۱۱ نتیجه برای محمدی نافچی
دوره ۱۵، شماره ۸۰ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
استفاده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر یکی از بهترین راه حلهای غلبه بر آلودگی های زیست محیطی پلیمرهای پایه نفتی می باشد. بیوپلیمرها به عنوان مواد بسته بندی دوستدار محیط زیست به میزان زیادی بررسی شده اند. هدف از این پژوهش بررسی خواص کاربردی فیلمهای تهیه شده از صمغ قدومه شیرازی تقویت شده با نانوذرات اکسید روی در غلظتهای ۱، ۳ و ۵ درصد میباشد. خواص کاربردی از قبیل میزان جذب آب، حلالیت در آب و نفوذ پذیری به بخار آب با افزایش میزان نانوذرات کاهش معنیداری (۰۵/۰>p) را نشان داد. همچنین جذب کامل اشعه ماورای بنفش در غلظت ۵ درصد نانو‌اکسید روی مشاهده شد. نتایج حاصله، افزایش استحکام کششی و مدول یانگ و همچنین کاهش درصد کشیدگی در برابر شکست را نشان دادند. خاصیت ضدمیکروبی به روش نفوذ آگار در مقابل اشرشیاکولی انجام شد و در نتیجه با افزودن نانو‌اکسید روی فیلم‌‌ها متناسب با غلظت نانوذرات خواص ضدمیکروبی نشان دادند. با توجه به بررسی‌‌های انجام شده، فیلمهای تهیه شده از صمغ قدومه شیرازی با افزودن نانوذرات اکسید روی خواص کاربردی قابل قبولی از خود نشان می‌دهند و میتوانند به عنوان بستهبندی فعال در بستهبندی غذایی استفاده گردند.
دوره ۱۶، شماره ۸۶ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
در این تحقیق، تأثیر پیش‌تیمار مایکروویو بر ویژگیهای کیفی و خصوصیات حسی خلالهای سیب‌زمینی خشک‌شده با جریان هوای داغ مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از توانها (۹۰۰-۱۸۰ وات) و زمانهای (۵-۱ دقیقه) مختلف مایکروویو قبل از خشک کردن نمونهها با هوای داغ استفاده شد. محتوای رطوبت، ظرفیت بازجذب آب، چروکیدگی، قهوه‌ای شدن، شاخصهای رنگ و خصوصیات حسی (طعم، رنگ، شکل‌ظاهری، استحکام و پذیرش‌کلی) نمونههای سیب‌زمینی پس از فرآیند خشک‌کردن ارزیابی شده و از روش سطح‌پاسخ (RSM) جهت تعیین شرایط بهینه پیش‌تیمار مایکروویو، با هدف بالاترین امتیازات خواص فیزیکوشیمیایی و حسی، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش توان و زمان پیش‌تیمار مایکروویو، منجر به افزایش محتوای رطوبت، چروکیدگی، بازجذب آب و تغییر رنگ کلی شد. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که در پیش‌تیمار مایکروویو، تنها امتیاز مربوط به طعم و رنگ نمونههای سیب‌زمینی تحت‌تأثیر توان و زمان مایکروویو قرار گرفتند. بر طبق نتایج حاصل از بهینه‌سازی توسط روش سطح پاسخ می‌توان توان۱۸۰ وات و زمان ۵/۳ دقیقه را برای پیش‌تیمار مایکروویو، به‌عنوان شرایط مطلوب معرفی کرد.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۱ - ( اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
محصولات لبنی غنی شده با عناصر معدنی و ویتامینها نقش مهمی در توسعه غذاهای عملگرا ایفا میکنند. در بین باکتری‌های اسیدلاکتیک، استارترهای ماست دارای جایگاه ویژهای از دیدگاه صنعت هستند که نقش سلامتزایی آن‌ها نیز تایید شده است. طولانی بودن زمان تخمیر توسط باکتری‌های اسیدلاکتیک در فرآوردههای لبنی، مستلزم صرف زمان و انرژی بالایی بوده و منجر به افزایش هزینههای تولید میشود. بنابراین شناسایی شرایط مناسب رشد سویههای مختلف و عوامل تاثیرگذار بر آن‌ها از ملزومات اولیه تولید میباشد. از این رو، در این پژوهش، تاثیر افزودن سولفات منگنز (صفر، ۰۰۶/۰ و ۰۳/۰درصد) و ویتامین ۱۲B (صفر و ۵/۰پیپیام) به تنهایی و همچنین در ترکیب با یکدیگر بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی، بافتی و حسی شیر تخمیر شده تولید شده در حضور باکتری‌های لاکتوباسیلوس بولگاریکوس زیرگونه دلبرو‌کی و لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ۵La- بررسی شد. نتایج کاهش pH و افزایش اسیدیته را در طول دوره نگهداری نشان داد. مقادیر شاخصهای L* و b* کاهش و میزان a* نیز طی دوره نگهداری افزایش یافت(۰۵/۰P<). همچنین ویژگیهای بافتی و میزان آباندازی در نمونههای حاوی ۰۰۶/۰ درصد سولفات منگنز و ۵/۰ پیپیام ویتامین ۱۲ Bبه تنهایی و تیمار ترکیبی حاوی ۰۰۶/۰ درصد سولفات منگنز+۵/۰ پیپیام ویتامین ۱۲B به صورت معناداری بهبود یافت(۰۵/۰P<). با افزایش طول دوره دوره نگهداری، مزه ترشی شیر تخمیر شده غنیشده با ویتامین و منگنز افزایش یافت (۰۵/۰P<). در حالی که بدبویی و بدطعمی در این نمونهها حس نشد. همچنین زمان نگهداری نیز بر این ویژگیهای حسی تأثیر معنیداری نداشت (۰۵/۰P˃).
دوره ۱۸، شماره ۱۱۱ - ( اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
ژلاتین اساساً از دناتوراسیون کلاژن بدست می‌آید. ژلاتین‌های بدست آمده از ماهیان سردآبی، دمای ژل‌سازی-ذوب کمی دارند. تیمارهای شیمیایی و فیزیکی را می‌توان جهت اصلاح شبکه ژلاتین از طریق برقراری اتصالات عرضی بین زنجیره‌های ژلاتین، به منظور بهبود خواص ژل، بکار برد. در این تحقیق، توسط اسید تانیک و اسید کافئیک، هر یک در غلظت های ۱، ۳ و ۵ درصد ،اتصالات عرضی در هیدروژل‌های برپایه ژلاتین ماهی سردآبی برقرار شد و تأثیر غلظت‌عوامل اتصال‌دهنده‌ی عرضی بر خواص فیزیکوشیمیایی هیدروژل‌های ژلاتین مورد بررسی قرار گرفت. استحکام ژل و درجه اتصال عرضی، با افزایش غلظت‌اسید تانیک از ۱ تا ۳ درصد افزایش یافت، که این افزایش در استحکام ژل از N/mm۲ ۰۰/۳۲۵ به ۶۲/۳۴۳ و درجه اتصال عرضی از ۰۱/۸۲ به ۹۹/۸۴ درصد گزارش شد. ولی در سطح بالاتر اسید تانیک، کاهش در میزان استحکام ژل و درجه اتصال عرضی به ترتیب N/mm۲ ۹۰/۳۰۱ و ۴۸/۷۵ درصد مشاهده شد. با این حال، این ویژگیهای هیدروژل‌ها، با افزایش سطوح اسید کافئیک، به طور پیوسته افزایش پیدا کرد (p<۰,۰۵). نسبت متورم شدن نیز در اثر تلفیق سطوح مختلف تانیک اسید و کافئیک اسید، کاهش نشان داد. حداکثر میزان نسبت متورم شدن برای شاهد، ۱۷۳۲,۳۰ درصدو حداقل میزان متورم شدن برای اسید تانیک ۳ درصد،۵۹۴.۷۹ درصد بود. ژلاتین‌های اتصال‌یافته‌ی عرضی توسط اسید تانیک به طور قابل توجهی دمای دناتوراسیون را بهبود بخشیده و پایداری حرارتی آن‌ها بیشتر از ژلاتین-اسید کافئیک بود. به طوری که این دما در هیدروژل تیمار نشده ۸۹ درجه سانتیگراد بود و در هیدروژل‌های تیمار شده با اسید کافئیک و اسید تانیک، به ترتیب تا دماهای ۹۴ درجه سانتیگراد و ۹۸ درجه سانتیگراد افزایش یافت. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نمونههای هیدروژل بیانگر اسفنجی بودن ساختار هیدروژل‌های برپایه ژلاتین ماهی سردآبی بود. افزودن عوامل اتصال‌دهنده‌ی عرضی، تنها اندازه حفرات موجود در ژلاتین را کمی کاهش داد و تأثیر قابل توجهی نداشت.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۱ - ( اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
هدف از این تحقیق، بررسی اثر ترکیبی نانودی‌اکسید تیتانیوم (TiO۲-N) و اسانس نعناع فلفلی بر ایزوترم جذب رطوبت تعادلی رطوبت فیلم نشاسته کاساوا و اثر آن فیلم بر معادله رشد میکروبی استافیلوکوکوس اورئوس بود. برای این منظور، فیلم بایوکامپوزیتی نشاسته کاساوا، با افزودن ۱، ۳ و ۵ درصد TiO۲-N، ۱، ۲ و ۳ درصد اسانس نعناع فلفلی و گلیسرول (به عنوان پلاستی‌سایزر) توسط روش قالب گیری (کاستینگ) تهیه شد. ایزوترم جذب رطوبت تعادلی و فعالیت ضدباکتریایی فیلمهای نانوبایوکامپوزیتی تولید شده در مقابل استافیلوکوکوس اورئوس مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که با افزودن نانوذرات و اسانس به بایوکامپوزیت‌های نشاسته‌ای، ایزوترم جذب رطوبت تعادلی به سمت محتوای رطوبت پایین‌تر جابه‌جا شد. نتایج آزمونهای میکروبی بیان کرد که فیلم نشاسته کاساوای خالص (شاهد) فاقد فعالیت ضدباکتریایی در مقابل استافیلوکوکوس اورئوس بود و افزایش غلظت نانوذرات و اسانس نعناع فلفلی در فیلمهای نشاسته‌ای منجر به افزایش معنی‌دار فعالیت ضدباکتریایی گردید (p<۰,۰۵). با این حال، فعالیت ضدباکتریایی TiO۲-N بالاتر از اسانس نعناع فلفلی بود. افزودن TiO۲-N و اسانس نعناع، فاز تأخیری در منحنی رشد میکروبی را افزایش و فاز لگاریتمی را کاهش داد. در نهایت، بر طبق نتایج حاصله در این تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که تلفیق ترکیب TiO۲-N و اسانس نعناع‌فلفلی سبب بهبود فعالیت ضدباکتریایی بایوکامپوزیت‌های برپایه نشاسته کاساوا در مقابل استافیلوکوکوس اورئوس گردید و از این فیلمهای بایونانوکامپوزیتی می‌توان جهت بستهبندی و توسعه دوره ماندگاری محصولات غذایی استفاده نمود.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۶ - ( مهر ۱۴۰۰ )
چکیده
سبزیجات عمر انباری پایینی دارند و از آنجا که به صورت تازه خوری مصرف میشوند، استفاده از روشهای سالم و طبیعی برای افزایش ماندگاری آن ضروری است. پژوهش حاضر اثر بسته بندی فعال حاوی اسانس تیمول را بر روی رنگ سنجی و
pH، ارزیابی میکروبی مشتمل بر شمارش کل کپک و مخمر و خواص حسی در طول شش روز ماندگاری در دمای یخچال در مدت زمان نگهداری مورد تحقیق قرار میدهد. بدین منظور سالاد فصل با فیلمهای
پلیپروپیلن اصلاح شده و پلیاتیلن با چگالی پایین به مدت ۱، ۲ و ۳ روز غوطه وری در تیمول بسته بندی شدند. نتایج نشان داد که سالادهای فصل بسته بندی شده با فیلمهای پلی
پروپیلن اصلاح شده و پلیاتیلن با چگالی پایین غوطه ور شده در اسانس تیمول برای ۳ روز بیشترین
pH و کمترین شمارش کپک و مخمر را نسبت به نمونه کنترل و دیگر تیمارها داشت. شمارش کپک و مخمر در نمونههای بستهبندی شده با پروپیلن اصلاح شده حاوی اسانس در مقایسه با پلیاتیلن با چگالی پایین/اسانس تیمول به طور معنیداری کمتر بود(۰۵/۰
p<). فاکتورهای
L*و
a*- در طول زمان نگهداری کاهش پیدا کرد. شاخصهای
L*و
a*- سالاد فصل در فیلمهای پلی
پروپیلن اصلاح شده و پلیاتیلن با چگالی پایین غوطه ور شده برای ۳ روز در مقایسه با نمونه شاهد و دیگر گروها کمتر بود. ارزیابی حسی نمونههای سالاد فصل نشان داد غوطهوری در اسانس تیمول موجب بهبود خواص حسی شده است (۰۵/۰
p<).
از آنجایی که پوشش
دهی فیلمهای پلی
پروپیلن اصلاح شده و پلیاتیلن با چگالی پایین به ویژه فیلم پلی
پروپیلن اصلاح شده سه روز غوطه ور شده در تیمول موجب بهبود رنگ، کاهش تعداد کپک و مخمر و افزایش عمر ماندگاری و بهبود خواص حسی سالاد فصل شد. بنابراین فیلمهای تیمار شده با اسانس تیمول میتوانند به عنوان بسته بندی فعال عمل کنند.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۸ - ( آذر ۱۴۰۰ )
چکیده
بیماری سلیاک یک بیماری روده ای ایمنی است که در افراد حساس، با خوردن گلوتن رخ می دهد. اساس درمان بیماری سلیاک، رژیم غذایی فاقد گلوتن است. تولید نانهای بدون گلوتن، به عنوان عضو ثابتی از رژیم تغذیه ای بیماران مبتلا به سلیاک، می تواند در پیشگیری از بروز عوارض ناشی از این بیماری برای مبتلایان به آن، تأثیر حائز اهمیتی داشته باشد. در این بررسی، امکان تولید نان بدون گلوتن با کیفیت مطلوب و ارزش تغذیه ای بالا با استفاده از خمیرترش لاکتیکی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تهیه خمیرترش لاکتیکی، میکروارگانیسم (DSM۲۰۱۷۹) Lactobacillus plantarum به عنوان سویه آغازگر به کار برده شد و بکارگیری آن در تولید نان بدون گلوتن با آرد ذرت و برنج، در دو سطح ۵ و ۱۰ درصد بررسی شد .آزمایشات فیزیکوشیمیاییِ انجام شده در نان شامل؛ اندازه گیری pH، میزان اسیدیته کل (TTA)، رطوبت، بافتسنجی و میزان خاکستر و تغییرات میزان رنگ، شمارش کلی کپک بود. هر کدام از تیمارها در سه تکرار انجام شد و نتایج بطور آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجهگیری کلی این بررسی، اهمیت تولید نان تهیه شده با ۵ و ۱۰ درصد خمیرترش لاکتیکی را با تأثیر مطلوب بر ویژگیهای حسی و رئولوژیکی نان تائید نمود و بطور کلی نتایج نشان داد که با افزایش درصد خمیرترش میزان مقبولیت نمونهها افزایش پیدا می کند.
کلمات کلیدی: نان سلیاکی، خمیرترش ذرت لاکتیکی، Lactobacillus plantarum
دوره ۱۹، شماره ۱۲۲ - ( فروردین ۱۴۰۱ )
چکیده
امروزه، به علت افزایش نگرانی در مورد مواد زیست تخریب ناپذیر، مواد بسته بندی تجزیه پذیر بسیار مورد توجه قرار گرفته اند؛ لذا هدف از این پژوهش بررسی اثر رنگدانه بتانین در سطوح (۵-۵/۲-۰وزنی/ حجمی%) و نانو ذره اکسید مس در سطوح (۴-۲-۰وزنی/حجمی%) در فیلم نانوکامپوزیت بر پایه وی پروتئین ایزوله/ پکتین در قالب طرح مرکب مرکزی بر خواص مکانیکی و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی فیلم تولیدی میباشد. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش درصد رنگدانه بتانین و نانو ذره اکسید مس ضخامت و رطوبت نمونه ها افزایش و حلالیت کاهش یافت(P<۰/۰۵). همچنین با افزودن سطوح بالای رنگدانه بتانین قرمزی(a) افزایش و روشنایی(L) و زردی(b) نمونهها کاهش یافت. افزودن نانو ذره باعث کاهش شاخص b گردید در حالیکه بر شاخص a نمونه ها اثر معناداری نداشت. همچنین با افزودن رنگدانه و نانوذره مقاومت کششی و ازدیاد طول نمونههای فیلم به طور معناداری افزایش یافت(P<۰/۰۵). مطابق با تمامی نتایج حاصله استفاده از نانوذره اکسید مس و رنگدانه بتانین در فیلم نانوکامپوزیت منجربه تولید فیلمی مناسب برای بسته بندی مواد غذایی با خصوصیات فیزیکوشیمیایی و مکانیکی مطلوب میباشد.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۳ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
هدف از انجام این تحقیق تهیه فیلم فعال بر پایه پلی اتیلن حاوی تیمول و لینالول (۲، ۵/۱، ۱ ،۰%) و استفاده از آن به عنوان پوشش در پنیر موزارلا بود. بدین منظور خواص مکانیکی و ممانعت کنندگی فیلمهای پلی اتیلنی حاوی تیمول و لینالول مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از تیمول و لینالول تاثیر معنیداری بر کاهش نفوذپذیری اکسیژن فیلم پلیاتیلنی نداشت (۰۵/۰ p>). نفوذپذیری به بخارآب به طور معنیداری(p<۰,۰۵) به وسیله افزودن لینالول و تیمول (۲، ۵/۱ درصد) کاهش پیدا کرد. استحکام کششی و کشیدگی تا نقطه شکست در فیلمهای پلیاتیلنی حاوی تیمول و لینالول در مقایسه با نمونه شاهد به طور معنیداری کمتر بود(۰۵/۰ p<). نتایج نشان داد که پنیرهای موزارلا بسته بندی شده با فیلمهای پلیاتیلن حاوی تیمول و لینالول بیشترین pH و کمترین اسیدیته را نسبت به نمونه کنترل داشت. نتایج تجزیه و تحلیل حسی نشان داد که پنیر پوشش داده شده با پلیاتیلن متشکل از لینالول (۵/۱ درصد) و تیمول( ۲ درصد) در مقایسه با سایر نمونهها بیشتر مورد توجه ارزیابها قرار گرفت. براساس نتایج، از آنجایی که فیلمهای پلیاتیلنی حاوی تیمول و لینالول موجب بهبود خواص شیمیایی و حسی پنیر موزارلا شد. بنابراین فیلمهای تیمار شده با تیمول و لینالول میتوانند به عنوان بسته بندی فعال عمل کنند.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۷ - ( شهریور ۱۴۰۱ )
چکیده
با افزایش تقاضا برای منابع پروتئینی جدید، تحقیقات در جهت استخراج و توسعه ایزولههای پروتئینی با خصوصیات عملکردی مطلوب ضروری است. پروتئین کنجد به دلیل دارا بودن مقادیر بالای آمینواسید میتواند به عنوان یک منبع پروتئینی گیاهی جدید مورد استفاده قرار بگیرد. در این مطالعه تاثیر غلظت نمک سدیم کلرید (۰، ۱۸ و ۲۲ % وزنی/حجمی) و دمای خشک کردن (۲۵، ۴۵ و ۱۸۰ درجه سانتیگراد) به عنوان دو پارامتر مهم تاثیرگذار بر خصوصیات عملکردی ایزوله پروتئین استخراج شده از کنجد مورد بررسی قرار گرفت. آزمونهای اندازه گیری حلالیت پروتئین در pHهای ۴، ۵، ۷، ۹ و ۱۱، پایداری کف و پایداری امولسیون در pH برابر ۱۱و ظرفیت نگهداری آب و روغن انجام شد. کمترین حلالیت پروتئین در pH برابر ۵ مشاهده شد و با افزایش pH، حلالیت پروتئین افزایش یافت. با افزایش دما از ۴۵ تا ۱۸۰ درجه سانتیگراد در غلظت نمک ثابت حلالیت پروتئین و پایداری کف و امولسیون افزایش و ظرفیت نگهداری آب و روغن کاهش یافت. با افزایش غلظت نمک از ۱۸ تا ۲۲ درصد در دمای ثابت حلالیت پروتئین افزایش و ظرفیت نگهداری آب و روغن کاهش یافت. پایداری کف و امولسیون در غلظت آب نمک ۱۸ % کمترین بود. بطور کلی بر اساس نتایج حاصل، دمای خشک کردن ۴۵ درجه سلسیوس و آب نمک ۱۸ درصد برای تهیه ایزوله پروتئینی با حداکثر ظرفیت نگهداری آب و روغن و دمای خشک کردن ۱۸۰ درجه و آب نمک ۲۲ درصد برای تولید ایزوله پروتئینی کنجد با بیشترین مقدارحلالیت، پایداری امولسیون و کف پیشنهاد می گردد.
دوره ۲۰، شماره ۱۳۷ - ( تیر ۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده: هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر فیلمهای پلیاتیلنی پوششدهی شده با منتول و کارواکرول بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی، میکروبیولوژیکی و حسی پنیر موزارلای کم‌رطوبت بود. در ابتدا، فیلمهای پلیاتیلنی با محلول‌های متیل‌سلولز-هیدروکسی پروپیل‌متیل‌سلولز حاوی غلظتهای مختلف منتول و کارواکرول (۰، ۱، ۵/۱ و ۲ درصد) پوششدهی شدند و سپس، پنیر موزارلا با این فیلمهای قعال بستهبندی شده و خصوصیات فیزیکوشیمیایی، ضدمیکروبی و حسی تیمارهای پنیر طی دوره نگهداری ۳۰ روزه در یخچال بررسی گردید. نتایج نشان داد که با گذشت زمان، مقادیر pH و رطوبت کلیه تیمارها به طور معنیداری کاهش یافت، در حالی که مقادیر اسیدیته و سفتی بافت پنیرها افزایش پیدا کرد، ولی سرعت تغییرات آن‌ها در نمونه شاهد به طور قابل توجهی بیشتر از سایر نمونهها بود (۰۵/۰>p). بستهبندی پنیرها با فیلمهای پلیاتیلنی فعال سبب کاهش سرعت رشد باکتری‌های مزوفیل و کپک‌ها و مخمرها در پنیرها گردید. در پایان دوره انبارمانی، کمترین تعداد کپک‌ها و مخمرها و بار میکروبی در نمونههای بستهبندی شده در فیلمهای حاوی ۲% منتول و کارواکرول مشاهده شد. از لحاظ آلودگی اشرشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس، نمونههای بستهبندی شده در فیلمهای فعال تا روز آخر انبارمانی (روز سی‌ام) ایمن بودند، ولی نمونه شاهد در روز هفدهم غیرقابل قبول بود. بستهبندی پنیر موزارلا در فیلمهای پلیاتیلنی حاوی سطوح مختلف منتول و کارواکرول همچنین موجب بهبود مشخصات پذیرش حسی پنیرها طی دوره انبارمانی در یخچال گردید. در نهایت نتایج حاصله نشان داد که فیلمهای پلیاتیلنی پوششدهی شده با محلول‌های حاوی ترکیبات فعال منتول و کارواکرول، مخصوصاً در غلظت ۲%، تأثیر مثبتی بر توسعه دوره ماندگاری پنیر موزارلا داشت.
