جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای شیرج
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۴۰۱ )
چکیده
برخی محققان بر این باورند مهارت‌های زبانی کودکان دارای لکنت کم‌تر از همسالان بدون لکنت آن‌ها است. تنوع و تراکم واژگانی دو ویژگی زبانی هستند که مهارت‌های واژگانی کاربران زبان را نشان می‌دهند. هدف از این پژوهش، مقایسۀ این دو متغیر در روایت‌های داستانی کودکان با و بی‌لکنت ۴-۸ سالۀ فارسی‌زبان است. ۱۴ کودک دارای لکنت (۷ کودک ۴-۶ ساله، ۷ کودک ۶-۸ ساله) که در بهار سال ۱۳۹۹ با مراجعه به کلینیک‌های خصوصی گفتاردرمانی شهر تهران انتخاب شدند و ۱۴ کودک همتای سنی آن‌ها که به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، جامعۀ آماری این پژوهش را تشکیل داده‌اند. ابزار پژوهش یک داستان مصور بدون کلام است. تنوع واژگانی با استفاده از مقیاس MSTTR محاسبه شده است. نسبت نوع به نمونه، درصد استفاده از واژههای محتوایی و نقشی و فراوانی استفاده از طبقات دستوریِ واژههای محتوایی درمجموع روایت‌های کودکان ۴-۶ ساله و ۶-۸ سالۀ دو گروه محاسبه و موردمقایسه قرار گرفته است. یافته‌‌های پژوهش نشان می‌دهد تنوع واژگانی در کودکان بدون لکنت بیشتر از کودکان با لکنت است، اما تفاوت به‌لحاظ آماری معنادار نیست. کودکان دارای لکنت نسبت‌به گروه کنترل واژههای محتوایی بیشتری به‌کار برده‌اند که تفاوت آن در گروه سنی ۶-۸ سال و مجموع آزمودنی‌ها معنادار است. درمجموع کاربرد فعل، صفت و قید در گفتار کودکان بدون لکنت و استفاده از اسم در کودکان دارای لکنت بیشتر دیده می‌شود که در این میان تنها تفاوت درصد استفاده از قید معنادار است.
