جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای طاهر منصوری
دوره ۱۹، شماره ۱۲۲ - ( فروردین ۱۴۰۱ )
چکیده
در این پژوهش، فلاونوئیدهای پوست لیموشیرین توسط جاذب گرافن اکساید از طریق جذب و سپس واجذب استخراج شدند و ویژگیهای عصاره واجذبی شامل تعیین محتوای فنلی کل، محتوای کل فلاونوئیدها و قابلیت روبندگی رادیکالهای آزاد DPPH ارزیابی شدند. سپس اثر فعالیت آنتیاکسیدانی عصاره واجذبی در روغن فرموله شده که شامل روغن حاوی عصارهی واجذبی از نانو جاذبها در غلظتهای ۲۵۰، ۵۰۰ و ppm۱۰۰۰ بود مورد بررسی قرار گرفت و با روغن حاوی آنتیاکسیدان سنتزی BHT در غلظت ppm۲۰۰ و نمونه شاهد مقایسه گردید. نتایج نشان داد میزان فنل کل برای عصاره اصلی پوست لیموشیرین و عصاره واجذبی به ترتیب ۲۰/۱۹۷۶۷ و ۵۶/۵۸۶۱ میکروگرم بر عصاره بود و میزان فلاونوئید کل برای عصاره اصلی پوست لیموشیرین و عصاره واجذبی به ترتیب ۵۵۲/۳۳ و ۴۴۶/۳ میکروگرم بر عصاره به دست آمد. اﻧﺪﻳﺲ ﭘﺮاﻛﺴﻴﺪ، عدد تیوباربیتوریک اسید، دی ان مزدوج و شاخص رنگی روغن با افرایش زمان حرارت دهی افزایشیافته و بیشترین میزان افزایش در تیمار شاهد فاقد آنتیاکسیدان مشاهده گردید و تیمارهای حاوی عصاره واجذبی (فلاونوئید جذبشده توسط گرافن اکساید از عصاره پوست لیمو شیرین)۵۰۰ و ۱۰۰۰ ppm، قابلرقابت با آنتیاکسیدان BHT بودند. درنهایت میتوان بیان داشت عصاره واجذبی پوست لیموشیرین بهعنوان منبعی غنی از آنتیاکسیدانهای طبیعی قابلیت جایگزینی آنتیاکسیدانهای سنتزی در فرمولاسیون روغنهای خوراکی را دارد.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۲ - ( مهر ۱۴۰۳ )
چکیده
این مطالعه نانولوله های کربنی چند جداره کربوکسیله (MWCNTs-COOH) را به عنوان جاذب برای استخراج فلاونوئیدها از پوست گریپ فروت مورد استفاده قرار داد. تاثیر pH محلول و شرایط دفع بر راندمان استخراج مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، طیفسنجی فروسرخ تبدیل فوریه، گرما سنجی حرارتی، طیفسنجی مرئی UV، و میکروسکوپ الکترونی روبشی برای مشخص کردن نانولولههای کربنی استفاده شد. پس از پنج چرخه، درصد دفع فلاونوئیدها ۸۲,۷٪ بود. نتایج HPLC نشان داد که نارینگین فلاونوئید غالب در عصاره گریپ فروت و به دنبال آن روتین و کوئرستین بود. نتایجی در مورد مکانیسم جذب نارینگین به MWCNT-COOH با استفاده از معادله ایزوترم فروندلیخ برای مدل سازی نتایج به دست آمد. نانولولههای کربنی توسعهیافته در این مطالعه، یک روش مقرونبهصرفه و ساده برای استخراج ترکیبات کاربردی با ارزش افزوده از ضایعات مواد غذایی ارائه میکنند و در نتیجه پایداری و دوام اقتصادی عرضه مواد غذایی را بهبود میبخشند.