جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای میربلوچ زائی


دوره ۹، شماره ۴۲ - ( بهمن و اسفند ۱۴۰۰ )
چکیده

مقالۀ پیش‌رو به تحلیل و خوانش جامعه‎شناختیِ پاره‌ای از مثل‌هایِ بلوچیِ سرحدی می‌پردازد. این تحقیق، نمود ساختارهای اجتماعی و ارزشهای آیینی را در مثل‌های بلوچی گویش سرحدی، براساس رویکرد مردم‌مدارِ مایکل بوراوی واکاوی کرده است. باتوجه به اینکه شناخت حرکات و پویش‌هایِ اجتماعی و بررسی قوانین حاکم بر این حرکات از وظایف اصلی جامعه‌شناسی است و زندگی اجتماعی به‌واسطۀ جنبۀ شفاهی‌اش با ادب عامه پیوند مییابد، می‌توان به ضرورت تحلیل جامعه‌شناختیِ مثل‌های بلوچی به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین ژانرهای ادب عامه پی برد که در بازنمایی هویت مردمی و به‌تصویر کشیدن پدیده‎هایِ زندگی، نقش قابل‌توجهی دارند. جامعه‌شناسیِ مردم‌مدار در پیوند با مطالعات فرهنگی به تجربه و شیوۀ زندگیِ مردم، میراث، ساختار و سرمایه‌هایِ فرهنگیِ هر جامعه با بهره‌گیری از داده‌های فولکلوریک که بیانگر باورها و عملکرد عامه هستند، می‌پردازد. روش تحقیق این پژوهش، کیفی بوده و گردآوری اطلاعات برپایۀ تحلیل محتوا صورت گرفته است که از رایج‌ترین شیوه‌های شناسایی هویتِ آثار ادبی است و مثل‌ها به‌صورت تحقیق میدانی و روش مطالعه کتابخانه‌ای گردآوری شده‌اند. یافته‌هایِ تحقیق نشان می‌دهد بسیاری از کنش‌های معنادار ساختار اجتماعیِ قوم بلوچ در قالبِ سنت‌های فولکوریک و آیین‌هایِ ارزشی مانند پناهنده‌پذیری، دیوان، هم‌یاری، انتقام‌جویی، سوگندِ نال، شمشیر و کفن، نان نمک و... در مثل‌هایِ بلوچی نمود برجسته دارند.

دوره ۱۲، شماره ۵۵ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۳ )
چکیده

پژوهش دربارۀ زبان‌‏ها و گویش‏‌های محلی ایران و جمع‌‏آوری نمودهای مختلف فرهنگی ازجمله مثل‏‌ها، موجب شناخت بهتر فرهنگ و تاریخ اقوام، حفظ گویش و فرهنگ آن‌‏ها و درنهایت شناخت بهتر زبان‏‌ها و فرهنگ ایرانی می‌‏شود. ضرب‏‌المثل‌‏ها، بخشی عمده از فرهنگ عامۀ مردم بلوچ هستند که بررسی دقیق آن‌‏ها در مطالعۀ الگوهای فرهنگی، ارزش‌‏های اجتماعی و تحقیقات جامعه‌‏شناختی راهگشا خواهد بود. بیشتر این مثل‌ها دارای مفاهیم عالی اخلاقی و فرهنگی هستند که در آموزش اندیشه‏‌ها و مفاهیم متعالی، انتقال تجربیات قومی و نسلی و پیشرفت افراد در جامعه نقشی اساسی دارند، امّا مثل‌هایی نیز وجود دارند که کارکردهایی منفی دارند و به نظر می‌رسد که در گذر تاریخ، مایۀ آسیب و ناکامی‌های اجتماعی و فرهنگی بوده‌اند. این پژوهش به روش مطالعۀ کتابخانه‌‏ای و به شیوۀ تحلیلی به بررسی این دسته از مثل‌‏ها پرداخته است تا تأثیری در افزایش آگاهی فرهنگی و ارتقای نگاه‌‏های منطقی و معقول در جامعه و فرهنگ بلوچ داشته باشد. هرچند شمار این قبیل مثل‌‏ها کم است، اما به‌سبب رواج گسترده، باعث ایجاد آسیب فرهنگی در جامعه شده‏‌اند. آسیب‏‌های فرهنگی در سه حوزۀ فرد، خانواده و اجتماع به همراه باورهای خرافی حوزۀ فرهنگ بررسی شده‏‌اند. هرچند یافته‏‌های پژوهش حاضر، بیشترین فراوانی را در آسیب‌‏هایی که مربوط به خانواده‏‌هاست نشان می‏‌دهد، اما پژوهش مستقل و مستندی با جامعۀ آماری مشخص در این خصوص صورت نگرفته است.

صفحه ۱ از ۱