جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای Ngoc Vu
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( (Articles in English & French) مرداد و شهریور ۱۴۰۰ )
چکیده
Contemporary literature in English language teaching shows some impacts of oral narrations on learners’ speaking competence and phonological processing. However, little research has explored the relationship between this methodological practice and young learners’ L۲ reading comprehension. This paper investigates the effect which story retelling has on young English learners’comprehension of reading. The researchers employed quantitative and qualitative approaches. Forty children were chosen from two different classes of a comparable level of proficiency and assigned into two groups for a two-month treatment. The results show that the experimental group significantly outperformed the control group on the reading comprehension posttest. The questionnaire and observation data also indicated that the children responded positively to story retelling and that story retelling brought about excitement in the reading class, motivated young learners to read as well as shaped young learners’ behaviours and attitudes. This study suggests using story retelling more often in L۲ language programs for young learners.
دوره ۲۳، شماره ۶ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
بیوچار به عنوان یک جاذب نمک می تواند یونهای نمک ، مثلا سدیم، را با فرایند فیزیکوشیمیایی جذب سطحی از محیط خارج یا جدا کرده و باعث بهسازی آبهای لبشورشود، ولی مطلب کمی در باره سازوکار و موثر بودن آن در دسترس است. هدف این پژوهش بررسی اثرات بیوچار بود بر(۱) ظرفیت جذب سطحی سدیم و سازوکار آن و بر (۲) هدایت الکتریکی (EC) و جابجا شدن پتاسیم (K). برای تهیه بیوچار از پوسته برنج، شش درجه حرارت برای آتشکافت (pyrolysis) شامل (۳۵۰،۲۵۰، ۴۵۰، ۵۵۰، ۶۵۰، و ۷۵۰ درجه سانتی گراد) به کار رفت. سپس، از بیوچارهای به دست آمده به عنوان جاذب سدیم برای جذب این یون از یک آب شور که حاوی غلظت های مختلف NaCl بود استفاده شد. بعد از آن ، مدل ایزوترم لانگمیر (LMM) و مدل ایزوترم Dubinin-Radushkevick (DRM) به کار رفت تا وابستگی سدیم جذبسطحی شده به غلظت سدیم در حالت تعادل به صورت کمّی تعیین شود. تعیین کمّی به روش LMM آشکار ساخت که با افزایش درجه حرارت، ظرفیت بیشینه بیوچارها برای جذب سطحی سدیم از مقدار ۸/۲۵ تا ۸/۶۷ میلی گرم در گرم زیاد شد. همچنین، مقدار EC کاهش یافت و مقدار K جابجا شده از روی بیوچار با افزایش درجه حرارت آتشکافت زیاد شد. تعیین کمّی به روش DRM آشکار ساخت که سازوکارجذبسطحی سدیم عمدتا یک فرایند فیزیکی است. نیز، رابطه ی معنادار بین مقدار سدیم جذبسطحی شده و مقدارK جابجا شده از بیوچار چنین اشاره داشت که سازوکار تبادل یونی میتواند هردو حاضرباشد. خلاصه اینکه یافته های این پژوهش حاکی از آن است که می توان با استفاده از بیوچار و از طریق جذبسطحی فیزیکی، شوری آب لبشور را کاهش داد ،EC را کم کرد، و نسبت K:N را افزایش داد.
