جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای غلامحسین پور
دوره ۲۰، شماره ۱۴۱ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
در صنایع فرآوری ماهیها ۷۰-۵۰ % ماهی اولیه بهعنوان ضایعات تولید می‌شوند درحالیکه منابع غنی از پروتئین و آمینواسیدهای ضروری هستند. استفادهی بهینه از این ضایعات و تولید ترکیبات با ارزش افزودهی بالا که خواص سلامتی بخش قابل توجهی داشته باشند از چالش‌های مهم صنایع فرآوری ماهیها است. در این پژوهش تاثیر شرایط هیدرولیز (زمان: ۳۰۰-۳۰ دقیقه و غلظت آنزیم ۳-۵/۰ درصد) و نوع پروتئاز (پپسین و تریپسین) بر درجه هیدرولیز و ویژگیهای آنتی اکسیدانی (مهار رادیکال DPPH، شلاته کنندگی یون آهن، مهار رادیکال نیتریک اکسید، ظرفیت ضداکسایشی کل و احیاء کنندگی یون آهن) پروتئین هیدرولیز شده حاصل از امعاء و احشا ماهی هوور مسقطی با استفاده از روش سطح پاسخ ارزیابی شد. نتایج نشان داد که شرایط بهینه برای تولید پروتئین هیدرولیز شده با بیشترین ویژگیهای آنتی اکسیدانی با آنزیم‌های پپسین و تریپسین بهترتیب عبارت بودند از: زمان هیدرولیز ۰۹/۱۷۹ و ۶۲/۱۴۳ دقیقه و غلظت آنزیم ۶۳/۲ و ۹۴/۱ درصد؛ در این شرایط درجه هیدرولیز پروتئینهای هیدرولیز شدهی حاصل از فعالیت تریپسین بیشتر از پپسین محاسبه شد. مقایسه ویژگیهای آنتی اکسیدانی هیدرولیز شدههای حاصل از دوآنزیم مورد استفاده نشان داد که پروتئین هیدرولیز شده حاصل از تریپسین از پتانسیل آنتی اکسیدانی قویتری نسبت به پپسین برخوردار بود. بنابراین میتوان بیان نمود که پروتئین هیدرولیز شده امعاء احشا ماهی هوور مسقطی با استفاده از آنزیم تریپسین بهعنوان یک ترگیب سلامتی بخش و با ارزش افزوده بالا قابلیت کاربرد در تولید محصولات غذایی فراسودمند و مکملهای سلامتی بخش برای ورزشکاران و افراد سالمند را دارد.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۴ - ( بهمن ۱۴۰۲ )
چکیده
اکسیداسیون در اندامهای زنده باعث بیماریهای خطرناکی از جمله سرطان و در مواد غذایی باعث فساد و ضررهای اقتصادی سنگین میگردد. آنتی اکسیدانهای سنتزی عوارض نامطلوب و خطرناکی بر سلامتی انسان دارند، از این رو شناسایی ترکیبات ضداکسایشی طبیعی از نیازهای اصلی صنعت مواد غذایی است. در صنایع فرآوری ماهیها حدود ۷۰-۵۰ % ماهی اولیه که منابع بالقوهای از ترکیبات با ارزش تغذیهای مانند آمینو اسیدهای ضروری هستند بهعنوان ضایعات تولید میشود. بنابراین یافتن راهی جهت استفادهی بهینه از این ضایعات و تولید ترکیبات سلامتیبخش با ارزش افزودهی بالا مانند پپتیدهای زیست فعال از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش به بررسی تاثیر شرایط هیدرولیز (زمان: ۳۰۰-۳۰ دقیقه و غلظت آنزیم ۳-۵/۰ درصد) و نوع پروتئاز (آلکالاز و پانکراتین) بر درجه هیدرولیز و ویژگیهای ضداکسایشی (مهار رادیکال DPPH، شلاته کنندگی یون آهن، مهار رادیکال نیتریک اکسید، ظرفیت ضداکسایشی کل و احیاء کنندگی یون آهن) پروتئین هیدرولیز شده حاصل از امعاء و احشا ماهی هوور مسقطی با استفاده از روش سطح پاسخ پرداخته شد. نتایج نشان داد که شرایط بهینه جهت دستیابی به بیشترین ویژگیهای ضداکسایشی با آلکالاز و پانکراتین بهترتیب عبارت بودند از: زمان هیدرولیز ۹/۱۴۶ و ۶۷/۱۷۱ دقیقه و غلظت آنزیم ۹۴/۱ و ۱۷/۲ درصد؛ در این شرایط درجه هیدرولیز پروتئینهای هیدرولیز شدهی تولیدی ۱۲/۲۵ درصد و ۳۵/۲۰ درصد محاسبه شد. مقایسه ویژگیهای ضداکسایشی هیدرولیز شدههای تولیدی با هردو پروتئاز نشان داد که آنزیم آلکالاز منجر به تولید پروتئین هیدرولیز شده با خواص ضداکسایشی قویتری نسبت به پانکراتین شد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که پروتئین هیدرولیز شده امعاء احشا ماهی هوور مسقطی با استفاده از آنزیم آلکالاز بهعنوان یک محصول سلامتی بخش و با ارزش افزوده قابلیت کاربرد در تولید محصولات غذایی فراسودمند و مکملهای سلامتی بخش استفاده نمود.
دوره ۲۲، شماره ۱۶۰ - ( خرداد(ویژه نامه انگلیسی) ۱۴۰۴ )
چکیده
در این پژوهش شرایط تولید بهینه ناتوکیناز با استفاده از باکتری باسیلوس سابتیلیس بر روی سوبسترای عدس دال مورد بررسی قرار گرفت. برای بهینه‌سازی فرایند تخمیر، اثر سه متغیر زمان تخمیر (۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت)، غلظت ملاس (۳، ۵ و ۷ درصد) و مقدار آب (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌لیتر) بر میزان فعالیت فیبرینولیتیکی و پروتئازی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج در قالب طرح مرکب مرکزی (CCD) بررسی و به روش سطح پاسخ (RSM) مدل‌سازی و تجزیه و تحلیل شد. ضریب تبیین مدل‌های رگرسیونی برازش شده برای فعالیت‌های فیبرینولیتیک (مدل درجه دوم) و پروتئازی (مدل خطی) بهترتیب ۱۵/۹۷ و ۱۲/۹۰ درصد بوده و فاکتور عدم برازش آنها در سطح اطمینان ۹۵ درصد معنی‌دار نبود، از این رو صحت مدل‌ها برای برازش اطلاعات تایید گردید. با افزایش میزان آب، ملاس و مدت زمان تخمیر، فعالیت فیبرینولیتیک بهترتیب افزایش، کاهش و افزایش یافت (p≤۰,۰۵). با افزایش مقدار آب، فعالیت پروتئازی نیز افزایش یافت، اما این افزایش معنی‌دار نبود، در حالی‌که افزایش میزان ملاس و مدت زمان تخمیر بهترتیب منجر به کاهش و افزایش معنی‌دار فعالیت پروتئازی گردیدند (p≤۰,۰۵). در ارتباط با بهینه‌سازی، شرایط بهینه تخمیر عبارت بود از: ۳۸/۹۲ میلی‌لیتر آب، ۶۶/۳ درصد ملاس و ۹۰/۷۰ ساعت تخمیر که در چنین شرایطی میزان فعالیت آنزیم‌های فیبرینولیتیک و پروتئاز بهترتیب ۰۳/۲۴۷۶ و ۶۸/۱ واحد بر گرم پیش‌بینی گردید. برای اعتبارسنجی مدل، تخمیر تحت شرایط بهینه انجام شد و پاسخ‌های به‌دست آمده با پاسخ‌های پیش‌بینی شده توسط مدل مقایسه گردید. نزدیکی داده‌های آزمایشگاهی به مقادیر پیش‌بینی شده توسط مدل صحت مدل را تایید نمود. نتایج این پژوهش نشان داد که از عدس دال میتوان بهعنوان سوبسترای تخمیر توسط باکتری باسیلوس سابتیلیس جهت تولید آنزیم ناتوکیناز استفاده نمود.
