جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای طولابی نژاد
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( پاییز ۱۳۹۷ )
چکیده
زلزله اندازهگیری محرومیت واحدهای جغرافیایی در بسیاری از کشورها، تبدیل به اولویت توسعه روستایی شده است. هدف پژوهش، تحلیل الگوی فضایی محرومیت روستایی شهرستان پلدختر بر اساس شاخصهای منطقهای میباشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی، روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری خانوارهای روستایی شهرستان پلدختر میباشد (۱۱۲۸۹N=). از طریق فرمولکوکران و روش نمونهگیری سهمیهای، ۴۰۰ خانوار به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه و سالنامههای آماری میباشد. از آزمون رتبهای هم-انباشتگی نامحدود اکتشافی (جوهانسن) برای شناسایی شاخصها، برای بررسی محرومیت مناطق مختلف از آزمونهای تعقیبی (Post Hoc)، و برای ارائه الگوی فضایی محرومیت از نرمافزار GIS استفاده شد. یافتهها نشان داد که از هیجده شاخص موردنظر، یازده شاخص در سطح پایینی قرار دارند. از این تعداد، سه شاخص درآمد و پسانداز (۲۰۱۹/۰)، مالکیت (۱۲۰/۰) و مسکن (۱۱۴/۰) مربوط به بعد اقتصادی، سه شاخص آموزشی (۱۴۷/۰)، بهداشتی (۱۲۷/۰) و خدماترفاهی (۱۱۴/۰) مربوط به بعد اجتماعی، دو شاخص زیرساختهای فرهنگی (۱۲۰/۰) و حقوق قومیتها (۱۶۴/۰) مربوط به بعد سیاسی- فرهنگی و سه شاخص محیطزیست (۱۳۵/۰)، شبکه معابر (۱۰۲/۰) و زیرساختها (۱۶۰/۰) مربوط به بعد محیطی- کالبدی میباشند. برای ارزیابی شاخصهای محرومیت، اهمیت شاخصهای عینی بیشتر از شاخصهای ذهنی میباشد. در مناطق روستایی تفاوت مکانی قابل‌توجهی در زمینه ابعاد محرومیت وجود دارد. لذا میتوان گفت که شناسایی شاخصهای محرومیت برای برنامهریزی و کاهش محرومیت مهم میباشد.
