جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای گرامی پور
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
یکی از نوآورانهترین ابزارهای محققان برای بهبود آموزش و ارزشیابی بهخصوص درمورد آموزشهای سرنوشتساز که حاصل اتحاد روانشناسی شناختی و سنجش آموزشی است استفاده از رویکردهای تشخیصی شناختی است، اما متأسفانه این رویکردها مورد توجه و استفادۀ اندک پژوهشگران حیطۀ آموزش و ارزشیابی زبان، بهخصوص دستور زبان، در ایران قرار گرفته است. از مسائل اساسی در جریان سنجش تشخیصی شناختی، تعیین مهارت‌ها و ریزمهارت‌های شناختی لازم برای پاسخ به پرسشها و همچنین، انتخاب مدلی بهینه است. اهداف اصلی پژوهش کیفی و کمی حاضر تعیین این مهارت‌های شناختی از طریق تدوین ماتریس کیو، تعیین مدل بهینۀ تشخیصی شناختی (CDM) برای آزمون دستور زبان کنکور کارشناسی ارشد مجموعۀ زبان انگلیسی و درنهایت، شناسایی نقاط قوت و ضعف آزمودنیهاست که ۵۰۰۰ نفر از شرکتکنندگان سال ۱۳۹۶ بودند. یافتههای حاصل از بررسی ادبیات موجود، ارزیابی متخصصان و پروتکلهای تفکر با صدای بلند در فاز تدوین ماتریس کیو نشان میدهد، هر کدام از پرسشهای آزمون دستور زبان به بررسی دو تا چهار مهارت از شش خردهمهارت تصریف زمان فعل، کاربرد فعل صحیح، کاربرد عبارات اصطلاحی، کاربرد تعدیلکنندهها، توافق و کاربرد حروف اضافه میپردازند. بررسی مدلهای DINA, DINO , G-DINA از میان مدلهای تشخیصی شناختی موجود نشان داد که مدل G-DINA با دادهها برازش مطلوبتری دارد و درنتیجه، تحلیلهای تکمیلی بر روی عملکردهای این مدل انجام شد. درنهایت، با توجه به تحلیل عملکرد آزموندهندگان مسلط و غیرمسلط، کاربردها و پیشنهاداتی برای آموزش و سنجش زبان برای آزمون‌های سرنوشتساز همچون کنکور کارشناسی ارشد و همچنین، پژوهش‌های مشابه ارائه شده است.
