جستجو در:
جستجو در مقالات منتشر شده
۱۴ نتیجه برای ترکیه
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
چکیده
این پژوهش به‌طور جامع نقش ترکیه را به عنوان یک قدرت نوظهور در تحولات استراتژیک شاخ آفریقا مورد ارزیابی قرار میدهد. ترکیه در سال‌های اخیر با رویکردی چندجانبه و مبتنی بر دیپلماسی اقتصادی، کمک‌های توسعه‌ای، و همکاری‌های نظامی، به بازیگری کلیدی در این منطقه تبدیل شده است. این تحقیق با بهرهگیری از روش کیفی و ترکیبی از تحلیل داده‌ها، بررسی اسناد و گزارش‌ها، و مطالعه موردی، به بررسی عمیق اهداف و استراتژی‌های ترکیه در شاخ آفریقا پرداخته و تاثیرگذاری آن بر مناسبات بینالمللی و بازآرایی ژئوپلیتیک منطقه را تحلیل میکند. یافته‌ها نشان می‌دهند که ترکیه از طریق گسترش نفوذ خود و ایجاد هم‌پیمانی‌های جدید، به دنبال تثبیت موقعیت خود به عنوان یک قدرت موثر در موازنه‌های منطقهای و جهانی است. این پژوهش نمایانگر آن است که حضور فعال ترکیه در شاخ آفریقا، نه تنها تقویت جایگاه دیپلماتیک و اقتصادی این کشور را هدف قرار داده، بلکه در جهت‌گیری‌های سیاست خارجی و افزایش قدرت نرم آن در عرصه بینالمللی نیز تاثیرگذار بوده است.
واژگان کلیدی: ترکیه، قدرت نوظهور، شاخ آفریقا، نفوذ منطقهای، ژئوپلیتیک
این پژوهش به‌طور جامع نقش ترکیه را به عنوان یک قدرت نوظهور در تحولات استراتژیک شاخ آفریقا مورد ارزیابی قرار میدهد. ترکیه در سال‌های اخیر با رویکردی چندجانبه و مبتنی بر دیپلماسی اقتصادی، کمک‌های توسعه‌ای، و همکاری‌های نظامی، به بازیگری کلیدی در این منطقه تبدیل شده است. این تحقیق با بهرهگیری از روش کیفی و ترکیبی از تحلیل داده‌ها، بررسی اسناد و گزارش‌ها، و مطالعه موردی، به بررسی عمیق اهداف و استراتژی‌های ترکیه در شاخ آفریقا پرداخته و تاثیرگذاری آن بر مناسبات بینالمللی و بازآرایی ژئوپلیتیک منطقه را تحلیل میکند. یافته‌ها نشان می‌دهند که ترکیه از طریق گسترش نفوذ خود و ایجاد هم‌پیمانی‌های جدید، به دنبال تثبیت موقعیت خود به عنوان یک قدرت موثر در موازنه‌های منطقهای و جهانی است. این پژوهش نمایانگر آن است که حضور فعال ترکیه در شاخ آفریقا، نه تنها تقویت جایگاه دیپلماتیک و اقتصادی این کشور را هدف قرار داده، بلکه در جهت‌گیری‌های سیاست خارجی و افزایش قدرت نرم آن در عرصه بینالمللی نیز تاثیرگذار بوده است.
واژگان کلیدی: ترکیه، قدرت نوظهور، شاخ آفریقا، نفوذ منطقهای، ژئوپلیتیک
دوره ۲، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
تحولات سیاسی و اجتماعی و اعتراضات مردم در کشورهای شمال آفریقا که از تونس آغاز شد و بلافاصله به کشورهای همسایه سرایت نمود، در لیبی نیز موجد تحولات شتابان در حوزه سیاسی شد. این اعتراضات مدنی اگرچه منجر به سقوط حکومت معمر قذافی گردید اما به همان ختم نشد و پس از سقوط معمر قذافی در سال ۲۰۱۱ ، این کشور وارد دوره‌ای از آشوب سیاسی و درگیری‌های مسلحانه شد. در این میان، اخوان‌المسلمین به عنوان یکی از بازیگران کلیدی در سیاست و جامعه لیبی ظاهر شد. در دوران پساقذافی، اخوان‌المسلمین از یکسو بخاطر فقدان قدرت ملی متمرکز و از سوی دیگر، کسب حمایت‌های خارجی، به خصوص دولت های قطر و ترکیه، بهره برداری کرد و نفوذ سیاسی خود را با تاسیس حزب عدالت و سازندگی گسترش داد. اخوان المسلمین با حمایت های نظامی ترکیه از این گروه در موج دوم درگیری هایی که در سال ۲۰۱۴ اتفاق افتاد به طور علنی از دولت وفاق ملی حمایت کرد . در مقابل، ارتش ملی لیبی به رهبری خلیفه حفتر، با پشتیبانی کشورهای مخالف اخوان مانند امارات، مصر و عربستان، این گروه را هدف حملات سیاسی و نظامی قرار داد. سوال اصلی پژوهش این است که آیا اخوان المسلمین در رسیدن به اهداف خود در دوره بحران پساقذافی لیبی چه عملکردی داشته است؟ برای پاسخ به این پرسش درصدد بررسی پیشینه اخوان المسلمین در لیبی و اقدامات آن در دوره های مختلف حکام لیبی برخواهیم آمد که باتوجه به اقدامات سیاسی و نظامی خود و با داشتن حمایت کشور ترکیه در سال‌های اخیر و به خصوص پس از توافق آتش‌بس ۲۰۲۰، نفوذ اخوان‌المسلمین در لیبی کاهش یافته است. کاهش حمایت‌های خارجی، تغییرات در محیط سیاسی لیبی، و انتقادات داخلی از رویکردهای ایدئولوژیک این گروه، باعث شده تا اخوان به عنوان یک نیروی تأثیرگذار اما محدود باقی بماند. در این پژوهش، روش گردآوری مطالب به صورت استفاده از منابع مکتوب اعم از کتب ، مقالات، اسناد و داده های اینترنتی است.
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۹ )
چکیده
سه کشور ترکیه، سوریه و عراق که حوضههای مشترک آبریز و آب‌گیر رودخانههای دجله و فرات را در اختیار دارند، به خاطر وابستگی روزافزون به آب این رودخانهها مجبور به ایجاد سد و کنترل جریانات آبی داخل قلمرو خود شدهاند. در این بین کشور ترکیه که از موقعیت بالادستی نسبت به دو همسایه جنوبی خود برخوردار است، در چارچوب پروژه آناتولی جنوب شرقی یا گاپ (GAP) به منظور توسعه کشاورزی و صنعتی سرزمینهای جنوب شرقی خود به مقدار زیادی از آب رودخانههای دجله و فرات نیاز خواهد داشت و با سد سازی‌های فراوان بر روی این دو رودخانه در خاک خود مقدار آب خروجی به دو کشور سوریه و عراق را به مقدار زیادی نسبت به قبل کاهش داده است. کاهش آب دجله و فرات از زمان اجرای طرح موجب صدمات بسیاری به امنیت زیست محیطی عراق و سوریه شده است که این آسیبها در ادامه پیامدهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نامناسبی برای دو کشور مذکور به بار آورده است. این مسئله به علاوه باعث به وجود آمدن تردیدهایی در رابطه با اهداف سیاسی ترکیه در چند دهه اخیر، منجر به بروز کشمکش و مناقشههایی بین سه کشور شده است. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و منابع کتابخانهای در پی پاسخ به این سوال است که هیدروپلیتیک پروژه گاپ چه تاثیری بر امنیت زیست محیطی عراق و سوریه داشته است و اهداف ترکیه از اجرای این طرح چیست؟ اجرای مرحلهای پروژه گاپ در طی چند دهه اخیر پیامدهای زیست محیطی بسیاری از جمله آلودگی آب، از بین رفتن گونههای کمیاب زیستی جانوری و گیاهی، افزایش بیابانزایی، شور شدن خاک، خشکی باتلاقها و حوضچهها و تولید ریزگردها در عراق و سوریه شده است و به نظر میرسد ترکیه با تکیه بر این طرح به دنبال ایجاد هیدروهژمونی در منطقه است.
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
مطالعه حاضر در پی پاسخ دادن به این سوال است که چرا ترکیه و ایران نتوانستند از برهههای سرنوشت ساز دهههای اخیر به عنوان نقطه شروعی برای توسعه ملی و شکل دادن به توسعه منطقهای استفاده کنند؟ برای پاسخ دادن به پرسش پژوهش، دستگاه نظری نهادگرایی جدید درباره توسعه منطقهای مبنای مطالعه قرار گرفت و از نظریه عجم اوغلولو و رابینسون در خصوص برهههای سرنوشت ساز استفاده شد. به لحاظ روشی، پژوهش حاضر از نوع مطالعه تاریخی- تطبیقی مورد محور است. واحد تحلیل این پژوهش کشور است و رویدادها و شرایط جهانی، بینالمللی، منطقهای و ملی در نسبت با آن انتخاب و تحلیل میشوند. براساس نتایج تحقیق، ایران و ترکیه از دهه ۱۹۹۰ به بعد دو برهه سرنوشت ساز را تجربه کرده‌اند که یکی بر اثر فرآیندهای داخلی و انتخابات و دیگری بر اثر یک رویداد خارجی مانند اشغال نظامی عراق و یا بهار عربی به وجود آمده‌اند. به نظر میرسد ایران و ترکیه در برهه سرنوشت ساز اول در مسیر پیشبرد توسعه ملی حرکت کرده‌اند اما در برهه سرنوشت ساز دوم وارد تنش‌ها و منازعات داخلی و منطقهای شدهاند و توسعه ملی را با مشکل مواجه کرده‌اند. علاوه بر این، این دو کشور طی دو دهه اخیر نتوانسته‌اند به صورت نهادمند و پایدار به سمت همگرایی اقتصادی حرکت کنند و در خلق منطقهای توسعه یافته در خاورمیانه مشارکت داشته باشند. منازعات هویت مبنای خاورمیانه که توسط مداخلات خارجی و سیاست‌های تقابلی کشورها تشدید میشود، محیط منطقه را به سمت نظامی گری و امنیتی سازی همه امور پیش برده و فضا را برای رشد و رونق اقتصادی نامساعد کرده است.
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده
ترکیه به‌عنوان کشوری مهم در غرب آسیا جایگاهی تاثیرگذار بر سیاست خارجی ایران دارد و توجه به مناسبات دو سطحی و فرامنطقه‌ای در روابط دو کشور، از نگاه ژئوپلیتیک می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد. تحولات سال‌های اخیر ترکیه عمدتا مربوط به سیاست خارجی آن کشور بوده است. روابط ترکیه و ایران در طول تاریخ دستخوش تحولات زیادی شده است. این دو کشور، به‌عنوان کشورهای غیرعربی قدرتمند در منطقه محسوب میشوند که دارای ویژگیهای جغرافیایی و فرهنگی مشترکی هستند و یکدیگر را به‌عنوان تهدید وجودی تلقی نمی‌کنند. در سال‌های اخیر، اختلاف نظر سیاسی دو کشور در مسائل سوریه و گاهی عراق موجب به وجود آمدن مناقشات سیاسی بین آنها شده است. این پژوهش علمی به بررسی تاثیر کنش‌های ژئوپلیتیکی ترکیه در عراق و سوریه بر کاهش نفوذ منطقهای ایران پرداخته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، توصیفی است به این دلیل که به توصیف کنش‌های ژئوپلیتیکی ترکیه در عراق و سوریه می‌پردازد و تحلیلی است به این دلیل که تاثیر این کنش‌ها را بر کاهش نفوذ منطقهای ایران بیان میکند. روش گردآوری اطلاعات آن کتابخانهای، مبتنی بر بهره گیری از مکتوبات مرتبط، گزارشات، اطلاعات و داده‌های معتبر می‌باشد. نتایج پژوهش نشان میدهد که اگرچه کنش‌های ژئوپلیتیکی ترکیه باعث ایجاد مناقشات بین دو کشور شده است اما پختگی دیپلماسی دو کشور و برخی هم سویی‌ها موجب پایداری روابط بوده است
محمد فاضلی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
یکی از بحث های مهم در مطالعات دموکراتیزاسیون، سهم نسبی متغیرهای بیرونی و درونی در عملکرد دموکراسی هاست؛اما از آنجا که هر نظام دموکراتیک تاحدود زیادی موجودیتی با ویژگی های منحصربه فرد است، به سختی می توان گزاره های کلی درباره همه دموکراسی ها و تأثیر متغیرهای بیرونی و درونی بر آن ها صادر کرد. از همین رو، بررسی تاریخی تأثیر متغیرهای مختلف بر عملکرد دموکراسی ها گامی در تحلیل سازکارهای تأثیر این متغیرها به شمار می رود. شناخت سازکارهای برآمده از موارد تاریخی خاص زمینه ای برای ارائه گزاره های نظری کلی تر درباره سهم انواع متغیرها در عملکرد دموکراسی ها فراهم می کند. در این مقاله با بررسی تاریخی-علّی اثر متغیر نظام- جهاناقتصاد و وابستگی در سال های ۱۸۰۰- ۱۹۶۱مبر ایران، ترکیه و کره جنوبی، زمینه های بی ثباتی اقتصادی را که به عدم تحکیم دموکراسی در سال های ۱۹۴۱- ۱۹۶۱م منجر شده، توضیح و نشان می دهیم که چگونه عملکرد دموکراسی ها تحت تأثیر ساختار تاریخی نظام- جهان و مسیر تاریخی ای که پیموده اند و در تعامل با عوامل داخلی و خارجی شکل می گیرند.
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
حکمرانی محلی به عنوان یکی از منابع اصلی مشارکت محلی در دموکراسی نمایندگی، از طریق انتخابات محلی شکل می‌گیرد و سازوکار مدیریت نیازهای جمعی گروههای انسانی ساکن در یک محدوده جغرافیایی از قلمرو یک کشور است. مشارکت مردمی زیربنای اصلی دموکراسی است و از طریق حکمرانی محلی می‌تواند به طور مستقیم بر کیفیت دموکراسی در سطح ملی تأثیرگذار باشد. در ترکیه شهرداران و شوراهای شهری بارزترین نماد حکمرانی و دموکراسی محلی شناخته میشوند. شهرداران در نظام سیاسی – اجرایی این کشور، اختیارات قابلتوجهی دارند و احزابی که کنترل شهرداری‌ها را بر عهده می‌گیرند، ابزارها و امکانات متعددی برای تقویت پایگاه سیاسی و اجتماعی خود در اختیار دارند. همچنین، با توجه به برقراری ارتباطات نزدیک در حکمرانی محلی بین احزاب و ساکنان محلی، رسیدن به جایگاه شهردار بهویژه در کلانشهرهای ترکیه، تمرین مهمی برای معرفی سیاستمداران آینده این کشور است. این تحقیق از نظر ماهیت، یک تحقیق کیفی است که با روش توصیفی - تحلیلی و گردآوری اطلاعات کتابخانهای، نتایج انتخابات محلی ۲۰۲۴ ترکیه را مورد تحلیل قرار میدهد. براساس نتایج پژوهش، در این کارزار رقابتی - سیاسی عوامل مختلفی تأثیرگذار بودند که بخشی از آنها عوامل اجتماعی-اقتصادی (واقعیتهای زندگی روزمره شهروندان در سطح محلی)، و بخش دیگر آن مشکلات سازمانی و پایگاه حزبی حزب حاکم و تحولات جدید در اپوزیسیون است که در نتایج این انتخابات (تحول مهم در قلمرو نفوذ و قدرت محلی-ملی احزاب و نیز الگوی مناسبات احزاب در سپهر سیاسی ترکیه) تأثیرگذار بودند.
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۴ )
چکیده
ﻳﻜﻲ از حوضه‌هایی آبی ﻛﻪ در وﺿﻌﻴﺖ ﻛﺎﻣﻼً ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﻗﺮار دارد، ﺣﻮﺿۀ رودﻫﺎی ﻓﺮات و دﺟﻠﻪ اﺳﺖ. در حال حاضر منازعه بر سر بهره‌برداری از منابع آبی دجله و فرات، به یکی از مهم‌ترین منازعات بین ترکیه و عراق تبدیل شده است. بر همین اساس، مقالۀ حاضر سعی دارد به سه سؤال اساسی در این زمینه پاسخ دهد: مهم‌ترین پیشران‌های کلیدی منازعه بر سر این منابع آبی بین ترکیه و عراق کدام‌اند؟ سناریوهای محتمل منازعه بر سر منابع مشترک بین ترکیه و عراق کدام‌اند؟ و استراتژی‌های بهینۀ مدیریت این منازعه کدام‌اند؟ این مقاله از نوع تحقیقات کاربردی است و ماهیت و روش آن، آینده‌پژوهی است که با تکیه بر تکنیکهای تحلیل اثرات متقاطع و سناریونویسی صورت گرفته است. برای پاسخ به سؤالات تحقیق، ابتدا پیشران‌های منازعات آبی با مراجعه به متخصصان این حوزه شناسایی شده و اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از نرم‌افزار میک مک مورد تحلیل قرار گرفته است و سپس، سناریوهای قوی با استفاده از نرم‌افزار سناریوویزارد مشخص شدند. نتایج تحقیق نشان میدهد، از میان ۱۸۹ وضعیت موجود در صفحۀ سناریو، ۲۸ مورد بیانگر وضعیت بحرانی، ۹۳ مورد ایستا و ۶۸ مورد مطلوب هستند. با این شرایط، بخش مهمی از صفحۀ سناریو به وضعیت‌های ایستا و بحرانی اختصاص دارد. درنهایت با توجه به محتملترین سناریوهای مربوط به منازعات آبی بین عراق و ترکیه، راهبردهایی برای رفع علل این منازعه ارائه شده است.
محمد توکل، نسیم تراب نژاد،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۵ )
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
با ورود امواج تجدد در قلمرو عثمانی که برای سال‌های متمادی مرکزیت تمدن اسلامی را در اختیار داشت، زیست فرهنگی، سیاسی و اجتماعی مسلمانان بتدریج دگرگون شد، به دنبال این دگرگونی‌ها زمینه های بروز مسایل ناشی از رویارویی سنت و تجدد و به دنبال آن شرایط ظهور رشته‌ی جامعهشناسی بوجود آمد. جامعهشناسی در ترکیه، در پاسخ به پرسش‌هایی که در ارتباط با بحران‌های بوجود آمده در حیات فکری، نظامی و سیاسی امپراطوری عثمانی مطرح شد توسعه یافت. تلاش‌های فکری متفکرین این دوره برای پاسخ‌گویی به این پرسش‌ها منجر به ظهور سه جریان عمده‌ی غرب‌گرایی، ترک‌گرایی و اسلام‌گرایی گردید. بنابرین ظهور جامعهشناسی در ترکیه با فرایند تکوین جریان‌های فکری غرب‌گرایی، اسلام‌گرایی و ترک‌گرایی به دنبال افول سیاست عثمانی‌گرایی در‌هم تنیده است. در این مقاله با بهرهگیری از روش مطالعه‌ی کتابخانهای و با هدف کلی گسترش شناخت از وضعیت رشته‌ی جامعهشناسی در ترکیه به شرح فرایندهای تاریخی و اجتماعی موثر بر شکل‌گیری این رشته و مسائلی که جامعهشناسی در این کشور از گذشته تا کنون با آن مواجه بوده است پرداختهایم.
علی ساعی، اعظم مقدس، مسعود غفاری،
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۶ )
دوره ۹، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۶ )
چکیده
موضوع این مقاله تحلیل مرحله تثبیت دموکراتیک در دو کشور ایران و ترکیه است. با تمرکز بر وضعیت احزاب سیاسی، چرایی توقف ایران در وضعیت گذار و آغاز مرحله تثبیت در ترکیه تبیین شده است. مدل نظری پژوهش با مروری بر نظریه‌های دموکراتیزاسیون، تثبیت دموکراسی و احزاب سیاسی تنظیم و براساس آن فرضیه «احزاب سیاسی نهادمند، شرط لازم برای تثبیت دموکراتیک» فرموله شده است. احزاب سیاسی نهادمند با رواج اشکال قانونی و مدنی فعالیت سیاسی، آموزش ارزش‌های مشارکت، همکاری و تساهل و کاهش مداخله نیروهای غیرسیاسی مثل نظامیان، در آغاز مرحله تثبیت دموکراسی تعیین‌کننده هستند.
پژوهش با روش تطبیقی تاریخی و در دو سطح درون سیستمی و بین سیستمی انجام شده است. طبق شواهد تفاوت در سطح نهادمندی احزاب سیاسی در ترکیه و ایران در تفاوت تجربه آنها در عبور از مرحله گذار دموکراتیک تأثیر داشته است. در ترکیه از اوایل سال ۲۰۰۱ و به طور خاص پس از پیروزی حزب عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی ۲۰۰۲ حرکت در مسیر تثبیت دموکراتیک تسهیل شد، در حالی که ضعف نهادمندی احزاب سیاسی در ایران موجب شده است دموکراتیزاسیون در مرحله گذار باقی بماند و تثبیت دموکراسی آغاز نشود.
دوره ۹، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده
ادبیات هر ملّتی از یک سو، آینۀ تمام نمای افکار و اندیشه‌های حاکم بر آن جامعه و از سویی دیگر، منعکس کنندۀ بینشِ اقلیتِ آن ملّت است. از این رو، در گسترۀ ادبیات ملل، رمان به عنوان یکی از انواع ادبی، به نویسنده این امکان را میدهد تا بتواند آرا و ایده‌های خود را با احساسات درونی هماهنگ کرده و در نهایت به خواننده منتقل کند. در میان رمان نویسان مطرح ادبیات جهان، نویسندگانی هستند که در سبک، اندیشه و ایده، شباهتها و ویژگیهای مشترکی دارند. هرچند که تعداد این وجوه اشتراک اندک باشد. در جستار پیشرو، سعی شدهاست تا پس از تبیین اصول شاخصهای نقد فمینیستی، آثار دو نویسندۀ زن -یکی از ایران و دیگری از ترکیه- از دیدگاه نقد فمینیستی مورد واکاوی و مقایسه قرار گیرد. زویا پیرزاد در بین نویسندگان زن ایرانی و الف شفق از میان نویسندگان زن ترکیه دو رمان نویسی هستند که به نظر میرسد هر دو به نقش و جایگاه زنان در آثار خود ارزش و اهمیت ویژه‌ای داده‌اند. از رهگذار این مسئله، در این مقاله، میتوان پی برد که رویکرد و نگاه دو نویسنده، نسبت به شاخصهای نقد فمینیستی چگونه است. ازین رو، در پژوهش پیشرو، با تکیه بر مطالعات کتابخانهای و اسنادی و با بهرهگیری از روش استقرایی مبتنی بر توصیف و تحلیل، ضمن آشنایی با نظرات منتقدان دیگر دربارۀ آثار این دو نویسندۀ بزرگ، به تحلیل آثار آنان پرداختهایم.
دوره ۹، شماره ۳۷ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
ضربالمثلها انعکاسدهندۀ جنبهها و زاویههای مختلف زندگی مردم و دربردارندۀ مفاهیم اجتماعی و فرهنگی و بهمنزلۀ متنهای زبانی در کانون توجه زبانشناسی اجتماعی هستند. پژوهش حاضر مطالعهای توصیفی ـ تحلیلی است که به بررسی کلیشههای جنسیتی در
ضربالمثلهای فارسی و ترکیهای از دیدگاه جامعهشناسی زبان پرداخته است. در این مقاله تعداد ۱۰۰ ضربالمثل دارای کلیشۀ جنسیتی در زبان فارسی و ترکیهای، به شیوۀ نمونهگیری هدفمند انتخاب و بررسی شدهاند. این پژوهش درپی دستیابی به این پرسشهاست که کدام نوع از کلیشههای جنسیتی در ضربالمثلهای فارسی و ترکی بیشتر مشاهده میشود؟
کلیشههای جنسیتی موجود در ضربالمثلهای فارسی و ترکی بیشتر بر کدام جنسیت تأثیر میگذارد؟ از منظر جامعهشناسی زبان کاربرد کلیشههای جنسیتی خاص در ضربالمثلهای فارسی و ترکی، چگونه اوضاع اجتماعی هر دوره را بازنمایی میکند؟ نتایج این تحقیق بیانگر آن است که کلیشههای جنسیتی در ضربالمثلهای مربوط به زنان بیشتر از مردان است. همچنین، بیان ویژگیهای اخلاقی در ضربالمثلهای فارسی و ترکی بیشتر از سایر ویژگیها کاربرد داشته است و مفاهیم مطرحشده در ضربالمثلها نشاندهندۀ سوگیری جنسیتی،
بیتوجهی به زنان و سطح پایین اجتماعی زنان در فرهنگ عامۀ مردم در گذشته است. همچنین، فرهنگ ترکزبانان و ایرانیان بهدلیل نزدیکی مرزها و فرهنگهای ایران و ترکیه، در کاربرد کلیشههای جنسیتی در جامعه، دارای شباهتهای زیادی با هم هستند.
ضربالمثلهای فارسی و ترکیهای از دیدگاه جامعهشناسی زبان پرداخته است. در این مقاله تعداد ۱۰۰ ضربالمثل دارای کلیشۀ جنسیتی در زبان فارسی و ترکیهای، به شیوۀ نمونهگیری هدفمند انتخاب و بررسی شدهاند. این پژوهش درپی دستیابی به این پرسشهاست که کدام نوع از کلیشههای جنسیتی در ضربالمثلهای فارسی و ترکی بیشتر مشاهده میشود؟
کلیشههای جنسیتی موجود در ضربالمثلهای فارسی و ترکی بیشتر بر کدام جنسیت تأثیر میگذارد؟ از منظر جامعهشناسی زبان کاربرد کلیشههای جنسیتی خاص در ضربالمثلهای فارسی و ترکی، چگونه اوضاع اجتماعی هر دوره را بازنمایی میکند؟ نتایج این تحقیق بیانگر آن است که کلیشههای جنسیتی در ضربالمثلهای مربوط به زنان بیشتر از مردان است. همچنین، بیان ویژگیهای اخلاقی در ضربالمثلهای فارسی و ترکی بیشتر از سایر ویژگیها کاربرد داشته است و مفاهیم مطرحشده در ضربالمثلها نشاندهندۀ سوگیری جنسیتی،
بیتوجهی به زنان و سطح پایین اجتماعی زنان در فرهنگ عامۀ مردم در گذشته است. همچنین، فرهنگ ترکزبانان و ایرانیان بهدلیل نزدیکی مرزها و فرهنگهای ایران و ترکیه، در کاربرد کلیشههای جنسیتی در جامعه، دارای شباهتهای زیادی با هم هستند.
دوره ۱۰، شماره ۴۸ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
بررسی تاریخ عاشیق‌ها مؤید این نکته است که اوج خلاقیت‌های ادبی عاشیق‌ها با دورۀ اقتدار صفویه، گره خورده و تکامل هنر عاشیقی بعد از آن دوره صورت گرفته است. یکی از عاشیق‌های معروف آذربایجان «عاشیق قربانی» است. عاشیق قربانی از عاشیق‌های متعهد به دربار شاه اسماعیل صفوی است که در زمان حیات خود نیز شهرت و قبولی داشت. از شرح حال قربانی در منابع تاریخی خبری نیست، بلکه شرح حال او براساس اشعار او و داستانی که به نام او و معشوقش پری یا پریزاد بر سر زبان‌هاست، ساخته شده است، داستانی که همانند دیگر داستان‌های «عاشیقلار» با اسطوره پیوند خورده است. این داستان علاوه‌بر ایران در جمهوری آذربایجان و ترکیه نیز با اختلافاتی در حوادث فرعی دارای شهرتی است. این مقاله به بررسی تطبیقی داستان «عاشیق قربانی و پری (پریزاد)» در روایت‌های ایران و ترکیه می‌پردازد.
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۳ )
چکیده
مداخله در بازار ارز ابزاری است که توسط مقامات پولی کشورها به منظور مدیریت نوسانات، تأثیرگذاری بر سطوح نرخ ارز یا تعیین سطح مطلوب ذخایر خارجی بانک‌های مرکزی استفاده میشود. بر این اساس، در بسیاری از کشورها بهویژه اقتصادهای درحال ظهور و درحال توسعه، بانک های مرکزی به‌دقت تحولات بازار ارز را رصد نموده و در مواقع لزوم، به طور مستقیم و با خرید و فروش ارز خارجی در بازار ارز مداخله می کنند. با این حال، ملاحظات مربوط به مداخلات ارزی در کشورهای مختلف یکسان نبوده و مداخلات در مواردی ازقبیل میزان شفافیت، قاعده مندی، اشکال، حوزه اختیارات قانونی و ابزارهای مورد استفاده، تفاوت دارند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسۀ تطبیقی مداخلۀ ارزی در ایران، ترکیه و مکزیک است. بر این اساس، اصلی ترین مفاهیم مربوط به مداخلات ارزی شامل اهداف، روش‌ها و تاکتیک‌های مداخلات ارزی بانک‌های مرکزی ایران، ترکیه و مکزیک مقایسه می شود. علاوه براین، در این مطالعه برای بررسی و مقایسه رفتار مقامات پولی کشورهای مورد مطالعه، در مواجهه با افزایش نوسانات نرخ ارز با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی، تابع واکنش بانک مرکزی برای سه کشور برآورد شده است. نتایج این پژوهش، نشان می دهد که مداخلات ارزی در ایران از حیث ویژگی های کلیدی مورد بررسی، با مداخلات ارزی در کشورهای ترکیه و مکزیک متفاوت هستند. همچنین، با توجه به نتیجه برآورد تابع واکنش؛ علاوه بر عملکرد مشابه بانک مرکزی هر سه کشور در رابطه با واکنش سریع به افزایش نوسانات نرخ ارز و نامتقارن بودن رفتار، در هرسه کشور، افزایش نرخ ارز نسبت به کاهش آن، حساسیت بیشتر مقامات پولی را در پی دارد.
| صفحه ۱ از ۱ |