جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای مشهدی نوش آبادی


دوره ۹، شماره ۳۷ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده

آمدن شخصی مقدس در رؤیای باورمندان و دستور وی به ساخت بنایی یادمانی، یکی از علت‌های اصلی ساخت قدمگاه­ها بوده و نمونه­های متعددی از این قبیل بناها در ایران قابل شناسایی است. در برخی موارد، برای بیان رؤیا و استمرار این باور برای نسل­های آینده از الواح یادمانی استفاده شده است. در این مقاله به پنج کاشی زرین­فام در منطقۀ کاشان اشاره می­شود که در آن­ها گزارش یک رؤیا ثبت شده است. دو نمونه از آن­ها که متنشان به­طور کامل حفظ شده است، شباهت­های معناداری با هم دارند: اولی متعلق به قدمگاه درب مهریق­آباد کاشان است که شخصی در سال ۷۱۱ق/۱۳۱۲م امام علی(ع) را در خواب می­بیند و به فرمان او تربت­خانه­ای می­سازد. طبق متن کاشی دوم در قدمگاه خضر روستای یزدلان، شخصی در سال ۱۰۱۵ق/۱۶۰۷م خضر را در خواب دیده که به او سفارش تعمیر یک بنای گنبددار مخروبه را داده است. این نوشتار به دنبال واکاوی محتوا و بررسی وجوه تمایز و تشابه این دو لوح است. یافته­های مقاله نشان می­دهد که آن دو در بازتاب باورهای عامۀ ایرانی ـ شیعی، زمان و مکان مقدس و کرامت‌های شخص­محوری مقدس، بن­مایه‌ای مشترک دارند و جهت اصلی آن­ها مستندسازی عمارتِ بنایی مذهبی با بن­مایه­های ایرانی و شیعی است. طرفه آنکه گذشت قرون و اعصار نتوانسته است این بن­مایه‌های اعتقادی را از میان بردارد.


صفحه ۱ از ۱