جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای طهموری
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۱ )
چکیده
اهداف: معماری به عنوان یکی از شیوههای خلق اثر، ضمن بهرهگیری از هنر، ترکیبی از اندیشه و فناوری است. آنچه یک اثر معمارانه را از سایر آثار ممتاز میسازد، این است که واجد ارزشی بیش از فراهم کردن سرپناه باشد؛ به عبارتی علاوه بر وجه کارکردی، خصیصه زیبایی و انتقال مفاهیم متعالیتر را نیز بروز دهد. این نوع معماری به عنوان یک میراث ارزشمند، قابلیت ماندگاری در تاریخ را داشته و نقش فناوری در تولید چنین میراثی، همواره یکی از پارامترهای اثرگذار بوده است. هنگامی که طرح معماری به عنوان یک اثر هنری ویژه شکل میگیرد، بیتاثیر از فناوری در روند خلق نبوده و فناوری در این حالت، جنبه نمادین مییابد. هدف این پژوهش بررسی این وجه ثانویه فناوری و نقش آن در تولید میراث معماری معاصر می باشد.
روش ها: از نظر روش شناسی، مطالعات صورت گرفته به صورت ترکیبی بوده و در آن از رهیافت زمینهای استفاده شده است. از طریق روشهای توصیفی-تحلیلی عوامل اثرگذار بر معماری با بررسی آثار میراث معماری معاصر و همچنین وجوه تاثیرات فناوری و نقش آن تحلیل شده است.
یافتهها: بررسی نمونههای هویتبخش معماری معاصر به عنوان میراث ماندگار، با پراکنش مختلف جغرافیایی نشان میدهد که به طور مشترک ویژگیهای فرم، عملکرد و زیبایی در حوزههای پیکربندی فرمی، سازماندهی فضایی و ترکیببندی نما قابلیت تحلیل و مقایسه دارند.
نتیجه گیری: ماهیت معماری در فصل مشترکی از وجوه هنر، علم و تکنیک، بسته به مقطع زمانی و جغرافیای مکانی دستخوش تحول بوده و خلق میراث ماندگار معماری، وابسته به سطح پیشرفت فناوری زمان خود بوده است.
دوره ۱۴، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۳ )
چکیده
اهداف: فناوری در تمامی مراحل فرآیند معماری، به صور مختلف حضور دارد. آنچه یک اثر معمارانه را شاخص مینماید، وجود خصیصهها و مفاهیم متعالیتر در ساختار آن است. فناوری در آفرینش این نوع معماری حضوری متفاوت داشته و در این حالت، جنبه نمادین یافته است. در این روند بروز اثر، نمای ساختمان به عنوان بیرونیترین عنصر قابل درک که عموما وظیفه انتقال مفاهیم نمادین اثر را دارند، نقش پررنگی در تاثیرپذیری فناوری های نوین دوره خود دارند.
هدف اصلی این پژوهش، بررسی و شناسایی وجوه اثرگذار فناوری بر شکلگیری نمای ساختمانهای آیکونیک معاصر میباشد.
ابزار و روش ها: پژوهش انجام شده به صورت ترکیبی است. از طریق روشهای توصیفی-تحلیلی و تاریخی، همزمان نقش نشانه و اثرگذاری آن بر معماری آیکونیک و همچنین، وجوه تاثیرات فناوری نوین بر معماری با مبنا قرار دادن اصول ویتروویوسی بررسی گردیده و در ادامه، عوامل اثرگذار بر استفاده فناوری نوین در شکلگیری نمای ساختمانهای آیکونیک معاصر، تحلیل و در انتها، داده های به دست آمده با روش کمی مورد سنجش واقع شده است.
یافتهها: مطابق آزمون انجام شده بر فرضیه، متغیر فناوری تاثیر معناداری بر شکلگیری نمای شاخص ساختمانهای آیکونیک داشته و این بدین معناست که با افزایش میزان حضور فناوری روز، بر میزان تحقق شکلگیری نمای شاخص، افزوده خواهد شد.
نتیجه گیری: فناوری فرآیندی رو به رشد بوده که امروزه با تمامی ساختارهای زندگی بشر تعامل پیوسته دارد. آنچه که در دوران معاصر به فراموشی سپرده شده، لزوم تطابق روند طراحی و ساخت محیط مصنوع با موضوع پویایی موجود در ذات فناوری است.