جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای کربلایی دریی
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده
پهنه بندی مکانی دمای رویهی زمین نشان داد که دمای رویه در این حوضه میل به خوشهای شدن و لانهگزینی دارد. به طوری که در دوره گرم سال(بهار و تابستان)، گرانیگاه و ثقل افزایشی دمای رویه در بخشهای مرکزی این حوضه که منطبق بر مناطق کمارتفاع و پست حوضه است، انطباق دارد و در دوره سرد سال(پاییز و زمستان)، افت محسوس دما در این بخشها تشدید میشود. مجاورت بخشهای شمالی و غربی این حوضه با گرهگاه کوهستانی شمالغرب از یک سو و همسایگی با کرانههای جنوبی دریای خزر و توپوگرافی البرز از سوی دیگر؛ سبب کاهش دمای رویه در دوره گرم سال و افزایش نسبی دما در دوره سرد سال شده است. همچنین نتایج آزمون روند حاکی از این است که درتمام ماهها، روند افزایشی معنادار در دمای رویه به ویژه در ماههای تابستان(تیر، مرداد، شهریور به ترتیب با ۹۲/۲۲، ۶۷/۱۱ و ۴۷/۱۳ درصد از مساحت حوضه) و در زمستان(دی، بهمن و اسفند به ترتیب با ۳۵/۳۲، ۲۷/۱۰ و ۷۵/۱ درصد از مساحت حوضه) کاملاً مشهود است و ماههای بهار و پاییز دارای روند کاهشی ناچیز در دمای رویه هستند. بیشترین میزان روند افزایشی معنادار مربوط به دیماه و بیشترین روند منفی معنادار، از آنِ مهرماه میباشد. به طورکلی؛ ۵/۸۹ درصد از مساحت حوضه سفیدرود، بدون روند؛ ۲۲/۹ درصد، روند افزایشی و ۲۸/۱ درصد، روند کاهشی معنادار در دمای رویهی زمین را به خود اختصاص دادهاند.
