جستجو در مقالات منتشر شده


۷ نتیجه برای میرزاعلیان دستجردی


دوره ۱۵، شماره ۷۸ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده

چکیده در سال‌های اخیر بسیاری از کشورهای جهان خواهان محصولات تازه بدون استفاده از مواد شیمیایی کشاورزی، به ویژه موادی که پس از برداشت محصولات استفاده می‌شوند، هستند. میوه موز از محبوب‌ترین میوه‌های جهان با عمر کوتاه و ضایعات گسترده پس از برداشت است. به منظور کاهش هدر رفت و افزایش عمر پس از برداشت میوه موز کاوندیش از عصاره‌ اتانولی برگ اوکالیپتوس و چندل به صورت غوطه‌وری با دو غلظت ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم در لیتر آب مقطر استفاده شد. میوه‌های تیمار شده و شاهد به مدت ۲۱ روز در دمای ºC۱±۲۵ نگهداری شدند. در روزهای ۰، ۷، ۱۴ و ۲۱، تغییرات رنگ پوست، میزان سفتی بافت گوشت میوه، مواد جامد محلول کل، شاخص قهوه‌ای شدن و کاهش وزن میوه‌ها اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که بهترین تیمار درحفظ رنگ سبز پوست، عصاره چندل با غلظت g/lµ۱۰۰۰ و مؤثرترین تیمار در ممانعت از کاهش وزن و سفتی گوشت میوه، عصاره اوکالیپتوس در هر دو غلظت بود. همچنین، در میوه‌های تیمار شده، کیفیت و عمر پس از برداشت، با حفظ میزان مواد جامد محلول و کاهش قهوه‌ای شدن پوست، افزایش یافت.

دوره ۱۶، شماره ۸۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده

استفاده از پوشش زیست تخریب حاوی اسانس روی سطح میوه یک روش مؤثر بر کاهش مشکلات پس از برداشت و منجر به حفظ کیفیت محصول می‎شود. در این پژوهش، غلظت‎های مختلف صمغ عربی (۰، ۶ و ۸ درصد وزنی- حجمی) در ترکیب با غلظت‎های مختلف (۰، ۳/۰ و ۵/۰ درصد وزنی- حجمی) اسانس آویشن شیرازی روی برخی خصوصیات کیفی میوه پسته تازه در طی ۳۶ روز انبارمانی در دمای ۱±۳ درجه سانتی­گراد بررسی شد. نتایج نشان داد که رشد کپک و مخمر و رشد باکتری‎های هوازی در نمونه‎های پوشش داده شده با غلظت صمغ عربی ۶ درصد حاوی اسانس آویشن شیرازی در دو سطح ۳/۰ و ۵/۰ درصد به­طور معنی‎داری از سایر نمونه‎ها کمتر بود. همچنین افزودن اسانس آویشن شیرازی (۳/۰ و ۵/۰ درصد) در فرمولاسیون پوشش خوراکی صمغ عربی ۶ درصد باعث کاهش آب از دست­دهی میوه‎های تازه شد و به­طور قابل توجهی کاهش وزن نمونه‎ها را کاهش داد. افزودن اسانس به پوشش صمغ عربی به­طور معنی‎داری باعث حفظ کربوهیدارت، کلروفیل، ترکیبات فنلی و آنتی‎اکسیدانی مغز میوه‎های پوشش داده شد. بنابراین، استفاده از پوشش خوراکی صمغ عربی ۶ درصد حاوی اسانس آویشن (۳/۰ و ۵/۰ درصد) می‎تواند باعث حفظ کیفیت و افزایش دوره انباری میوه پسته تازه شود.

دوره ۱۶، شماره ۸۹ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده

مهمترین مشکلات آریل انار طی انبارمانی، نرم شدن، قهوه­ای شدن آنزیمی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار پس از برداشت نیتریک اکسید و انبار سرد بر آریل انار بررسی شد. بنابراین به­­منظور، ارزیابی اثر دمای انبار و غلظت­های مختلف نیتریک اکسید بر خصوصیات کیفی و انبارمانی آریل انار آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه، نیتریک اکسید در غلظت­های صفر، ۵ و ۱۰ میکرومول در لیتر استفاده شد. آریل­ها به­مدت ۱۵ ثانیه در تیمار نیتریک اکسید غوطه­ور شده و پس از خشک شدن در دمای آزمایشگاه، درون ظروف پلی­اتیلنی بسته­بندی و به دماهای ۲، ۴ و ۸ درجه سلسیوس منتقل شدند. برخی صفات کیفی، کمی و بیوشیمیایی نمونه­ها در طی زمان­های (صفر، ۷، ۱۴ و ۲۱ روز) انبار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت معنی­داری بین غلظت­های مختلف نیتریک اکسید و دماهای انبارمانی در اکثر صفات مورد ارزیابی وجود داشت. پس از ۲۱ روز انبارمانی، آریل­های تیمار شده با نیتریک اکسید در غلظت ۱۰ میکرومولار و نگهداری در دمای ۸ درجه سلسیوس در مقایسه با شاهد در دمای ۲ درجه سلسیوس دارای ۵۰% کاهش وزن کمتر و ۲۱% نشت یونی کمتری بوده و دارای ارزیابی حسی، مقدار آنتوسیانین، ترکیبات فنلی و ظرفیت آنتی­اکسیدانی مطلوبی بودند. در مجموع آریل­های تیمارشده با ۱۰ میکرومول در لیتر نیتریک اکسید در دمای ۸ درجه سلسیوس بالاترین کیفیت ظاهری و انبارمانی را داشتند.

دوره ۱۷، شماره ۱۰۹ - ( اسفند ۱۳۹۹ )
چکیده

پوسیدگی ناشی از کپک­ سبز پنی­سیلیوم دیجیتاتوم ازنظر اقتصادی مهم­ترین بیماری­های پس­ازبرداشت لیمو در همه مناطق تولیدی است. در این تحقیق، اثرات اسانس­ های روغنی (دارچین، میخک، آویشن باغی و شیرازی) به­ منظور کنترل کپک­ سبز در میوه لیموی مکزیکن­ لایم (Citrus aurantifolia cv. Mexican lime) مطالعه شد. لیموهای مکزیکن با سوسپانسیون­ قارچ پنی­سیلیوم دیجیتاتوم مایه ­زنی­ و با اسانس­ های روغنی در سه سطح غلظت­ صفر (شاهد)، ۱/۰ و ۲/۰ درصد حجمی- حجمی، غوطه­ ور شدند. سپس میوه­ های لیمو در دمای ۱± ۸ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۹۵-۹۰ درصد به­­ مدت ۲۱ روز نگه­داری ­شدند. نتایج نشان دادند که اسانس­ های گیاهی تأثیر معنی­داری بر پوسیدگی میوه، کاهش وزن،  L*، a*، b*، محتوای فنل و ظرفیت آنتی­ اکسیدانی­ کل داشتند. پس از ۲۱ روز انبارمانی، محتوای فنل کل و فعالیت آنتی­ اکسیدانی میوه­ تیمار­شده با اسانس­ های گیاهی نسبت به شاهد بیشتر بود. به­ علاوه اسانس­ های گیاهی در کنترل پوسیدگی و کاهش وزن موثر بودند و درمقایسه با شاهد، شاخص­هایL* وb* را کاهش دادند. پس­از ۲۱ روز انبارمانی میوه تیمار شده با اسانس آویشن باغی ۲/۰ درصد، پوسیدگی پس­ازبرداشت هفت برابر کمتر از شاهد اما ترکیبات فنلی و ظرفیت آنتی ­اکسیدانی بیشتر از شاهد داشت. بنابراین اسانس آویشن باغی اثر مناسب­تری روی کنترل کپک سبز و حفظ کیفیت میوه لیموی مکزیکن دارد.

دوره ۱۹، شماره ۱۲۳ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده

چکیده
استفاده از ترکیبات طبیعی مانند پوشش­ های خوراکی به ­عنوان یک روش سالم برای کنترل پوسیدگی پس از برداشت و نیز تاخیر در پیری میوه در نظر گرفته می­ شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پوشش­ های خوراکی روی کنترل پوسیدگی ناشی از پنی­سیلیوم دیجیتاتوم و برخی ویژگی­ های کیفی لیموترش رقم مکزیکن لایم درطی انبارمانی انجام شد. لیموها با سوسپانسیون­ قارچ مایه­ زنی­ و با پوشش­ های خوراکی کربوکسی­ متیل سلولز (CMC)، هیدروکسی­ پروپیل ­متیل­ سلولز (HPMC) و آلژینات سدیم (ALG) در چهار سطح غلظت­ صفر (شاهد)، ۰/۵، ۱ و ۱/۵ درصد، غوطه­ ور شدند. سپس میوه­ های لیمو در دمای ۱± ۸ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۹۵-۹۰ درصد به­­ مدت ۲۱ روز نگه­داری ­شدند. نتایج نشان دادند که پوشش­ های خوراکی تأثیر معنی­ داری بر پوسیدگی میوه، کاهش وزن، درصد مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر،  L*، a*، محتوای فنل و ظرفیت آنتی­ اکسیدانی­ کل داشتند. پس از ۲۱ روز انبارمانی در بین پوشش­ های خوراکی، تیمار کربوکسی­ متیل سلولز با غلظت ۱/۵% نسبت به شاهد، موجب کاهش ۷۷% پوسیدگی ناشی از کپک سبز، کاهش۸۰% افت وزن و ۵% درصد مواد جامد محلول میوه و موجب افزایش ۳۳% اسید قابل تیتر و ۱۰% فعالیت آنتی­ اکسیدانی کل شدند. بنابراین کاربرد پوشش­ های خوراکی به­ ویژه کربوکسی­ متیل سلولز ۱/۵% می­ تواند علاوه بر کاهش پوسیدگی، موجب حفظ برخی خصوصیات کیفی لیموترش ­شود. لذا می­ توان به­ عنوان یک روش سالم جهت حفظ کیفیت محصول و کاهش ضایعات پس­ازبرداشت به­ کار رود.


دوره ۲۱، شماره ۱۴۶ - ( فروردین ۱۴۰۳ )
چکیده


 میوه کنارهندی (Ziziphus mauritiana Lamk) حاوی ترکیبات فنلی فراوان است و پس از برداشت به قهوه­ای شدن آنزیمی بسیار حساس است. به‌منظور کاهش قهوه‌ای شدن و حفظ کیفیت میوه کنارهندی آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: شاهد (آب مقطر)، اسانس آویشن شیرازی نیم درصد، اسانس آویشن شیرازی یک درصد، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنی‌شده با روغن کنجد (۱%) و عسل (۱%)، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنی‌­شده با روغن کنجد (۱%)، عسل (۱%) + اسانس آویشن شیرازی نیم درصد، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنی­شده با روغن کنجد (۱%)، عسل (۱%) + اسانس آویشن شیرازی یک درصد و زمان نگه­‌داری ( صفر، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ روز) در دمای ۱ ± ۶ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵ ±۹۰ درصد بودند. نتایج نشان داد که کاربرد پوشش­ خوراکی اثر معنی­داری بر ویژگی‌های کیفی میوه کنارهندی در زمان انبارمانی داشت. ترکیب ژل آلوئه ورا با روغن کنجد، عسل و اسانس آویشن شیرازی، به­‌عنوان یک پوشش خوراکی، طی ۲۸ روز نگه­‌داری، با کاهش فعالیت پلی­‌فنل اکسیداز و پراکسیداز، به‌­طور قابل توجهی قهوه‌ای شدن آنزیمی را در میوه کاهش دادند. پس از ۲۸ روز انبارمانی، میوه­‌های تیمار شده با پوشش خوراکی و اسانس ۵/۰ درصد نسبت به شاهد، شاخص قهوه­ای شدن (۷۰%) را کاهش دادند، اما نسبت به شاهد، محتوای فنل کل و فعالیت آنتی­‌اکسیدانی (به­‌ترتیب ۱۴/۱۸ و ۱۶/۳۱ درصد) را افزایش دادند. همچنین استفاده از اسانس آویشن شیرازی ۵/۰ درصد در پوشش خوراکی موجب کاهش نشت الکترولیت و پراکسیداسیون لیپید (به‌­ترتیب ۷/۱۹ و ۸/۱۷ درصد) در مقایسه با شاهد پس از ۲۸ روز نگه­‌داری شد. این نتایج نشان داد که تیمار پوشش خوراکی و اسانس آویشن شیرازی ۵/۰ درصد می‌تواند یک روش مفید برای به‌تاخیر انداختن فرآیند رسیدن و پیری، افزایش انبارمانی و حفظ کیفیت میوه کنارهندی باشد.
 

دوره ۲۱، شماره ۱۴۷ - ( اردیبهشت ۱۴۰۳ )
چکیده

به منظور افزایش کیفیت و عمر انباری میوه­های انبه رقم لانگرا، آزمایشی به ­صورت فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار (هر تکرار ۱۸ میوه) انجام شد. میوه­های انبه در مرحله سبز بالغ از یک باغ تجاری انبه در شهرستان رودان استان هرمزگان برداشت شدند. فاکتور اول پرتوتابی اشعه فرابنفش (UV-C) با شدت ­۲۵ وات در سه سطح ( ۰، ۵ و ۱۰ دقیقه)، فاکتور دوم پرتوتابی فراصوت (اولتراسونیک) با فرکانس ۳۵ کیلو هرتز و توان ۲۸۰ وات در سه سطح (۰، ۳ و ۶ دقیقه) و فاکتور سوم زمان انبارمانی در پنج سطح (۰، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ روز) بودند. میوه­ها پس از تیمار با نسبت­های ذکر­ شده از UV-C و فراصوت به سردخانه با دمای۱۰ درجه سانتی­گراد و رطوبت نسبی ۸۰-۸۵ درصد منتقل شدند و نمونه­گیری و اندازه­گیری­ها در زمان­های مختلف انجام شد. تیمارهای فرابنفش و فراصوت از افزایش L¬ (روشنایی)، a¬ و b¬ گوشت میوه و pH و کاهش اسید آسکوربیک میوه با گذشت زمان ممانعت کردند. در تیمارهای فراصوت، بیشترین آسکوربیک اسید (۳/۱۱ میلی­گرم در ۱۰۰ گرم) در پرتوتابی فراصوت سه دقیقه مشخص شد. در تیمارهای فرابنفش نیز کاهش آسکوربیک­اسید با گذشت زمان کمتر از شاهد بود اما بین پرتوتابی پنج و ده دقیقه تفاوت معنی­دار نبود. تیمار فراصوت ۶ دقیقه از کاهش معنی­دار وزن میوه جلوگیری کرد. در روز ۴۰ انبارمانی، کمترین مقدار L¬ گوشت میوه (۴۴/۸۹) متعلق به تیمار فرابنفش پنج دقیقه بود. بنابراین طی چهل روز انبارمانی میوه انبه، تیمار فرابنفش به مدت پنج دقیقه به دلیل حفظ ظاهر میوه (L¬ ) و تیمار فراصوت سه دقیقه به­دلیل داشتن بیشترین آسکوربیک­اسید میوه انبه قابل توصیه می­باشند.
 

صفحه ۱ از ۱