---

در سروده‏های حماسی بویراحمدی، علاوه بر ستایش قهرمانان قومی، الگوهای قهرمانی به ابزارهای جنگی آنان، رجزخوانی قهرمان و... به شیوۀ حماسی اشاره ‌شده است. در این پژوهش، به بررسی و تحلیل سیمای قهرمانان قومی بویراحمدی در سروده‏های حماسی بویراحمدی می‏پردازیم. همچنین برآنیم تا پیشینۀ برخی از بن‏مایه‏های حماسی و جنبه‏های اساطیری آن‌ها را نیز تحلیل و بررسی کنیم. این پژوهش به‌شکل بنیادی، برپایۀ مطالعات کتابخانه‏ای ـ میدانی و به‌روش تحلیل محتوای کیفی انجام ‌شده است. پس از بررسی و تحلیل سروده‏های حماسی بویراحمدی می‌توان گفت مردم بویراحمدی برای حفظ روحیۀ جنگاوری و قهرمانی، به ستایش قهرمانان قومی خود ازجمله کی‏لهراسب، میرغلام‏شاه قاسمی، عبدالله‏خان ضرغام‏پور، خان‏قزی و... پرداخته‏ که در نبردها از خود رشادت‏ها نشان داده‏اند. در اشعار عامیانه بیشتر به رجزخوانی، سلاح‏های قهرمان و الگوهای قهرمانی و در سوگ‏چکامه‏های بویراحمدی به توصیف نبردها، شخصیت آنان و سوگواری برای آنان پرداخته ‌شده است که نمونه‏های مشابهی با شاهنامه دارند.  
 

---

قاعده‌کاهی از زبان معیار، انحراف از قوانین حاکم بر همنشینیِ واژه‌ها، افزودنِ قاعده‌هایی به برونۀ زبانِ معیار، به هم‌ریختنِ نحوِ جمله‌ها و ایجاد تغییراتی در درونۀ زبانِ معیار، مجموعۀ روشهایی است که اغلبِ شاعران برای رسیدن به زبان شعر از آن بهره می‌برند؛ روشهایی‌که به دو شکلِ قاعده‌کاهی و قاعده‌افزایی، زبان شعر را برجسته و متمایز می‌کند. دخل و تصرّفِ شاعران معاصر در کاربستِ نقش‌نماهای دستوری ازآنجا‌که اغلب، بازگشت به صورتهای زبانیِ کهن است، یکی از زیرمجموعه‌های قاعده‌کاهیِ زمانی به‌شمار می رود که با تنوّع کارکردیِ خود، زبانِ گروهی از شاعران معاصر را متمایز کرده است. در این پژوهش با رویکرد فرمالیستی، توجهاتِ زبانیِ نیمایوشیج، احمدشاملو، مهدی‎اخوان‌ثالث، شفیعی‌کدکنی، فروغ‌فرخزاد، سهراب‌سپهری و حمیدمصدق به الگوهای ادبیِ کهن در کاربستِ نقش‌نماها مورد توجه قرار گرفته، و تأثیر این توجهات زبانی بر تمایز زبانِ برجسته و ممتازِ شعر از زبان معیار، بررسی و نشان داده‌ شده است که توجه این‌گروه از شاعران معاصر به کاربست نقش‌نماها، اغلب رویکردی به دستاوردهای زبانی ادبیات قدیم بوده است.