---

اهداف: یکی از چالش‌های امروز جهان بحران معنویت است که عمدتا به علت تمرکز مدرنیسم بر مادی‌گرایی و مصرف‌گرایی رخ‌داده‌است. در بیست سال اخیر نظریات اندیشمندان مختلفی پیرامون معماری و شهرسازی معنویت‌گرا آغازشده که گام مهمی در تحقیقات حوزه معنویت بشمار می‌رود. هدف این پژوهش فهم ابعاد کیفیت معنویت در فضاهای‌شهری و سنجش آن در برخی فضاهای‌شهری اصفهان است.
روش‌ها: در بخش کیفی از روش مرورسیستماتیک جهت مرور ادبیات‌موضوع، روش دلفی و مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با نخبگان و متخصصین (۵۱ نفر) و مصاحبه عمیق با شهروندان (۲۱ نفر) جهت شناسایی ابعاد معنویت و ویژگی‌های فضاهای‌شهری‌معنوی بهره گرفته‌شده و مصاحبه‌ها با روش تحلیل‌مضمون، تحلیل و شبکه مضامین ارائه‌شده‌است.
یافته ها: در بخش کمی، آرای دو گروه نخبگان (۵۱ نفر) و شهروندان (۴۰۰ نفر) به منظور رتبه­بندی ادراک معنویت از ۲۲ فضای منتخب شهراصفهان بر اساس مقیاس لیکرت به وسیله پرسشنامه بررسی ‌شده و از آزمون فریدمن جهت رتبه بندی ادراک معنویت و از تحلیل واریانس یک طرفه جهت مقایسه ادراک حس معنویت گروه‌های مختلف استفاده شده‌است.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد فضای شهری معنویت‌گرا در بستری (زمینه پیشینی) بر اساس اعتقادات دینی یا غیر‌دینی شکل گرفته و هر کدام از این زمینه‌ها به شکل‌گیری هویت اجتماعی فرهنگی در شهر ختم می‌شوند که بسترساز خلق فضاهای شهری معنوی است. اینگونه فضاها اثرات متفاوتی بر افراد دارد (اثرات پسینی) که شامل ارتباط مطلوب فرد با خدا، خود، دیگران و طبیعت است. هم چنین بر اساس امتیازات دو گروه اساتید و شهروندان به میزان معنویت در فضاهای شهری اصقهان، مسجد جامع بیشترین و بازارچه حسن آباد کمترین امتیاز را کسب نموده‌اند.

---

در معناشناسی گفتمانیِ شوش، فرایند تولید معنا با زیبا­شناختی یا حضور پدیدار­شناختی پیوند می‌خورد. حضرت ابراهیم^(ع) در شوشی ممتاز طی فرایندهای حسی ـ ادراکی به همراه ابعاد دیگر گفتمان در برخورد با ابژه‌های ارزشی دچار وضعیتی جدید می‌شود که آن را می‌توان در جریان شهود ملکوت، حرکت به­سوی وصال و معرفت معشوق نامید.
هدف اصلی مقاله این است که با استفاده از روش تحلیل نشانه ـ معناشناختیِ گفتمان، تبیین کند که چگونه «گفتمان دیداری» در داستان ابراهیم^(ع)، بُعد پدیدارشناختی یا حضور می‌گیرد و با ایجاد تکانه‌ای در شخصیت اصلی داستان بعد زیبا­شناسی ـ عاطفی آن شکل می‌گیرد و در­نهایت، شوش به تولید معنا و به کنش منجر می‌شود. در ابتدای داستان نظام شوشی جریان دارد و در­ادامه، نظام‌های گفتمانی کنشی و تجویزی در نظام ارزشی شکل می‌گیرد الگوی کنشی داستان حول کنش‌های ابراهیم^(ع) و نمرود و همچنین، قوم او شکل می‌گیرد.
نتیجۀ مقاله این است که در داستان ابراهیم^(ع) نه­تنها معنا در رابطه با نظام گفتمانی شوش و کنش بازتولید می‌شود؛ بلکه تداوم نیز دارد. ابراهیم^(ع) به­منزلۀ شوشگر در جریان معنا­سازی سیال و پویا به کنشگری فعال تبدیل می‌شود و حقیقت معبود را در نظام گفتمانی کنشی، ارزش­سازی و معناسازی می‌کند.
 
 

---

ثبت سیگنال های الکتروانسفالوگرام با تعداد بالای کانال، نیاز به زمان آماده سازی زیادی برای تنظیم الکترودها دارد. به علاوه، استفاده از تعداد زیاد کانال ممکن است منجر به تولید سیگنال های نویزی شود که کارایی سیستم را کاهش می دهد. بنابراین کاهش تعداد کانال  یک قدم ضروری برای صرفه جویی در زمان، افزایش رفاه کاربر و نگه داشتن کارایی بالا برای یک سیستم مبتنی بر سیگنال های مغزی است. در این مطالعه، ما یک سیستم ساده و عملی تشخیص احساسات به کمک بهینه سازی تعداد کانال ها مبتنی بر دو روش کاهش کانال الگوهای مکانی مشترک ارائه می دهیم. استخراج ویژگی مبتنی بر الگوریتم تبدیل فوریه ی سریع و طبقه بندی به کمک ماشین بردار پشتیبانی و K نزدیک ترین همسایه انجام شد که استفاده از چنین ابزارهای پردازش سیگنال ساده ای باعث شد الگوریتم پیشنهادی ما کارآمد و از نظر تنظیمات ساده باشد. بر مبنای نتایج تجربی، سیستم پیشنهادی به کمک تعداد کمی کانال نه تنها باعث افزایش خطای سیستم نشده بلکه باعث بهبود عملکرد سیستم در مقایسه با استفاده از تمام تعداد کانال ها شده است.    

---

در این مقاله کنترل سرعت در یک محرکه کنترل برداری غیر مستقیم ارائه شده است. اینورتر منبع ولتاژ با مدولاسیون بردار فضایی برای کنترل PWM استفاده شده است. با توجه به ظرفیت و توانایی منطق فازی در کنترل سیستمهای غیر خطی و پیچیده، کنترل کننده­های PID فازی برای کنترل سرعت، گشتاور و شار موتور القایی بکار رفته است. قابلیتهای منطق فازی در محرکه موتور القایی مورد بررسی قرار گرفته و با کنترل کننده­های PI مرسوم مقایسه شده است. شبیه سازی در شرایط عملیاتی مختلف مانند تغییر سرعت و بار و افزایش مقاومت روتور برای هر دو کنترل کننده انجام گرفته و نتایج مقایسه نشان می­دهد که FLC بسیار قوی بوده و جایگزین مناسبی برای کنترل کننده­های PI مرسوم در محرکه­های با کارایی بالا در صنعت می­باشد.

---

---

این پژوهش با هدف شناسایی و طبقه‌بندی انواع چالش‌های (موانع و محدودیت‌ها) سرمایه‌گذاری سرمایه‌های ارسالی مهاجران در آمایش و توسعه اقتصادی سکونت‌گاه‌های شهرستان لامرد است. در این محدوده و بر مبنای پژوهش‌های پیشین نگارندگان کارکرد این جریان سرمایه‌گذاری از یک سو در فعالیت‌های اقتصادی چندان قابل اعتنا نیست و از سوی دیگر این جریان سرمایه‌گذاری از انتظام فضایی و رویکردهای آمایش در نظام برنامه‌ریزی تبعیت نمی‌کند. بر این مبنا این مقاله با روش تحقیق کیفی و با بهره‌گیری از نظریه بنیانی درپی شناخت چالش‌های سرمایه‌های ارسالی از دیدگاه جامعه ذی‌نفعان با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و نظری از کارشناسان سازمان‌های دولتی و غیردولتی، نخبگان و معتمدان جامعه محلی برآمده است. نتایج حاصل از سه مرحله کدگذاری علمی در نظریه بنیانی بیانگر ۴۶ مفهوم، ۱۷ مقوله گسترده و در نهایت ۲ مقوله هسته‌ای شامل «موانع و محدودیت‌های انگیزشی سرمایه‌گذاری اقتصادی» و «موانع و محدودیت‌های ساختاری– قانونی سرمایه‌گذاری اقتصادی» است. پس از بررسی شرایط علی، پدیده، زمینه، شرایط مداخله‌گر، راهبردها و پیامدها هر یک از این مقولات هسته‌ای، پدیده«موانع انگیزشی- ساختاری» به عنوان کانونی‌ترین چالش پیش‌روی سرمایه‌های ارسالی مهاجران در توسعه اقتصادی با رویکرد آمایش در این عرصه مکانی– فضایی معرفی شد.

---

انصاف برای رفع اختلاف توسط قاضی یا داور، گاه به عنوان یک اصل کلی حقوقی ("اصل انصاف") و گاه به عنوان اصول عالی اخلاقی، که می تواند قواعد حقوقی را کنار بزند ("اصول عدل و انصاف")، مورد استفاده قرار می گیرد. فارغ از ترتب ثمره عملی بر تمایز بین این دو مفهوم، آنچه مسلم است اینکه آنها از جهات مختلف با هم متفاوتند. خاستگاه اصل انصاف در مفهوم امروزی، در حقوق داخلی به نظام رومی ژرمنی از ۱۶۲۵ میلادی، برگرفته از دیدگاه ارسطو در این باره، و در حقوق بین الملل به ۱۹۲۰ بر می گردد. حل منصفانه بر مبنای اصول عدل و انصاف در حقوق داخلی، متأثر از قواعد داوری آنسیترال، به ۱۹۶۷ و در حقوق بین الملل، به ۱۹۲۰ مربوط می شود. اصل انصاف معمولا یک هنجار قانونی است که در مقام تصمیم به عنوان بخشی از قانون مدنظر قرار می گیرد، اما ماهیت اصول عدل و انصاف یک نوع آزادی عمل در قضاوت است که قاضی، خارج از قلمرو قواعد حقوقی، تصمیم گیری می نماید. در حالیکه توسل به اصل انصاف، اغلب نیاز به رضایت طرفین اختلاف ندارد، استفاده از اصول عدل و انصاف در هرحال نیازمند چنین رضایتی است. انصاف در حقوق ایران، جز در بند ۳ ماده ۲۷ قانون داوری تجاری بین المللی، به عنوان یک اصل کلی حقوقی، آن هم غالبا به طور ضمنی، کم و بیش در قوانین و یا رویه قضایی مورد توجه قرار گرفته است.