جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای نقدی بادی
دوره ۱۹، شماره ۱۲۶ - ( مرداد ۱۴۰۱ )
چکیده
بمنظور ارزیابی اثر روش‌های خشک کردن بر میزان برخی ترکیبات موثره موجود در عصاره میوه گیاه خیار آب‌پران در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با ۱۵ تیمار و ۳ تکرار اجرا شد. تیمارها شامل روش‌های خشک کردن (۱. خشک کردن در سایه اتاق با دمای حدود ۳±۲۵ درجه سانتیگراد و تهویه مناسب، ۲. خشک کردن در آفتاب، ۳. خشک کردن با آون در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد، ۴. خشک کردن با آون در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد، ۵. خشک کردن با آون در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد، ۶. خشک کردن با آون خلأ در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد، ۷. خشک کردن با آون خلأ در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد، ۸. خشک کردن با آون خلأ در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد، ۹. مادون قرمز ۲/۰ وات، ۱۰. مادون قرمز ۳/۰ وات، ۱۱. مادون قرمز ۴/۰ وات، ۱۲. خشک کردن با مایکروویو با توان ۲۰۰ وات، ۱۳. خشک کردن با مایکروویو با توان ۵۰۰ وات، ۱۴. خشک کردن با مایکروویو با توان ۸۰۰ وات) بود که با میوه تازه گیاه (شاهد) مورد مقایسه قرار گرفت. صفات مورد مطالعه میزان فنل و فلاونوئید کل، درصد فعالیت آنتیاکسیدانی، میزان تانن محلول، آمینو اسید و پروتئین کل، آلکالوئید کل و کوکوربیتاسین بودند. بر اساس نتایج روش‌های مختلف خشک کردن بر میزان تانن محلول و کوکوربیتاسین در سطح احتمال پنج درصد و بر سایر صفات در سطح احتمال یک درصد تاثیر معنیدار داشت. بیشترین میزان فنول و فلاونوئید کل پس از گیاه تازه در روش خشککردن آون خلا در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد و بیشترین میزان فعالیت آنتیاکسیدانی و تانن محلول پس از گیاه تازه در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد آون خلا مشاهده گردید. بیشترین میزان آمینو اسیدها مربوط به گیاه تازه و سپس تیمار مایکروویو ۲۰۰ وات و بیشترین میزان پروتئین کل، آلکالوئید و کوکوربیتاسین در گیاه تازه و پس از آن تیمار سایه بود.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۷ - ( شهریور ۱۴۰۱ )
چکیده
فرآیند پس از برداشت گیاهان دارویی مانند خشک کردن، اهمیت زیادی در چرخه تولید این گیاهان دارد. جهت ارزیابی اثر روش‌های مختلف خشک کردن بر روی برخی صفات فیتوشیمیایی گیاه دارویی چوچاق، این مطالعه در اردیبهشت ۱۳۹۹ در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. گیاه چوچاق از باغات شهرستان نور در مرحله رویشی جمعآوری گردید. تیمارهای این مطالعه شامل خشک کردن در سایه اتاق با دمای حدود ۲۵±۳ درجه سانتیگراد و تهویه مناسب، آفتاب، آون در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد، آون در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد، آون در دمای ۶۵ درجه سانتیگراد، آون خلأ در دمای ۴۵ درجه سانتیگراد، آون خلأ در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد، آون خلأ در دمای ۶۵ درجه سانتیگراد، مایکروویو با توان ۲۰۰ وات، مایکروویو با توان ۵۰۰ وات و مایکروویو با توان ۸۰۰ وات و همچنین گیاه تازه (تر) بودند. صفات میزان رطوبت بر مبنای وزن تر و خشک، زمان و سرعت خشک شدن، میزان اسید آسکوربیک، میزان پروتئین، میزان کربوهیدرات کل، میزان فنول و فلاونوئید کل و فعالیت آنتیاکسیدانی مورد سنجش قرار رفت. نتایج نشان داد که روش‌های مختلف خشک کردن بر صفات فیتوشیمیایی تاثیر معنیداری داشتهاند. کمترین زمان و بیشترین سرعت جهت خشک شدن نمونههای گیاهی مربوط به مایکروویو ۸۰۰ وات بود. بیشترین مقدار اسید آسکوربیک (۷۲/۳۸۵ میکروگرم بر میلیگرم)، پروتئین (۷۲/۱۹ درصد)، فنول کل (۱۹/۴۷ میلیگرم گالیک اسید بر گرم ماده خشک)، فلاونوئید کل (۹۶/۵۰ میلیگرم کوئرستین بر گرم ماده خشک) و نیز فعالیت آنتیاکسیدانی (۰۲/۷۶ درصد) در گیاه تازه و پس از آن در تیمار خشک کردن با آون در دمای ۵۵ درجه سانتیگراد مشاهده شد. بطور کلی این مطالعه نشان داد که بیشترین ترکیبات فیتوشیمیایی در گیاه تازه چوچاق یافت میشود و در صورت ضرورت نگهداری، خشک کردن گیاه در آون با دمای ۵۵ درجه سانتیگراد توصیه میشود.
دوره ۲۱، شماره ۱۴۶ - ( فروردین ۱۴۰۳ )
چکیده
به منظور ارزیابی اثر عصاره درمنه دشتی رویشگاههای مختلف بر عمر ماندگاری پنیر سفید ایرانی، تحقیقی در سال ۱۴۰۱ در آزمایشگاه مرکزی دانشگاه قم انجام شد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل انجام و پنیر از نظر شیمیایی و میکروبی در شرایط عدم کاربرد عصاره (شاهد) و کاربرد عصاره حاوی ۱ درصد وزن ماده تر درمنه دشتی از سه رویشگاه ونان، تاجخاتون و عباسآباد در روزهای ۱، ۱۵ و ۳۰ ام بررسی شد. نتایج نشان داد جمعیت میکروارگانیزمهای پنیر با افزایش دوره نگهداری افزایش یافت و عصاره ونان بهتر از عصارهها، جمعیت میکروارگانیزمها را کنترل کرد. با افزایش مدت نگهداری، میزان pH و پروتئین در ماده خشک کاهش و میزان رطوبت، نمک، چربی، ماده خشک، فنول و فعالیت آنتیاکسیدانی افزایش پیدا کرد. عصاره ونان بیشتر از سایر عصاره ها سبب افزایش کیفیت و عمر نگهداری پنیر شد که ممکن است ناشی از بیشتر بودن میزان فنول کل عصاره ونان در مقایسه با سایر عصارهها باشد. بطور کلی عصاره درمنه دشتی بطور معنیداری موجب افزایش عمر ماندگاری و کیفیت پنیر گردید که با مطالعات بیشتر می توان از عصاره این گیاه ارزشمند برای افزایش ماندگاری و کیفیت محصولات غذایی خصوصا محصولات لبنی استفاده نمود.
