۱۲ نتیجه برای مختاریان
دوره ۱۳، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
در این مقاله، طراحی یک اُرتز غیرفعال نوین توانبخشی راه¬رفتن را جهت بازتوانی افرادی که توانایی راه¬رفتن خود را به دلیل آسیب¬های دستگاه عصبی مانند آسیب ستون فقرات و یا عارضه سکته از دست داده¬اند، پیشنهاد نموده¬ایم. همانطور که می¬دانیم، حرکت¬های لگن نقش مهمی در تعادل و پیش¬راندن ضمن راه¬رفتن در طی یک سیکل گامی ایفا می¬کند. در این تحقیق، ما یک اُرتز غیرفعال جهت کمک به حرکت لگن بیماران ناتوان در راه¬رفتن با هدف بازیابی الگوی راه¬رفتن آنها، ارائه و شبیه¬سازی نموده¬ایم. این اُرتز لگنی بهینه¬شده فاقد عملگر بوده و صرفاً دارای المانهای انفعالی می¬باشد. شبیه¬سازی انجام¬شده بر اساس ارائه یک مدل مناسب دینامیکی سه¬بعدی از بدن انسان با تمرکز بر حرکت اعضای پایین¬تنه در حین راه¬رفتن بر تردمیل می¬باشد. همچنین پارامترهای ساختاری اُرتز، در طی حل مسأله بهینه¬سازی تعریف¬شده بر اساس مدل دینامیکی مربوطه، استخراج گردیده است. نتایج شبیه¬سازی نشان می¬دهد که مسیر زمانی بهینه شده دوران¬های لگن به نمودارهای مطلوب متناظر نزدیک بوده و وسیله بهینۀ غیرفعال قادر است که حرکت مطلوب لگن را بدون کوششی از طرف بیمار تأمین نماید.
دوره ۱۳، شماره ۶۰ - ( ۱۱-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده دوغ نوعی نوشیدنی تخمیری است که از اختلاط ماست با آب و مقداری نمک تهیه میشود. نوشیدنیهایی مشابهای بر پایه ماست در کشورهای همسایه اطراف ایران وجود دارد. به عنوان مثال نسبت رقت، میزان چربی، خصوصیات رئولوژیکی و مزهای مشابه دوغ داشته، با این وجود، همه اینها دارای کازئینهای تجمع یافته میباشند. دو فازه شدن این فراورده در طول زمان انبارمانی یکی از مشکلات اصلی این محصول میباشد. در این مطالعه تأثیر افزودن صمغهای گوار (۳/۰%)، و زانتان (۳/۰%) و مخلوط دو صمغ به نسبت ۱۵/۰ : ۱۵/۰ درصد بر روی خصوصیات رئولوژیکی و جداسازی سرمی دوغ کم چرب مورد مطالعه قرار گرفت. رفتار رئولوژیکی دوغ حاصل توسط مدل استوالد دیاُل برازش داده شد. محاسبات ریاضی یافتهها براساس مدل استوالد دیاُل نشان داد که دوغ کم چرب از نوع سیال غیرنیوتنی و رقیق شونده با برش (شبه پلاستیک) است. همچنین با استفاده ار معادله آرنیوس تابعیت ویسکوزیته ظاهری دوغ با دما تعیین و انرژی فعالسازی بین ۰۹/۱۱ تا kJ/mol۰۷/۱۹ محاسبه شد.
دوره ۱۳، شماره ۶۱ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
چکیده در این پژوهش ویژگیهای سینتیک آبگیری اولتراسوند-اسمز تُرُب توسط توابع مختلف فعالسازی شبکۀ عصبی نظیر لگاریتم سیگموئید و تانژانت هیپربولیک پیشبینی گردید. مقادیر جذب مواد جامد و کاهش آب به عنوان خروجی و زمان غوطهوری، غلظت محلول اسمزی، نوع پیش تیمار و محتوی رطوبتی به عنوان ورودی انتخاب گردید. در این مطالعه به منظور بدست آوردن بهترین نتیجه در پیشبینی پارامترهای اولتراسوند-اسمز تُرُب از دو نوع آرایش مختلف شبکۀ عصبی (I و II) استفاده گردید. نتایج نشان داد که استفاده از آرایش شبکۀ نوع دوم (II) با تابع فعالسازی تانژانت هیپربولیک نسبت به آرایش شبکۀ نوع اول (I) با تابع لگاریتم سیگموئیدی، توانست پارامترهای آبگیری اولتراسوند-اسمز تُرُب را با کارایی بیشتری پیشبینی نماید. بهترین چیدمان شبکۀ عصبی ۱۷ نرون در لایه پنهان بدست آمد. این شبکه توانست مقادیر جذب مواد جامد و کاهش آب را با ضرایب تبیین ۹۹۶/۰ و ۹۹۳/۰ پیشبینی نماید. این شیوه نوین میتواند به طور موفقیت آمیزی برای پایش کمی تغییرات کیفیت تُرُب در طی فرآوری آبگیری اولتراسوند-اسمز استفاده گردد.
دوره ۱۴، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده
تعیین مقدار دقیق ضریب دیفیوژن یک ماده که میزان پخش آن ماده را در بستر ماده¬ای دیگر بیان می¬کند، برای مدلسازی دقیق فیزیکی، شرط ضروری است. دقیق¬ترین روش برای محاسبه این گونه خواص، روش¬های دینامیک مولکولی است. متأسفانه این گونه روش¬ها هزینه محاسباتی بسیار بالایی دارند. هدف از این مقاله، معرفی روشی مناسب در مقیاس مزو و ارائه الگوریتمی بهینه برای محاسبه ضریب دیفیوژن با استفاده از این روش است. در مطالعه حاضر، از روشدینامیک ذره استهلاکی(DPD)، برای محاسبه ضریب دیفیوژن آب و لیپید از غشاء دولایهای بیولوژیکی استفاده شدهاست.در نهایت نتایج کار با نتایج شبیه¬سازی¬های دینامیک مولکولی و آزمایشات مورد ارزیابی و اعتبارسنجی قرار میگیرند. با این قیاس خواهیم دانست روش مذکور علاوه بر بهینه بودن از نظر هزینه محاسباتی، از دقت مطلوبی نیز برای محاسبه ضریب دیفیوژن برخوردار است. لذا با این روش، قادر خواهیم بود به مطالعه رفتار تعادلی غشاءهای دولایهای نظیر محاسبه ضریب دیفیوژن بپردازیم که انجام آن با استفاده از روشهایی مثل دینامیک مولکولی ممکن است تا بیش از صدها برابر زمانبر باشد.
دوره ۱۵، شماره ۷۹ - ( ۶-۱۳۹۷ )
چکیده
محصولات لبنی میتوانند منبع غنی از انواع باکتریهای اسید لاکتیکی با خواص کاربردی فراوان باشند که یکی از این ویژگیها تولید اگزوپلیساکارید است. اگزوپلیساکاریدها پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا هستند که از واحدهای قندی تشکیل شدهاند و توسط میکروارگانیسمها به محیط اطراف ترشح میشوند. اگزوپلیساکاریدهای تولیدی قادر هستند به عنوان ماده افزودنی دارای اثرات سلامت بخشی و ویژگی بافت دهندگی مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق باکتریهای اسید لاکتیکی تولیدکننده اگزوپلیساکارید (کلنیهای موکوئیدی و طنابی شکل) از شیر و ماست گوسفندی تهیه شده از روستای تابعه ارومیه جداسازی و شناسایی شدند. برای این منظور، باکتریهای اسید لاکتیک پس از کشت بر روی محیطهای MRS جامد و M۱۷ جامد و جداسازی بر اساس توانایی تولید اگزوپلی ساکارید جهت بررسی تنوع گونهها ابتدا توسط روشهای فنوتیپی (رنگ آمیزی گرم، تستهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی) و سپس با استفاده از واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR) شناسایی شدند. ۷ گونه باکتریهای اسید لاکتیک جداسازی شده گرم مثبت، کاتالاز منفی بوده و قادر به تولید بیشترین میزان اگزوپلیساکارید بودند. مقادیر تولید اگزوپلیساکارید باند شده و آزاد که با روش فنل- اسید سولفوریک اندازه گیری شد، به ترتیب ۲/۰± ۲۸/۴۰ تا ۴۷/۰± ۲۶/۶۵ و ۲/۳± ۶۸/۱۰۵ تا ۲/۰± ۳۵/۱۳۶ میلی گرم بر لیتر بود. ماستهای گوسفندی که در استان آذربایجان غربی به صورت سنتی تولید میشوند، حاوی سویههایی با ویژگی تولیدکنندگی اگزوپلیساکارید هستند که میتوانند پتانسیل کاربردی در صنعت لبنیات داشته باشند.
دوره ۱۵، شماره ۸۴ - ( ۱۱-۱۳۹۷ )
چکیده
ژلاتین یکی از مواد پروتئینی کلوئیدی بوده که مصارف گسترده ای در صنایع غذایی، دارویی، پزشکی و نظامی دارد. سالانه مقادیر قابل ملاحظهای از آن برای مصارف مختلف وارد کشور میگردد. از طرفی دریای خزر از بزرگترین منابع غنی از ماهیانی مانند فیل ماهی، کپور ، ماهی سفید و غیره بوده که مقادیر قابل توجهی از باقیماندههای آنها تحت عنوان ضایعات هدر میرود که میتواند منبع مناسبی برای استخراج ژلاتین باشد. در این مطالعه تأثیر روشهای مختلف استخراج ژلاتین (I، II، III و IV) از پوست فیل ماهی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین نقطۀ ذوب، بازده استخراج و ویسکوزیته مطلق ژلاتین به ترتیب در روشهای استخراج II، III و III مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که ویسکوزیتۀ ژلاتین با افزایش غلظت هیدروکسید سدیم کاهش (روشهای II و IV)، و با مقادیر کمتر آن (روشهای I و III)، افزایش مییابد. همچنین با استفاده ار معادله آرنیوس تابعیت ویسکوزیتۀ ژلاتین با دما تعیین و انرژی فعالسازی بین ۳۱/۱۶ تا kJ/mol۶۶/۳۲ محاسبه شد. در نهایت با استفاده از مدلهای نمایی و توانی ویسکوزیتۀ ژلاتین با بریکس برازش گردید. نتایج مدلسازی نشان داد که مدل نمایی از دقت بالاتری در پیشبینی ویسکوزیتۀ مطلق ژلاتین برخوردار بود.
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی دینامیکی و تعیین اثر کفشهای پاشنهبلند بر میزان نیروها و گشتاورهای داخلی ایجاد شده در مفاصل پایینتنه (مفصل ران، زانو و مچ پا) در حین راه رفتن بر روی زمین بودهاست. برای انجام این کار، آنالیز حرکتی فرد مورد آزمایش در دو حالت راه رفتن با پای پرهنه و با کفش پاشنهبلند را در یک مرکز تحقیقاتی عضلانی- اسکلتی انجام داده و اطلاعات سینماتیکی مورد نیاز از جمله ماتریسهای دوران، سرعتزاویهای و شتابزاویهای اعضای پایینتنه به کمک اطلاعات بدست آمده از تست حرکت و با استفاده از تحلیل سینماتیکی اعضا استخراج شدهاست. همچنین نیروی کف پای ایستا با استفاده از صفحه نیروسنج نصب شده در آزمایشگاه اندازهگیری شده و با ارائه یک مدل دینامیکی سهبعدی از اعضای پایینتنه، با حل مسأله دینامیک معکوسِ مدل ارائه شده، نیروها و گشتاورهای مفاصل در دو حالت فوقالذکر در طی فاز ایستای یک سیکل گامی محاسبه شدهاست. براساس نتایج بدست آمده از بررسی اثر دینامیکی کفشهای پاشنهبلند بر روی مفاصل پایینتنه در حین راه رفتن، بین دو حالت راه رفتن بدون کفش و با کفش پاشنهبلند تغییرات نیرویی داخلی چشمگیری در مفاصل ران، زانو و مچ پا مشاهده نشد. این در حالیست که گشتاورهای داخلی این مفاصل در حالت راه رفتن با کفش پاشنهبلند افزایش قابلتوجهای نسبت به حالت راه رفتن بدون کفش به همراه داشتهاست. با توجه به نتایج بدست آمده، پوشیدن کفشهای پاشنهبلند در دراز مدت میتواند منجر به آسیب دیدن مفاصل پایینتنه و بویژه مفصل زانو و همچنین عضلات محرک این مفاصل شود.
دوره ۱۹، شماره ۱۳۳ - ( اسفند ۱۴۰۱ )
چکیده
با هدف بهبود ارزش تغذیهای (کاهش شکر)، پایداری ترکیبات زیستفعال، تولید فرآورده نوین و مبتنی بر دانش روز (بکارگیری فناوری ریزپوشانی) و کاهش ضایعات بالقوۀ بخش کشاورزی (نظیر چای سبز و قهوۀ سبز)، نوشیدنی عملگرا برپایۀ شیرینکننده استویا با افزودن g/L ۸۴ ریزذرات کیتوزوم درهمتنیده شده با ترکیبات زیستفعال چای سبز و قهوه سبز، غنیسازی شد و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی (pH، اسیدیته، کدورت، ترکیبات فنولی کل و قدرت آنتیاکسیدانی) و حسی و چشایی (طعمومزه، رنگ، رایحه، احساس دهانی و پذیرش کلی) فرآورده در طول دورۀ نگهداری (۱، ۹، ۱۸، ۲۷، ۳۶ و ۴۵ روز) و در دماهای (۵، ۲۵ و oC۴۵) ارزیابی گردید. با وجود اینکه، پارامتر نرخ رهایش ترکیبات فنولی نوشیدنی در درجه حرارت oC۴۵، بعد از ۲۷ روز نگهداری، بهطور معنیدار (۰۵/۰>p)، ۵۰%~ افزایش یافت، پارامتر یاد شده بهترتیب با نرخهای ۳۶%~ و ۴۶%~ در درجه حرارتهای ۵ و oC۲۵ و در شرایط مشابه افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که پارامتر نسبت بهرهوری آنتیاکسیدان (۵۰EC/TPC) نوشیدنی بعد از ۲۷ روز نگهداری (در درجه حرارت oC۲۵)، در نمونههای کنترل و غنی شده با ریزذرات کیتوزوم به ترتیب ۰۶/۰ و ۷۱/۵ بود. بهطورکلی، ساختار کیتوزومی بهدلایل زیستتخریبپذیری، زیستسازگاری و عدم سمیت، به عنوان گزینهای مناسب برای پایداری ترکیبات زیستفعال و طراحی سیستمهای مؤثر تحویل دارو پیشنهاد میشود.
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( اسفند ۱۳۹۸ )
چکیده
ربات کروی به رباتهای سیار کرویشکل مجهز به مکانیزم محرک داخلی که روی زمین بر اثر غلتیدن پوسته خارجیشان حرکت میکنند، اطلاق میشود. در این تحقیق، ابتدا یک نمونه ربات کروی آونگی، مدلسازی شد و سپس به تحلیل دینامیکی و استخراج معادلات حرکت صفحهای ربات بر مسیرهای غیرتخت صفحهای به روش لاگرانژ پرداخته شده است. همچنین با درنظرداشتن کمبود تعداد عملگر نسبت به تعداد درجات آزادی ربات کروی، طراحی یک کنترلکننده غیرخطی، مبتنی بر روشهای خطیسازی به کمک فیدبک انجام گرفته است. پس از آن با درنظرگرفتن شرایط اولیه غیرمنطبق بر مسیر، نامعینی پارامتری و نیز گشتاور اغتشاشی بر سیستم به بررسی عملکرد کنترلکننده پرداخته شده است. با انتخاب مسیر مناسب برای حرکت ربات، به شبیهسازی و حل عددی معادلات حرکت ربات در نرمافزار متلب پرداخته و زوایای چرخشی آونگ و گشتاور تولی شده توسط عملگر بهدست آمده است. نتایج حاصل، گویای عملکرد مطلوب و مقاوم کنترلکننده در دنبالکردن مسیر تعیینشده برای چرخش پوسته کروی ربات حین عبور بر سطح غیرتخت انتخابشده، است.
دوره ۲۱، شماره ۱۴۸ - ( خرداد ۱۴۰۳ )
چکیده
این مطالعه با هدف بهینهیابی فرمولاسیون نانوژل کیتوزان- کافئیک اسید حاوی اسانس آویشنشیرازی (ZEO) و نایسین انجام شد. متغیرهای مستقل (غلظت نانوژل کیتوزان-اسیدکافئیک، آویشن شیرازی و نایسین) بر اساس بالاترین پتانسیل زتا و کارایی درونپوشانی، در کنار کمترین اندازه ذرات و مقادیرIC۵۰(DPPH) (بیشترین قدرت مهار رادیکال آزاد DPPH) بهینه شدند. فرمولاسیون نانوژل بهینه مطابق نتایج طرح آزمایشی باکس-بنکن و مدل سطح پاسخ گامبهگام عبارت است از: غلظت کیتوزان: ۰٫۴ گرم؛ غلظت اسانس آویشنشیرازی: ppm ۱۵۷٫۱ و نایسین: ppm ۱۰٫۱. اندازه ذرات، پتانسیل زتا، IC۵۰(DPPH) و راندمان کپسولاسیون نانوژل کیتوزان حاوی ZEO و نایسین به ترتیب ۱۸٫۱۱±۴۱۱٫۳۹ نانومتر، mV ۱٫۱۰ ± ۳۲٫۹۰، mg.mL-۱ ۰٫۰۶ ± ۰٫۷۹، ۷۱٫۰۶-۸۲٫۶۹ % بود. افزودن ZEO و نایسین (آزاد یا محصور شده در نانوژل کیتوزان) به فرمولاسیون پنیر سفید ایرانی، کیفیت میکروبی و فیزیکوشیمیایی پنیر را بهبود بخشید. فعالیت ضد میکروبی نانوژل کیتوزان حاویZEO و نایسین در مقایسه با فرم آزاد آن بیشتر بود. جمعیت کلیفرم پنیرهای تیمار شده با نیترات سدیم و نانوژل کیتوزان حاویZEO-نایسین طی ۶۰ روز نگهداری در محدوده قابل قبول بود. در طول مدت نگهداری، بیشترین تغییرات رنگ و بافت (سختی) نمونه پنیر مربوط به نمونه شاهد و کمترین تغییر مربوط به نمونههای تیمار شده با نیترات سدیم و نانوژل کیتوزان-ZEO-نایسین بود (۰۵/۰>p). همچنین کیفیت حسی نمونه حاویZEO و نایسین برای ارزیاب حسی قابل قبول بود. نمونه حاوی نانوژل کیتوزان در مدت ۶۰ روز نگهداری نمره حسی قابل قبولی (بالای ۳) دریافت کرد. به طور کلی، نانوژل کیتوزان-ZEO-نایسین در افزایش ماندگاری پنیر سفید ایرانی جایگزین مناسبی برای نگهدارنده شیمیایی نیترات سدیم بود.
دوره ۲۱، شماره ۱۴۸ - ( خرداد ۱۴۰۳ )
چکیده
یکی از مهمترین چالشهای مرتبط با فرآوردههای گوشتی تازه (بهویژه جگر سیاه گوسفندی)، عمر نگهداری کوتاه محصول است. بدین منظور از ترکیبات نگهدارندۀ سنتزی برای گسترش ماندگاری آنها استفاده میشود که اثرات جانبی متعددی بر سلامت انسان دارند. در این پژوهش تأثیر بکارگیری پوشش خوراکی حاوی ترکیبات فنولیک پوست انار درهمتنیده شده در ساختار هیدروژل آلوئهورا جهت گسترش ماندگاری جگر سیاه گوسفندی مورد مطالعه قرار گرفت. خواص فیزیکوشیمیایی (pH، شاخص پراکسید، نیتروژن فرار کل، شاخص اسید تیوباربیتوریک و پارامترهای رنگی L*a*b*) و حسی (رایحه، رنگ، بافت و پذیرش کلی) فرآورده در روزهای نگهداری ۱، ۳ و ۷ روز و در درجه حرارت نگهداری oC۴+ ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که کمترین میزان تشکیل مونوهیدروپراکسیدها در نمونههای آزمایشی پوششدهی شده با ژل آلوئهورا حاوی ترکیبات فنولیک پوست انار مشاهده شد که متناظر با کمترین میزان بازهای ازتۀ فرار بود. بهطورکلی، با توجه به نتایج ارزیابی حسی و آزمونهای کیفی صورت گرفته، بکارگیری پوشش خوراکی ژل آلوئهورا حاوی ترکیبات زیستفعال پوست انار جهت گسترش ماندگاری جگر سیاه گوسفندی پیشنهاد میشود.
دوره ۲۲، شماره ۱۵۸ - ( فروردین ۱۴۰۴ )
چکیده
امروزه با توجه به علاقه برای مصرف مواد غذایی فراسودمند و گسترش روز افزون بیماریهای قلبی و عروقی، تمایل به مصرف محصولات فراسودمند افزایش یافته است. بنابراین محققان به دنبال بهینهسازی فرمولاسیونهای جدید محصولات با ویژگیهای عملگرا هستند و در این راستا. مطالعه حاضر با هدف تولید نوشیدنی انرژیزا فراسودمند حاوی کیتوزم تانن- اسیدلینولئیک کانژگه انجام شد. پس از استخراج ترکیبات زیست فعال (بویژه تانن) از پوست انار همراه با اسید لینولئیک کانژوگه در ساختار کیتوزومها گنجانده شدند. پس از بررسی پایداری اکسیاشی اسید لینولئیک، بررسی طیفسنجی FTIR و ریختشناسی کیتوزومها، به میزان ۷۵/۰ گرم در فرمولاسیون نوشیدنیها افزوده شدند. نتایج تأثیر معنادار غلظتهای مختلف عصاره زیستی انار بر پایداری اکسیداتیو اسید لینولئیک را نشان داد. بررسی گروههای نانوکیتوزم بیانگر وجود ساختارهای موجود در زیست فعال انار در کنار اسیدلینولئیک در کیتوزمها بود. ذرات تقریباً کروی کیتوزان با اندازه nm ۶۶/۷۷ و ۹۰/۷۹ با یکنواختی مشاهده شد. افزودن نانو کیتوزمها سبب افزایش معنادار pH (کاهش اسیدیته)، افزایش کدورت، ویسکوزیته، دوفاز شدن و محتوی فنلی را نشان داد. همچنین کاهش شاخص L* و افزایش a* و b* در نوشیدنیها گزارش شد. نتایج حاضر نشان داد که پلیمرهای زیستی نقش کلیدی در پایداری ساختار غشای لیپوزومی و انتشار پایدار مولکولهای به دام افتاده توسط یک مانع فضایی بر روی سطح دارند. این یک سکوی بالقوه را جهت طراحی مناسب حاملها برای مواد مغذی یا نگهدارندهها به منظور افزایش ماندگاری و ایمنی ماتریسهای غذایی فراهم خواهد کرد.