جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای طباطبایی کلور

آرش ابراهیمیان، رضا طباطبایی کلور، جعفر هاشمی،
دوره ۱۲، شماره ۴۷ - ( ۵-۱۳۹۴ )
چکیده

چکیده در پژوهش حاضر، تأثیر فشار خلأ و زمان ماندگاری بر کیفیت پس از برداشت گوجه فرنگی و هویج در طول دوره نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. سه سطح فشار خلأ ۶/۰ بار، ۴/۰ بار و ۲/۰ بار در نظر گرفته شد و در طول ۱۲ روز نگهداری هویج به ازای هر سه روز یکبار و در طول ۲۰ روز نگهداری گوجه فرنگی به ازای هر پنج روز یکبار نمونه برداری انجام شد. تأثیر تیمارهای مورد اشاره بر فاکتورهای درصد کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و pH در هویج و گوجه فرنگی بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد که تاثیر سطح فشار خلاء و زمان ماندگاری بر کلیه فاکتورهای اندازه گیری شده معنی دار است. میزان افت وزن در هر دو محصول در سطح فشار خلأ ۴/۰ بار کمتر بود. بعلاوه، میزان اسیدیته قابل تیتراسیون و pH هر دو محصول در سطح فشار خلأ ۴/۰ بار بهتر حفظ شد. بالاترین میزان سفتی گوجه فرنگی­ و هویج در سطح فشار خلأ ۴/۰ بار مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده نگهداری محصولات در فشار خلأ بالا (۶/۰ بار) منجر به کاهش کیفیت محصول گردید. به طور کلی سطح فشار خلأ ۴/۰ بار موجب افزایش عمر ماندگاری هر دو محصول هویج و گوجه فرنگی گردید.
رضا طباطبایی کلور، آرش ابراهیمیان، سید جعفر هاشمی،
دوره ۱۳، شماره ۵۱ - ( ۲-۱۳۹۵ )
چکیده

چکیده نگهداری سبزی­ها و میوه­ها در کوتاه مدت و بلندمدت بطوری که تازگی محصول حفظ شود یکی از چالش های مهم فرایند پس از برداشت می باشد. در پژوهش حاضر، تاثیر نوع بسته­بندی، اتمسفر اصلاح شده و دما بر کیفیت پس از برداشت گوجه فرنگی در طول دوره نگهداری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها عبارت بودند از دو ترکیب گازی فعال (۸۸% + CO۲۸% + ۴%  و ۸۸% + CO۲۴% + ۸%) و غیر فعال، دو نوع پوشش پلی پروپیلن و پلی اتیلن و دو دمای نگهداری ۱±۴ و ۲±۲۰ درجه سانتی­گراد. تاثیر تیمارهای مورد اشاره بر فاکتورهای درصد کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و pH گوجه فرنگی در پایان ۲۰ روز از زمان نگهداری در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل در سه تکرار بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ترکیب گازی، نوع پوشش و دما بر فاکتورهای مورد اشاره در سطح ۱% معنی دار است. پوشش پلی‌پروپیلن به دلیل ضخامت کمتر و نفوذپذیری بیشتر به گاز اکسیژن نسبت به پوشش پلی اتیلن، باعث ایجاد اتمسفر مطلوب و حفظ بهتر خصوصیات گوجه فرنگی شد. همچنین، دمای ۴ درجه سانتی­گراد به دلیل کند نمودن کلیه فرآیندهای متابولیکی در حفظ خصوصیات کمی و کیفی گوجه فرنگی بهتر از دمای ۲۰ درجه سانتی­گراد بود. ترکیب گازی اول به دلیل داشتن CO۲ بیشتر و کم کردن تنفس برای گوجه فرنگی مناسب­تر بود. گوجه فرنگی­های نگهداری شده در پوشش پلی پروپیلن و ترکیب گازی اول (۸۸% + CO۲۸% + ۴%) در دمای ۴ درجه سانتی­گراد بهترین کیفیت را داشتند. بطورکلی نگهداری محصولات در بسته­بندی با اتمسفر اصلاح شده سبب حفظ کیفیت محصولات و افزایش عمر ماندگاری آنها می­شود.
مجتبی فتح آبادی، رضا طباطبایی کلور، علی متولی،
دوره ۱۶، شماره ۹۵ - ( دی ۱۳۹۸ )
چکیده

خشک­کردن یکی از مهم­ترین فرآیندهای پس از برداشت محصولات کشاورزی با هدف افزایش مدت زمان نگهداری می­باشد. پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه تغییرات رنگ و چروکیدگی ورقه­های نازک چغندر قرمز در چهار روش مختلف خشک­کردن (جریان هوای گرم، مایکروویو، خلا و انجمادی) پرداخته و روند تغییرات این دو پارامتر با برازش مدل­های مختلف شبیه­سازی شد. آزمایش­ها در خشک­کن­های جریان هوای گرم و خلا در سه سطح دمایی (۵۰، ۷۰ و C°۹۰)، در خشک­کن مایکروویو در سطح توان (۱۸۰، ۳۶۰ و W ۶۰۰) و در خشک­کن انجمادی با دمای C°۵۰- انجام گردید. نتایج بدست آمده در تمامی روش­های مختلف خشک­کردن نشان داد که روند تغییرات شاخص­های روشنایی (L) و زردی (b) نسبت به زمان صعودی و روند تغییرات شاخص قرمزی (a) نزولی بود. کمترین تغییرات پارامتر روشنایی، قرمزی و زردی به میزان ۷۴/۰، ۲۳/۰ و ۰۳/۰ به ترتیب در خشک­کردن انجمادی، مایکروویو و خلا اتفاق افتاد. ­نتایج کلی بدست آمده نشان داد که بالاترین میزان تغییرات رنگ (ΔE) در خشک­کردن با خشک­کن مایکروویو و در توان W ۱۸۰ به میزان ۵۹/۱ و پایین­ترین میزان این پارامتر در خشک­کردن با خشک­کن انجمادی به میزان ۷۶/۰ بدست آمد. همچنین تغییرات چروکیدگی نمونه­های چغندرقرمز نشان داد که استفاده از خشک­کن انجمادی سبب کاهش میزان چروکیدگی در حدود ۱۰ تا ۲۵% نسبت به سه روش دیگر خشک­کردن بود. مدل­سازی پارامترهای رنگی و چروکیدگی نشان داد که مدل­های نمایی قابلیت بالاتری در پیش­بینی فرآیند تغییرات رنگ و چروکیدگی دارند.

صفحه ۱ از ۱