جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای محفوظیان
دوره ۱، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۹ )
چکیده
زیست‌پذیری از نزدیک‌ترین مفاهیم به کیفیت زندگی است که از طریق آن می‌توان مطلوبیت محیط زندگی را برآورد کرد. بنابراین هر گونه افزایش یا کاهش میزان زیست‌پذیری، روشی برای ارزیابی کیفیت زندگی و ماندگاری ساکنان محلات و شهرها است. به موازات توسعه شهرها از جمله شهر همدان، تمام محلات قدیمی، جدید و حاشیه‌ای با انواع دگرگونی‌های کالبدی، اجتماعی و غیره مواجه شده‌اند. پس انتظار می‌رود که زیست‌پذیری در محلات با انواع فراز و نشیب‌ها مواجه باشد و این امر نیاز به بررسی دارد. در مطالعه حاضر، سه محله مختلف شامل حاجی، اعتمادیه و مزدقینه بررسی شده‌اند. هر سه محله در دو منطقه واقع شده‌اند. در نهایت از ۴ مولفه کالبدی- فضایی، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و زیست‌محیطی استفاده شد. زیرمعیارهای هر مولفه به‌صورت سلسله مراتبی چیدمان شد و دو به دو مورد سنجش قرار گرفت. روش مطالعه، تحلیلی- مقایسه‌ای و ارزیابی و تحلیل داده‌ها نرم‌افزارهای SPSS ۱۹ و Expert Choice ۱۰ و روش AHP انجام شد. جمع‌آوری اطلاعات از طریق برداشت عینی، تکمیل پرسش‌نامه و انجام مصاحبه با شهروندان و مسئولین بوده است. نتایج نشان می‌دهد که زیست‌پذیری در محله اعتمادیه با امتیاز ۴۳۱/۰ کیفیت مطلوب‌تری دارد و دو محله دیگر یعنی حاجی (۳۲۲/۰) و مزدقینه (۲۴۶/۰) به ترتیب در مرتبه‌های دوم و سوم قرار دارند. مولفه کالبدی و اقتصادی در محله حاجی نسبت به محلات دیگر از مطلوبیت بیشتری برخوردار است، ولی مولفه اجتماعی در محله مزدقینه نسبت به دو محله دیگر برتری دارد. همچنین محله اعتمادیه در مولفه زیست‌محیطی نسبت به سایر محلات اولویت دارد.
