جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای فردپور
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۱ )
چکیده
اهداف: طراحی معماری اصالت‌مدار با تأکید بر شناخت معنای اصیل معماری بومی قابل ارزیابی است. از این‌رو تعامل معانی گذشته و نوین معماری از طریق تداوم اصالت با استفاده از مصالح نوین، در دنیای امروز جایگاه بالایی دارد. این پژوهش با استفاده از اثرگذاری اصالت بر نمای ساختمان، به تبیین رابطه الگوهای اصیل گذشته در ساختار نماهای امروزی با مفاهیم نوین فناوری آینده می پردازد. الگوهای تعاملی که ساختارهای کالبدی و معنایی نمای ساختمانی را در معماری امروزین تداوم می‌بخشند. هـدف از ایـن مقالـه بازشناسی و تحلیل الگوهای روزآمد در تعامـل بـا دو مفهـوم اصالت گذشته و فنـاوری آینده در شیوه به‌کارگیری از مصالح در نماهای ساختمان‌های معاصر ایران است و در پی پاسخ به این سوال است که مفهوم "اصالت مندی" با "ساختار فناوریِ روزآمد" در نمای معماری همگام قدم برمی‌دارند یا در تقابلند؟
روش‌ها: به منظور رسیدن به اهداف پژوهش، فرآیند تحلیل و ارزیابی با انتخاب آثار شاخص معماری و نحوه استفاده از مصالح در نما پیش می‌رود. این پژوهش سعی دارد با مطالعات کیفی، نمای ساختمان‌های شاخص را از حیث مصالح مورد بررسی قرار داده و با بهره‌مندی از منطق فازی به عنوان یک تئوری سیستماتیک، به ارزیابی میزان تعامل مصالح و اصالت نمای ساختمان پرداخته است.
یافته‌ها: ابتدا تعدادی از آثار الگوگرا و اصالت‌مدار با هدف شناخت مصالح نوین مورد تحلیل قرار گرفت، سپس چگونگی تجلی شاخص‌های اصیل در طرح نما به تفکیک مطالعه شد. در انتها حضور مفهوم گذشته در فرآیند بهره‌گیری از مصالح در نما مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: دستاوردهای پژوهش نشان‌دهنده آنست که به‌کارگیری مصالح سنتی در کنار فناوری روزآمد؛ روند تعاملی‌ای میان الگوهای اصیل گذشته و رویاهای آینده برقرار می‌کند. الهام از الگوهای اصیل و پایدار معماری ایرانی با بیان امروزی، رویکردی موثر در خلق معماری سرآمد است.
