جستجو در مقالات منتشر شده
۷ نتیجه برای میرزاعلیان دستجردی
دوره ۱۵، شماره ۷۸ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده در سالهای اخیر بسیاری از کشورهای جهان خواهان محصولات تازه بدون استفاده از مواد شیمیایی کشاورزی، به ویژه موادی که پس از برداشت محصولات استفاده میشوند، هستند. میوه موز از محبوبترین میوههای جهان با عمر کوتاه و ضایعات گسترده پس از برداشت است. به منظور کاهش هدر رفت و افزایش عمر پس از برداشت میوه موز کاوندیش از عصاره اتانولی برگ اوکالیپتوس و چندل به صورت غوطهوری با دو غلظت ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم در لیتر آب مقطر استفاده شد. میوههای تیمار شده و شاهد به مدت ۲۱ روز در دمای ºC۱±۲۵ نگهداری شدند. در روزهای ۰، ۷، ۱۴ و ۲۱، تغییرات رنگ پوست، میزان سفتی بافت گوشت میوه، مواد جامد محلول کل، شاخص قهوهای شدن و کاهش وزن میوهها اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که بهترین تیمار درحفظ رنگ سبز پوست، عصاره چندل با غلظت g/lµ۱۰۰۰ و مؤثرترین تیمار در ممانعت از کاهش وزن و سفتی گوشت میوه، عصاره اوکالیپتوس در هر دو غلظت بود. همچنین، در میوههای تیمار شده، کیفیت و عمر پس از برداشت، با حفظ میزان مواد جامد محلول و کاهش قهوهای شدن پوست، افزایش یافت.
دوره ۱۶، شماره ۸۷ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
استفاده از پوشش زیست تخریب حاوی اسانس روی سطح میوه یک روش مؤثر بر کاهش مشکلات پس از برداشت و منجر به حفظ کیفیت محصول میشود. در این پژوهش، غلظتهای مختلف صمغ عربی (۰، ۶ و ۸ درصد وزنی- حجمی) در ترکیب با غلظتهای مختلف (۰، ۳/۰ و ۵/۰ درصد وزنی- حجمی) اسانس آویشن شیرازی روی برخی خصوصیات کیفی میوه پسته تازه در طی ۳۶ روز انبارمانی در دمای ۱±۳ درجه سانتیگراد بررسی شد. نتایج نشان داد که رشد کپک و مخمر و رشد باکتریهای هوازی در نمونههای پوشش داده شده با غلظت صمغ عربی ۶ درصد حاوی اسانس آویشن شیرازی در دو سطح ۳/۰ و ۵/۰ درصد بهطور معنیداری از سایر نمونهها کمتر بود. همچنین افزودن اسانس آویشن شیرازی (۳/۰ و ۵/۰ درصد) در فرمولاسیون پوشش خوراکی صمغ عربی ۶ درصد باعث کاهش آب از دستدهی میوههای تازه شد و بهطور قابل توجهی کاهش وزن نمونهها را کاهش داد. افزودن اسانس به پوشش صمغ عربی بهطور معنیداری باعث حفظ کربوهیدارت، کلروفیل، ترکیبات فنلی و آنتیاکسیدانی مغز میوههای پوشش داده شد. بنابراین، استفاده از پوشش خوراکی صمغ عربی ۶ درصد حاوی اسانس آویشن (۳/۰ و ۵/۰ درصد) میتواند باعث حفظ کیفیت و افزایش دوره انباری میوه پسته تازه شود.
دوره ۱۶، شماره ۸۹ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
مهمترین مشکلات آریل انار طی انبارمانی، نرم شدن، قهوهای شدن آنزیمی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار پس از برداشت نیتریک اکسید و انبار سرد بر آریل انار بررسی شد. بنابراین بهمنظور، ارزیابی اثر دمای انبار و غلظتهای مختلف نیتریک اکسید بر خصوصیات کیفی و انبارمانی آریل انار آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این مطالعه، نیتریک اکسید در غلظتهای صفر، ۵ و ۱۰ میکرومول در لیتر استفاده شد. آریلها بهمدت ۱۵ ثانیه در تیمار نیتریک اکسید غوطهور شده و پس از خشک شدن در دمای آزمایشگاه، درون ظروف پلیاتیلنی بستهبندی و به دماهای ۲، ۴ و ۸ درجه سلسیوس منتقل شدند. برخی صفات کیفی، کمی و بیوشیمیایی نمونهها در طی زمانهای (صفر، ۷، ۱۴ و ۲۱ روز) انبار مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تفاوت معنیداری بین غلظتهای مختلف نیتریک اکسید و دماهای انبارمانی در اکثر صفات مورد ارزیابی وجود داشت. پس از ۲۱ روز انبارمانی، آریلهای تیمار شده با نیتریک اکسید در غلظت ۱۰ میکرومولار و نگهداری در دمای ۸ درجه سلسیوس در مقایسه با شاهد در دمای ۲ درجه سلسیوس دارای ۵۰% کاهش وزن کمتر و ۲۱% نشت یونی کمتری بوده و دارای ارزیابی حسی، مقدار آنتوسیانین، ترکیبات فنلی و ظرفیت آنتیاکسیدانی مطلوبی بودند. در مجموع آریلهای تیمارشده با ۱۰ میکرومول در لیتر نیتریک اکسید در دمای ۸ درجه سلسیوس بالاترین کیفیت ظاهری و انبارمانی را داشتند.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۹ - ( اسفند ۱۳۹۹ )
چکیده
پوسیدگی ناشی از کپک سبز پنیسیلیوم دیجیتاتوم ازنظر اقتصادی مهمترین بیماریهای پسازبرداشت لیمو در همه مناطق تولیدی است. در این تحقیق، اثرات اسانس های روغنی (دارچین، میخک، آویشن باغی و شیرازی) به منظور کنترل کپک سبز در میوه لیموی مکزیکن لایم (Citrus aurantifolia cv. Mexican lime) مطالعه شد. لیموهای مکزیکن با سوسپانسیون قارچ پنیسیلیوم دیجیتاتوم مایه زنی و با اسانس های روغنی در سه سطح غلظت صفر (شاهد)، ۱/۰ و ۲/۰ درصد حجمی- حجمی، غوطه ور شدند. سپس میوه های لیمو در دمای ۱± ۸ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۹۵-۹۰ درصد به مدت ۲۱ روز نگهداری شدند. نتایج نشان دادند که اسانس های گیاهی تأثیر معنیداری بر پوسیدگی میوه، کاهش وزن، L*، a*، b*، محتوای فنل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل داشتند. پس از ۲۱ روز انبارمانی، محتوای فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه تیمارشده با اسانس های گیاهی نسبت به شاهد بیشتر بود. به علاوه اسانس های گیاهی در کنترل پوسیدگی و کاهش وزن موثر بودند و درمقایسه با شاهد، شاخصهایL* وb* را کاهش دادند. پساز ۲۱ روز انبارمانی میوه تیمار شده با اسانس آویشن باغی ۲/۰ درصد، پوسیدگی پسازبرداشت هفت برابر کمتر از شاهد اما ترکیبات فنلی و ظرفیت آنتی اکسیدانی بیشتر از شاهد داشت. بنابراین اسانس آویشن باغی اثر مناسبتری روی کنترل کپک سبز و حفظ کیفیت میوه لیموی مکزیکن دارد.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۳ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
چکیده
استفاده از ترکیبات طبیعی مانند پوشش های خوراکی به عنوان یک روش سالم برای کنترل پوسیدگی پس از برداشت و نیز تاخیر در پیری میوه در نظر گرفته می شود. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پوشش های خوراکی روی کنترل پوسیدگی ناشی از پنیسیلیوم دیجیتاتوم و برخی ویژگی های کیفی لیموترش رقم مکزیکن لایم درطی انبارمانی انجام شد. لیموها با سوسپانسیون قارچ مایه زنی و با پوشش های خوراکی کربوکسی متیل سلولز (CMC)، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) و آلژینات سدیم (ALG) در چهار سطح غلظت صفر (شاهد)، ۰/۵، ۱ و ۱/۵ درصد، غوطه ور شدند. سپس میوه های لیمو در دمای ۱± ۸ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۹۵-۹۰ درصد به مدت ۲۱ روز نگهداری شدند. نتایج نشان دادند که پوشش های خوراکی تأثیر معنی داری بر پوسیدگی میوه، کاهش وزن، درصد مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر، L*، a*، محتوای فنل و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل داشتند. پس از ۲۱ روز انبارمانی در بین پوشش های خوراکی، تیمار کربوکسی متیل سلولز با غلظت ۱/۵% نسبت به شاهد، موجب کاهش ۷۷% پوسیدگی ناشی از کپک سبز، کاهش۸۰% افت وزن و ۵% درصد مواد جامد محلول میوه و موجب افزایش ۳۳% اسید قابل تیتر و ۱۰% فعالیت آنتی اکسیدانی کل شدند. بنابراین کاربرد پوشش های خوراکی به ویژه کربوکسی متیل سلولز ۱/۵% می تواند علاوه بر کاهش پوسیدگی، موجب حفظ برخی خصوصیات کیفی لیموترش شود. لذا می توان به عنوان یک روش سالم جهت حفظ کیفیت محصول و کاهش ضایعات پسازبرداشت به کار رود.
دوره ۲۱، شماره ۱۴۶ - ( فروردین ۱۴۰۳ )
چکیده
میوه کنارهندی (Ziziphus mauritiana Lamk) حاوی ترکیبات فنلی فراوان است و پس از برداشت به قهوهای شدن آنزیمی بسیار حساس است. بهمنظور کاهش قهوهای شدن و حفظ کیفیت میوه کنارهندی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: شاهد (آب مقطر)، اسانس آویشن شیرازی نیم درصد، اسانس آویشن شیرازی یک درصد، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنیشده با روغن کنجد (۱%) و عسل (۱%)، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنیشده با روغن کنجد (۱%)، عسل (۱%) + اسانس آویشن شیرازی نیم درصد، ژل آلوئه ورا (۲۰%) غنیشده با روغن کنجد (۱%)، عسل (۱%) + اسانس آویشن شیرازی یک درصد و زمان نگهداری ( صفر، ۷، ۱۴، ۲۱ و ۲۸ روز) در دمای ۱ ± ۶ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۵ ±۹۰ درصد بودند. نتایج نشان داد که کاربرد پوشش خوراکی اثر معنیداری بر ویژگیهای کیفی میوه کنارهندی در زمان انبارمانی داشت. ترکیب ژل آلوئه ورا با روغن کنجد، عسل و اسانس آویشن شیرازی، بهعنوان یک پوشش خوراکی، طی ۲۸ روز نگهداری، با کاهش فعالیت پلیفنل اکسیداز و پراکسیداز، بهطور قابل توجهی قهوهای شدن آنزیمی را در میوه کاهش دادند. پس از ۲۸ روز انبارمانی، میوههای تیمار شده با پوشش خوراکی و اسانس ۵/۰ درصد نسبت به شاهد، شاخص قهوهای شدن (۷۰%) را کاهش دادند، اما نسبت به شاهد، محتوای فنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی (بهترتیب ۱۴/۱۸ و ۱۶/۳۱ درصد) را افزایش دادند. همچنین استفاده از اسانس آویشن شیرازی ۵/۰ درصد در پوشش خوراکی موجب کاهش نشت الکترولیت و پراکسیداسیون لیپید (بهترتیب ۷/۱۹ و ۸/۱۷ درصد) در مقایسه با شاهد پس از ۲۸ روز نگهداری شد. این نتایج نشان داد که تیمار پوشش خوراکی و اسانس آویشن شیرازی ۵/۰ درصد میتواند یک روش مفید برای بهتاخیر انداختن فرآیند رسیدن و پیری، افزایش انبارمانی و حفظ کیفیت میوه کنارهندی باشد.
دوره ۲۱، شماره ۱۴۷ - ( اردیبهشت ۱۴۰۳ )
چکیده
به منظور افزایش کیفیت و عمر انباری میوههای انبه رقم لانگرا، آزمایشی به صورت فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار (هر تکرار ۱۸ میوه) انجام شد. میوههای انبه در مرحله سبز بالغ از یک باغ تجاری انبه در شهرستان رودان استان هرمزگان برداشت شدند. فاکتور اول پرتوتابی اشعه فرابنفش (UV-C) با شدت ۲۵ وات در سه سطح ( ۰، ۵ و ۱۰ دقیقه)، فاکتور دوم پرتوتابی فراصوت (اولتراسونیک) با فرکانس ۳۵ کیلو هرتز و توان ۲۸۰ وات در سه سطح (۰، ۳ و ۶ دقیقه) و فاکتور سوم زمان انبارمانی در پنج سطح (۰، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ روز) بودند. میوهها پس از تیمار با نسبتهای ذکر شده از UV-C و فراصوت به سردخانه با دمای۱۰ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۰-۸۵ درصد منتقل شدند و نمونهگیری و اندازهگیریها در زمانهای مختلف انجام شد. تیمارهای فرابنفش و فراصوت از افزایش L¬ (روشنایی)، a¬ و b¬ گوشت میوه و pH و کاهش اسید آسکوربیک میوه با گذشت زمان ممانعت کردند. در تیمارهای فراصوت، بیشترین آسکوربیک اسید (۳/۱۱ میلیگرم در ۱۰۰ گرم) در پرتوتابی فراصوت سه دقیقه مشخص شد. در تیمارهای فرابنفش نیز کاهش آسکوربیکاسید با گذشت زمان کمتر از شاهد بود اما بین پرتوتابی پنج و ده دقیقه تفاوت معنیدار نبود. تیمار فراصوت ۶ دقیقه از کاهش معنیدار وزن میوه جلوگیری کرد. در روز ۴۰ انبارمانی، کمترین مقدار L¬ گوشت میوه (۴۴/۸۹) متعلق به تیمار فرابنفش پنج دقیقه بود. بنابراین طی چهل روز انبارمانی میوه انبه، تیمار فرابنفش به مدت پنج دقیقه به دلیل حفظ ظاهر میوه (L¬ ) و تیمار فراصوت سه دقیقه بهدلیل داشتن بیشترین آسکوربیکاسید میوه انبه قابل توصیه میباشند.