جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای مقیمی سارانی
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
بررسیها نشان میدهد که در زبان فارسی پژوهش مهمی درخصوص روابط واژگانی صفتهای اندازه انجام نشده است. از همین رو، در این پژوهش رابطۀ هممعنایی تقریبی صفتهای اندازۀ «زیاد و فراوان» و صورتهای تصریفی آنها بر اساس رویکرد تحلیل نمای رفتاری دیویاک و گرایس (۲۰۰۶) و دادههای پیکرۀ همشهری ۲ آلاحمد و همکاران (۲۰۰۹) مورد بررسی قرار گرفته است. در همین راستا، در ابتدا با استفاده از نرمافزار اَنتکانک (۲۰۱۱) دادههای مرتبط با صفتهای اندازۀ «زیاد، زیادی، زیادتر، زیادترین، زیادتری، فراوان، فراوانی، فراوانتر، فراوانترین، فراوانتری» از پیکره استخراج شدند. سپس، براساس ویژگیهای ساختواژی، نحوی و معنایی برچسبدهی شدند. نتایج رویکرد نمای رفتاری که براساس تحلیل خوشهای سلسلهمراتبی بهدست آمده است نشان میدهد که بالاترین سطح هممعنایی تقریبی متعلق به گروههای «زیادی، فراوانی»، «زیادتری، فراوانتری»، «زیادتر، فراوانتر»، «زیاد، فراوان» و «زیادترین، فراوانترین» است و پایینترین سطح هممعنایی تقریبی بین اعضا با پایۀ غیرهمسان گروههای «زیادی، فراوانی، زیادتری، فراوانتری» و «زیاد، فراوان، زیادترین، فراوانترین، زیادتر، فراوانتر» است. درنهایت، تحلیل برچسبدهی بر پایۀ نمرات Z، تمام برچسبهای معنادار و غیرمعنادار صفتهای اندازه را مشخص ساخت.
