---

The major purpose of the present study was to uncover if the structural complexity of type I and type II conditionals can greatly be mitigated by applying the sandwich format of dynamic assessment (DA). More specifically, this study aimed at investigating the contributory role of DA in improving intermediate EFL learners’ acquisition of conditional structures. To this end, a quasi-experimental pretest- posttest design was utilized. From the target population of students studying English at one of language institutes in Isfahan, two intact classes were selected based on a convenient sampling method. The age of the participants was between ۱۹ and ۲۴. Subsequently, they were randomly assigned to two equal groups receiving their instruction through the present, practice, produce (PPP) method, and the treatment group members were exposed to the sandwich format of DA. The findings revealed that the students in the experimental group significantly outperformed those in the control group on the immediate and delayed post-test. The results indicated that interaction, mediation, and feedback were important factors helping EFL students overcome the challenging task of learning conditionals. Notably, the findings may have important implications for EFL, learners, teachers, and materials developers.

---

---

شکل‌دهی الکترومغناطیس یکی از روش‌های شکل‌دهی پرسرعت است. در این روش شکل‌دهی، از نیروی الکترومغناطیسی لورنتس جهت شکل‌دهی قطعات استفاده می‌شود. اتصال قطعات با استفاده از این فرایند یک روش نوین برای مونتاژ قطعات با هدایت الکتریکی بالا می‌باشد. ارزیابی فرایند شکل‌دهی بید به سمت داخل به منظور اطمینان از کیفیت و استحکام اتصالات تولید شده با این روش بسیار مهم است. در این نوشتار ابتدا فرایند به صورت شبیه‌سازی کوپل در نرم‌افزار ABAQUS شبیه‌سازی شد. بدین منظور، ابتدا مشخصات هندسی، فیزیکی و مکانیکی لوله، سیم‌پیچ در قالب زیر برنامه داده شده تا فشار الکترومغناطیسی فعال بر لوله محاسبه شود. فشار الکترومغناطیسی به صورت یک نیروی مکانیکی در نرم‌افزار ABAQUS بر روی لوله اعمال شده و شکل نهایی لوله بدست می‌آید. آزمایش تجربی برای صحت‌سنجی نتایج انجام شد. سپس اثر پارامتر‌های مهم فرایند، مانند ولتاژ تخلیه، لقی بین قالب و لوله، طول و ضخامت دیواره لوله، بر روی عمق بید با استفاده از روش طراحی آزمایش تاگوچی و تحلیل سیگنال به نویز بررسی شدند. در نهایت تطابق بسیار خوبی بین نتایج شبیه سازی و نتایج تجربی مشاهده گردید. عمق بید در شبیه سازی کوپل در مقایسه با نتایج تجربی، در حدود ۴% خطا داشت.

---

در این مقاله مطالعه‌ی تئوری و تجربی پیش‌بینی نمودار حد شکل‌دهی آلیاژ آلومینیوم ۲۰۲۴ انجام شده است. جهت به‌دست آوردن و کالیبره نمودن ضرایب معیار‌های تسلیم پیشرفته‌ی YLD۲۰۰۴-۱۸P، YLD۲۰۱۱-۱۸P، YLD۲۰۱۱-۲۷P و BBC۲۰۰۸-۱۶P تست کشش در ۷ راستا نسبت به جهت نورد انجام شد. تنش‌های تسلیم جهتی و ضرایب ناهمسانگردی آلیاژ استخراج گردید. سپس، تابع خطای مناسب تعریف شده و با استفاده از الگوریتم لونبرگ- مارکوات بهینه‌سازی شد. با درنظر گرفتن ۱۴، ۱۲، ۱۰ و ۸ پارامتر‌ ناهمسانگردی، تاثیر تعداد پارامتر‌ها بر دقت توابع تسلیم بررسی شد. بهترین حالت و کمترین انحراف مربوط به استفاده از ۱۴ پارامتر ناهمسانگردی در اجرای تابع خطا می‌باشد. به منظور مقایسه‌ی استحکام‌های تسلیم و ضرایب ناهمسانگردی تجربی و محاسبه شده، روش لیکاک به‌کار برده شد. مشخص شد هر چهار معیار، برای استحکام‌های تسلیم پیش‌بینی نزدیک به مقادیر تجربی ارایه می‌دهند. پیش‌بینی استحکام‌های تسلیم با معیار YLD۲۰۱۱-۲۷P و ضرایب ناهمسانگردی با معیار YLD۲۰۰۴-۱۸P نزدیکی بیشتری با داده‌های تجربی دارد. جهت بدست آوردن نمودار حد شکل‌دهی تجربی، تست ناکازیما انجام شد. برای شبیه‌سازی پدیده‌ی گلویی شدن و محاسبه‌ی کرنش‌های حدی، مدل اصلاح شده‌ی مارسینیاک-کوزینسکی، قانون سخت‌شوندگی سوئیفت و توابع تسلیم جدید YLD۲۰۰۴-۱۸P،YLD۲۰۱۱-۱۸P ، YLD۲۰۱۱-۲۷P و BBC۲۰۰۸-۱۶P به‌کار برده شد. در سمت راست FLD پیش‌بینی معیار‌های YLD۲۰۰۴-۱۸P و YLD۲۰۱۱-۲۷Pو در سمت چپ پیش‌بینی معیارYLD۲۰۱۱-۲۷P تطابق بهتری با نتایج تجربی دارد.

---

در این مقاله به بررسی تأثیر هندسه سطح مقطع قطعه کار در جوشکاری اصطکاکی دورانی برای آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵-T۶ پرداخته‌شده است. جوشکاری از نوع اصطکاکی دورانی پیوسته بوده و قطعات موردبررسی دارای طول ۷۵ میلی‌متر، و قطر ۲۵ میلی‌متر بوده‌اند. جوشکاری اصطکاکی دورانی این آلیاژ تحت تغییر متغیرهای سرعت چرخشی (N) و زمان اصطکاکی (t۱) در دو سطح و با ثابت نگه‌داشتن فشار اصطکاکی (P۱)، فشار آهنگری (P۲) و زمان آهنگری (t۲) انجام گرفت. سرعت‌های چرخشی مورد انتخاب مقادیر ۲۰۰۰ دور بر دقیقه و ۲۵۰۰ دور بر دقیقه بوده و هندسه قطعات موردبررسی در سه شکل متفاوت در پیشانی قطعه کار و به‌صورت استوانه‌ای در نظر قرارگرفته است. نتایج حاصل از آزمایش‌ها و نتایج شبیه‏سازی حرارتی- مکانیکی با استفاده از روش المان محدود در ناحیه جوش مقایسه گردید. برای تأیید روش آنالیز و صحت نتایج شبیه‏سازی فرایند جوشکاری اصطکاکی، مقایسه‌ای بین نتایج شبیه‏سازی با نتایج آزمایشگاهی انجام شد و همسانی خوبی را نشان داد. نظر به این‏که نتایج تجربی متنوع، زمان‌بر و پرهزینه است، لذا تصمیم گرفته شد تا به‏کمک یک روش دیگر مثل شبیه‏سازی به‏کمک المان محدود، نتایج بیشتری ارائه گردد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تغییر در هندسه سطح مقطع قطعه کار در استحکام کششی، طول قطعات و پلیسه تشکیل‌شده در ناحیه جوش یک عامل مؤثر بوده و با تغییر هندسه سطح مقطع قطعه کار، می‌توان خواص ناحیه جوش را بهبود بخشید. کلید‌واژگان ( جوشکاری اصطکاکی، سرعت دورانی، دما، المان محدود)

---

در این مقاله، تأثیر شکل هندسی قالب در فرایند اکستروژن مستقیم روی تلرانس ابعادی سطح مقطع یک قطعه بررسی شده و سرعت اکستروژن، جریان فلز، دمای اکستروژن و نیروی اکستروژن، به عنوان متغیرهای فرایند به‏صورت تجربی و عددی مورد مطالعه قرار گرفتند. قطعه‏کار مورد آزمایش از جنس آلیاژ آلومینیوم ۲۰۱۴ با ضخامت دیواره متفاوت می‌باشد. این تفاوت در ضخامت دیواره موجب تغییرات در سرعت سیلان ماده هنگام خروج از قالب می‌شود. در نتیجه قالبی که برای تولید این قطعه استفاده می-شود، باید قادر به کنترل نرخ جریان فلز باشد. در این مطالعه، از دو قالب مختلف برای تولید این قطعه استفاده شده است. در قالب اول برای کنترل سرعت فلز از روش ایجاد طول بیرینگ‌ متغیر و در قالب دوم علاوه بر طول بیرینگ از تغذیه کننده نیز در کانال‏های باریکتر بهره برده شده است. از نتایجی که در آنالیز تجربی و عددی بر روی قالب اول به‏دست آمد، می‌توان نتیجه گرفت که این قالب کارایی لازم را برای تولید این قطعه ندارد. زیرا قادر به یکسان نمودن جریان ماده در تمام سطح مقطع قطعه نیست. به‏همین دلیل مشکلاتی از جمله کیفیت پایین همراه با عدم دقت لازم در ابعاد قطعه تولید شده، مخصوصاً در مقطع‌های باریکتر (به علت پر نشدن گوشه‏های قالب) وجود دارد. نتایج حاصل از آنالیز عددی قالب دوم نشان می‌دهد که کارایی قالب دوم بسیار بهتر از قالب اول بوده و توانسته سرعت سیلان ماده را در کل سطح مقطع قطعه‏کار تقریباً برابر کند و موجب بهبود دقت ابعادی در محصول شود.

---

در سال های‌ اخیر بیماریهای مرتبط با مفصل زانو مخصوصا در سالمندان گسترده شده است. از انجا که در حین انجام فعالیت های روزانه مانند راه رفتن و دویدن وزن بدن بر روی زانو انتقال داده می‌شود، احتمال آسیب دیدن این عضو بیشتر می‌باشد. این موضوع برای افراد سالمند با توجه به ضعف عضلانی از اهمیت بیشتری برخوردار است به طوری که بیشتر افراد سالمند از بیمارهای مرتبط با زانو رنج می‌برند. یکی از راه‌های کمک به این افراد جهت بازیابی توانایی مفصل زانو خود، استفاده از وسائل کمکی در کنار زانو به عنوان یک وسئله پوشیدنی می‌باشد. به منظور افزایش توان مفصل زانو در افراد آسیب دیده، در این مقاله ربات پوشیدنی غیر‌فعال طراحی گردیده است. اساس این ربات استفاده از المان‌های انعطاف پذیر جهت افزایش توان در بخشی از حرکت در مفصل زانو می‌باشد. این ربات با بهره‌گیری از یک مکانیزم شش میله‌ای استفنسون II توسعه داده شده است. استفاده از این مکانیزم در ربات سبب می‌گردد که هم حرکتی مشابه مفصل زانو یعنی دوران و انتقال همزمان ایجاد گردد و هم امکان افزودن المان‌های انعطاف‌پذیر را جهت افزایش قابلیت ربات پوشیدنی فراهم گردد. با انجام تحلیل های سینماتیکی و همچنین استخراج معادلات دینامیکی و اعتبار سنجی معادلات استخراج شده، عملکرد ربات پوشیدنی طراحی شده مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه توان زانو برای حالتی که ربات پوشیدنی بر روی پا نصب شده است با یک انسان در طول راه رفتن نشان می‌دهد که زانو برای طی حرکت باید انرژی کمتری را مصرف نماید.

---

به مطالعه تجهیزات دوار که دارای رفتار ارتعاشی در راستای محور چرخش هستند دینامیک ماشین‌های دوار گفته می‌شود. تجهیزاتی از قبیل موتور، توربین، کمپرسور و ژنراتور در این طبقه‌بندی جای می‌گیرند. مطالعه رفتار ارتعاشی این سازه‌ها و تخمین رفتار آن‌ها در دورهای متفاوت منجر به شناسایی نقاط بحرانی و جلوگیری از واماندگی این قطعات بخصوص در خستگی دور بالا می‌گردد. دیسک پره‌دار مورد مطالعه در این پژوهش مربوط به ردیف اول کمپرسور یک موتور توربینی می‌باشد. این دیسک پره‌دار یکپارچه و از جنس آلیاژهای آلومینیوم می‌باشد که به روش ماشین‌کاری ساخته شده است. در این پژوهش مدل‌سازی عددی این دیسک پره‌دار به روش تقارن محوری در نرم‌افزار انسیس صورت گرفته و شکل مودهای سازه بر اساس قطرهای گره‌ای استخراج شده است. در گام بعدی تست آنالیز مودال تجربی با اندازه‌گیری ۵۸ نقطه بر روی این دیسک پره‌دار انجام شده است و ماحصل کار استخراج قطرهای گره‌ای به صورت تجربی می‌باشد. در پایان نتایج عددی و تجربی با یکدیگر مقایسه شده است. نوآوری این طرح در نحوه استخراج کامل قطرهای گره‌ای دیسک پره‌دار می‌باشد که در صحه‌گذاری مدل عددی بسیار کارآمد بوده است.

---

شکل‌دهی الکتروهیدرولیکی یک فرایند شکل‌دهی ورق فلزی با سرعت بالا می‌باشد که در آن دو (یا تعداد بیشتر) الکترود در محفظه‌ای پر از آب قرار دارند و تخلیه الکتریکی ولتاژ بالا بین آنها، فشار بالائی جهت شکل‌دادن ورق ایجاد می‌کند. در این تحقیق جهت بررسی اثر پارامترهای مختلف (از جمله انرژی تخلیه، فاصله الکترودها از ورق و فاصله الکترودها از هم) بر روی عمق کشش حداکثر و (بطور ضمنی) فشار بیشینه موج شوک، آزمایش‌های تجربی گسترده‌ای انجام شد. شکل‌دهی الکتروهیدرولیکی یک پدیده پیچیده می‌باشد و آزمایش‌های تجربی به تنهائی برای درک مناسب این فرایند، کافی نیست. برای توضیح جنبه‌های مختلف این موضوع از کوپل فرمولاسیون لاگرانژی- اویلری انتخابی با الگوریتم اندرکنش سیال و سازه که در نرم‌افزار ال‌اس‌داینا در دسترس است جهت شبیه‌سازی عددی آن استفاده شده است. جهت مدل کردن اثر تخلیه الکتریکی دو رویکرد متفاوت مورد استفاده قرار گرفته است: جرم معادل ماده منفجره و تزریق انرژی. در رویکرد نخست، به‏‏لیل شباهت پدیده انفجار و تخلیه الکتریکی در آب، انرژی تخلیه الکتریکی به جرم معادل از ماده منفجره تی‌ان‌تی تبدیل شده است. در رویکرد دوم، فاصله بین الکترودها با یک کانال پلاسما جایگزین و انرژی تخلیه الکتریکی در یک زمان کوتاه درون آن ترزیق شده است که همین امر منجر به انبساط کانال و ایجاد موج شوک به سمت قطعه‌کار گردید. در نهایت، تطابق خوبی میان نتایج تجربی و شبیه‌سازی حاصل گردید.

---

امروزه روش‌های شکل‌دهی با سرعت بالا به‌دلیل توانائی آن‌ها در بهبود شکل‌پذیدی مواد مختلف در مقایسه با روش‌های سنتی، مورد توجه شرکت‌های صنعتی قرار گرفته است. شکل‌دهی الکتروهیدرولیکی یک فرایند شکل‌دهی ورق فلزی با سرعت ‌بالا است که در آن دو الکترود در محفظه‌ای پر از آب قرار دارند و تخلیه الکتریکی با ولتاژ بالا بین آن‌ها، فشار بالائی جهت شکل دادن ورق ایجاد می‌کند. در این تحقیق جهت بررسی پارامترهای مؤثر در شکل‌دهی الکتروهیدرولیکی (با استفاده از سیم بین الکترودها)، آزمایش‌های تجربی گسترده‌ای با استفاده از تکنیک طراحی آزمایش‌ها طراحی گردیده است. انرژی تخلیه، جنس، طول و قطر سیم بین دو الکترود به‌عنوان متغیرهای ورودی مؤثر فرایند در نظر گرفته‌شده‌اند. مدل‌سازی و بهینه‏سازی به روش سطح پاسخ برای بهبود عملکرد فرایند )ازنظر عمق کشش(، بر روی ورق برنجی ۲۶۰ صورت پذیرفته است. با توجه به نتایج آزمایش‌ها می‌توان اظهار داشت بیشترین عمق کشش وقتی به دست می‌آید که انرژی تخلیه بیشینه باشد. سیم آلومینیومی در مقایسه با سیم مسی و تنگستنی، کارآمدتر می‌باشد. همچنین برای طول و قطر سیم بین الکترودها، یک مقدار بهینه وجود دارد که با توجه به شرایط آزمایش تعیین می‌شوند.

---

نمودارهای حد شکل‌دهی، ابزاری مناسب برای پیش‌بینی ناپایداری ورق در فرایندهای شکل‌دهی می‌باشند. هدف از این تحقیق، ارزیابی شکل‌پذیری ورق برنج ۲۶۰ تحت نرخ کرنش‏های مختلف (به‌ویژه نرخ کرنش بالا) است. برای این منظور، سه سری آزمایش تجربی، طراحی‌شده است: آزمون ناکازیما (جهت تعیین نمودار حد شکل‌دهی در شرایط شبه استاتیکی)، شکل‏دهی هیدرودینامیکی (جهت تعیین نمودار حد شکل‌دهی در شرایط نرخ کرنش متوسط) و شکل‌دهی الکتروهیدرولیکی (جهت تعیین نمودار حد شکل‌دهی در شرایط نرخ کرنش بالا). شکل‌دهی الکتروهیدرولیکی یک فرایند شکل‌دهی ورق فلزی با سرعت‌ بالا است که در آن دو یا تعداد بیشتر الکترود در محفظه‌ای پر از آب قرار دارند و تخلیه الکتریکی ولتاژ بالا بین آن‌ها، فشار بالائی جهت شکل دادن ورق ایجاد می‌کند. از کوپل فرمولاسیون لاگرانژی- اویلری انتخابی با الگوریتم اندرکنش سیال و سازه (که در نرم‏افزار ال‌اس‌داینا در دسترس است)، جهت شبیه‌سازی عددی این فرایند و طراحی هندسه ورق‌ها استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که حد شکل‌دهی ورق برنجی در فرایند الکتروهیدرولیکی، تقریباً یازده درصد نسبت به حالت شبه استاتیکی افزایش می‏یابد. همچنین، شکل‌پذیری این ماده تحت فرایند هیدرودینامیکی چهار درصد بیشتر از مقدار شبه استاتیکی است.

---

---