---

چکیده    استافیلوکوکوس اورئوس بواسطه توانایی کسب مقاومت نسبت به داروهای ضدمیکروبی به یکی از نگرانی های عمده تبدیل شده است. هدف از این تحقیق بررسی ژن مقاومت به متی­سیلین در جدایه­های استافیلوکوکوس اورئوس با منشأ مواد غذایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی در آنها بود.  به منظور اجرای این تحقیق تعداد ۱۴۶  نمونه غذایی از نظر آلودگی به استافیلوکوکوس اورئوس بررسی و همچنین از تعداد ٣٤ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از مواد غذایی آرشیو دانشکده استفاده گردید. تمامی جدایه­ها از نظر ویژگی­های مورفولوژی و خصوصیات بیوشیمیایی استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی قرارگرفتند. سپس طی دو مرحله آزمون  PCRبرای بررسی حضور ژن ترمونوکلئاز(nuc) و نیز ژن مقاومت به متی­سیلین(mecA)انجام گردید. سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از دیسک (کربی بائر) انجام شد. نتایج PCR نشان داد که همه­ جدایه­ها از نظر ژن ترمونوکلئاز، اختصاصی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، مثبت بودند. همچنین از مجموع ۶۶ جدایه استافیلوکوکوس اورئوس کواگولاز مثبت، تنها ١جدایه (۵١/١%) واجد ژن mecA بود. بیشترین میزان مقاومت نسبت به  پنی سیلین(۸۴/٣٤%) و بعد از آن به ترتیب آزیترومایسین و اریترومایسین(٦/١۰%)، اگزاسیلین (۵٧/٧%)، تری متوپریم و سولفامتوکسازول(۰٦/٦%)، کلوگزاسیلین(۵٤/٤%) و سیپروفلوکساسین، مروپنم و فلورفنیکل هر کدام(۵١/١%) بود. هیچگونه مقاومتی نسبت به ریفامپین، سفتی­زوکسیم، کلرآمفنیکل، نیتروفورانتوئین، جنتامایسین و نوبیوسین نیز مشاهده نشد. تلفیق نتایج مربوط به بررسی حضور ژن mecA و بررسی نتایج آنتی­بیوگرام نشان داد سویه­ای که واجد ژن مقاومت به متی­سیلین بود، نسبت به پنی­سیلین و اگزاسیلین مقاوم و نسبت به کلوگزاسیلین، تری متوپریم سولفامتوکسازول، مروپنم و  متی­سیلین حساسیت نسبی و نسبت به بقیه آنتی بیوتیک ها حساس بود.