Search published articles
Showing 3 results for Aghayan
Volume 5, Issue 2 (7-2017)
Abstract
ابن‌عربی از چهره‌های مهم عرفان اسلامی است که نظریاتش مکتب و رویکرد خاصی را در بینش عرفانی پدید آورد. آرای وی در میان اشعار عرفانی ظهور بسیار داشته است. در این مقاله، خاستگاه آموزه‌های عرفانی مثنوی محیط اعظم بیدل دهلوی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به مباحثی که شیخ اکبر مطرح کرده، به نظر می‌رسد در تصنیف مثنوی محیط اعظم توجه خاصی به این اثر بوده است. در این پژوهش، تناظر مورد نظر میان فصوص‌الحکم و مثنوی محیط اعظم با ذکر قراینی که در صورت ظاهری این مثنوی و مضامین عرفانی‌آن آمده، بررسی شده است. در این میان علاوه بر صورت‌بندی، تعبیرات و اصطلاحات، آموزه‌هایی عرفانی مثنوی یادشده نیز تأیید کننده نظر فوق است؛ بحث سریان وجود حق در همه هستی ـ که در مکتب ابن‌عربی وحدت وجود خوانده شده ـ و مراتب این ظهور و ویژگی‌های آن از جمله مضامین عرفانی طرح شده در مثنوی محیط اعظم است که برخاسته از بنیان‌های مکتب فکری ابن عربی است. این مقاله
با ارائه شواهد مربوط، مؤید تأثیرپذیری بیدل دهلوی از فصوص الحکم در ساحت ساختار صوری و محتوایی مثنوی محیط اعظم است.
Volume 7, Issue 28 (Winter 2014)
Abstract
توجه به ارزش‌های آثار والا و بررسی ویژگی های ادبی و هنری آنها همواره مورد توجه اندیشمندان و منتقدان بوده است. شارل آگوستن سنت‌بوو Charles Augustin Sainte-Beuve (1869-1804) از جمله پیشروان منتقدان این حوزه بود که به طور خاص و با رویکردی تازه به موضوع آثار کلاسیک ـ در مفهومی نو ـ پرداخت. وی در جستاری که از آثار برجسته ادبی به دست داد، به مؤلفه‌هایی توجه کرد که سبب می‌شود اثر ماندگار و به تعبیر خاص وی، کلاسیک شود. توجه به محتوای اثر و سهمی که در اعتلای روح انسانی دارد، از نکات مهمی است که مورد توجه سنت بوو در سنجش اثر کلاسیک قرار گرفته است. سنت بوو اثر کلاسیک را اثری خواند که ـ به واسطه ظرفیت‌های برتر خود ـ زمان را درمی‌نوردد. این نوشتار، به بررسی رویکرد سنت‌بوو درباره اثر کلاسیک و وجوه مختلف آن را پرداخته است. واژگان کلیدی: اثر کلاسیک، شارل سنت‌بوو، اثر ادبی
Volume 8, Issue 3 (Summer 2022)
Abstract
Backgrounds: Toxoplasma gondii is a zoonotic parasite of increasing concern to humans and animals. Considering the side effects of drugs used to treat toxoplasmosis, it is essential to find alternative drugs.
Materials & Methods: In this study, colchicine and propranolol at four concentrations (1, 5, 10, and 15 µg/mL) were added to the RPMI medium containing peritoneal macrophages and incubated for 60 min, Then tachyzoites were added to the medium, and the efficacy rates of colchicine and propranolol in inhibiting tachyzoites entry into macrophages were evaluated after 30 and 60 min. For in vivo assay, one group received no drugs, and the second group was treated with colchicine and propranolol at different concentrations for different durations.
Findings: The in vitro experiment showed that treatment with 15 mg/mL of colchicine and propranolol for 60 min following tachyzoites addition was the most efficient method to inhibit tachyzoites penetration, indicating the efficacy rates of 80.20%±1.20 and 89.97%±1.30, respectively (p< .05). Based on the in vivo test, pretreatment with 2 mg/kg of colchicine one hour before tachyzoites injection had the best inhibitory effect (70.32%±4.07). Also, pretreatment with 2 mg/kg of propranolol 90 min before tachyzoites injection (78.54%±1.99) induced the best inhibitory effect (p< .05).
Conclusion: According to the results, colchicine and propranolol could inhibit tachyzoites entrance into nucleated cells in vitro and in vivo. In this study, the most efficient concentrations and times for using these substances were determined.
