جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای شیرانی بیدابادی
دوره ۱۵، شماره ۷۶ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
شکر با قیمت ارزان در مقایسه با میزان کالری که تولید میکنند بهعنوان یکی از مواد غذایی مهم در جیره روزانه افراد به خصوص جوامع فقیر مطرح است. از سوی دیگر در صنعت قند به دلیل نیاز مصرفکننده به محصولی با کیفیت و متنوع از تکنیک تبادل یونی استفاده میشود که این امر خصوصیات شیمیایی نمونه را تحت تأثیر قرار میدهد. از اینرو هدف از انجام این پژوهش بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی (بریکس، pH، رنگ و هدایت الکتریکی) محلول شکر خام و سفید تحت تأثیر رزین کاتیونی، دمای ۷۰ درجه سانتیگراد به مدت دو ساعت و رزین آنیونی بود. نتایج نشان داد که با استفاده از رزین میزان بریکس نمونههای تولیدی کاهش یافت. همچنین براساس نتایج مشخص گردید که رزین کاتیونی و اعمال دمای ۷۰ درجه سانتیگراد در افزایش میزان pH مؤثر بود و کاربرد رزین آنیونی موجبات کاهش این پارامتر را مهیا ساخت. علاوه بر این نتایج بدست آمده کاهش رنگ هر دو محلول قندی را در حضور رزین نشان داد که در مورد شکر سفید کاهش رنگ در ارتباط مستقیم با pH بود اما در مورد شکر خام بعد از استفاده از رزین آنیونی اندکی افزایش رنگ مشاهده شد. از سوی دیگر نتایج بیانگر افزایش هدایت الکتریکی با استفاده از رزین کاتیونی و اعمال درجه حرارت ۷۰ درجه سانتیگراد بود. به گونهای که نمونه تحت تیمار رزین کاتیونی و دمای ۷۰ درجه سانتیگراد دارای بیشترین هدایت الکتریکی بود.
دوره ۱۵، شماره ۷۶ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
امروزه در بازار مصرف مواد قندی تقاضا جهت تولید انواع شربتهای قندی با فروکتوز بالا به دلیل کاربرد فراوان در صنایع غذایی و دارویی چشمگیر میباشد. در نتیجه هدف از انجام این پژوهش افزایش سطح فروکتوز در محلول قندی بود. بدین منظور در ابتدا سه نسبت آنزیم گلوکزایزومراز به سوبسترای گلوکزی (۰۵/۰، ۱/۰ و ۲/۰) مورد مطالعه قرار گرفت. براساس نتایج مشخص گردید که کمترین میزان تبدیل گلوکز به فروکتوز (۱۵ درصد) مربوط به نسبت ۱/۰ و بیشترین میزان تبدیل (۲۵ درصد) مربوط به نسبت ۲/۰ بود. اما این در حالی بود که بین نسبت آنزیم به سوبسترا در سطح ۱/۰ و ۲/۰ اختلاف معنیداری در سطح آماری ۵ درصد مشاهده نگردید. علاوه بر این نتایج نشان داد که درصد تبدیل قند گلوکز به فروکتوز توسط آنزیم گلوکزایزومراز در زمان۱، ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ ساعت بهترتیب ۰۹/۱، ۱۷/۳، ۴۴/۵، ۲۹/۶، ۲۰/۷، ۸۱/۷ و ۰۳/۸ درصد بود. همچنین نتایج هیدرولیز محلول شکر سفید توسط آنزیم انورتاز رضایتبخش بود و در پایان زمان هیدرولیز میزان ساکاز در حداقل مقدار و میزان گلوکز و فروکتوز در حداکثر مقدار بود. البته لازم به ذکر است که میزان قند گلوکز بیش از قند فروکتوز در طی ۴ ساعت هیدرولیز با آنزیم انورتاز بود. همچنین براساس نتایج مشخص گردید که نسبت ساکارز به قند اولیه در زمان صفر، ۱، ۲، ۳ و ۴ ساعت به ترتیب صفر، ۶۲/۵۲، ۸۰/۵۲، ۶۱ و ۶۹ و نسبت گلوکز به فروکتوز به ترتیب صفر، ۶۲/۱، ۷۸/۱، ۵۳/۱ و ۵۸/۱ بود.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۲ - ( خرداد ۱۴۰۰ )
چکیده
گیاه پنیرک با نام علمی Malva sylvestris متعلق به خانواده پنیرکیان است. ترکیبات مؤثر و فعال موجود در گیاه پنیرک میتواند دلیلی برای فعالیت زیستی گیاه و در نهایت کاربردهای درمانی باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر ضد میکروبی گیاه پنیرک بر تعدادی از باکتریهای عامل بیماریهای عفونی بود. عصارهگیری از گیاه با روش خیساندن (ماسراسیون) انجام شد. برای سنجش کیفی اثر ضد میکروبی گیاه پنیرک از دو روش دیسک دیفیوژن و تمام ظرف استفاده گردید. برای ارزیابی کمی فعالیت ضد میکروبی نیز از روش میکرودایلوشن براث و روش بازدارنده افتراقی (برهمکنش) استفاده شد. حداقل غلظتکشندگی نیز به روش پورپلیت تعیین گردید. نتایج نشان داد، غلظت ۱۰۰ میلیگرم بر میلیلیتر عصاره اتانولی بر باکتریهای
استرپتوکوکوس پیوژنز و
استافیلوکوکوس اورئوس بیشترین اثر را داشت، به طوری که اختلاف معنیداری با تمامی تیمارها ی دیگر از خود نشان داد.
انتروباکتر ائروژینوزا بیشترین مقاومت به عصارههای آبی و اتانولی گیاه پنیرک داشت. حداقل غلظت بازدارندگی عصاره اتانولی برای باکتریهای
استرپتوکوکوس پیوژنز،
استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا کلی و
انتروباکتر ائروژینوزا به ترتیب ۸، ۸، ۶۴ و ۶۴ میلیگرم بر میلیلیتر بود. در حالی که برای عصاره آبی به ترتیب ۱۶، ۳۲، ۱۲۸ و ۱۲۸ میلیگرم بر میلی لیتر بود
. در نهایت میتوان گفت عصاره اتانولی گیاه پنیرک در مقایسه با عصاره آبی اثر بازدارندگی بیشتری بر سویههای بیماریزا داشت. همچنین نتایج نشان داد، عصارههای آبی و اتانولی گیاه پنیرک بر باکتریهای گرم مثبت نسبت به باکتری های گرم منفی اثر ضد میکروبی بیشتری نشان دادند.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۳ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
در چند دهه اخیر تقاضا جهت استفاده از ترکیبات طبیعی فراسودمند در فراوردههای غذایی و دارویی افزایش یافته است. هدف از این تحقیق مقایسه ترکیبات فیتوشیمیایی و ویژگیهای آنتیاکسیدانی، آنتیآلزایمری و ضدمیکروبی عصاره جلبک پادینا و سارگاسوم استخراج شده با فراصوت بود. نتایج این تحقیق نشان داد اسید بوتانوئیک مهمترین ماده موجود در عصاره پادینا و سارگاسوم بود. محتوای کل پلیفنول، فلاونوئید و شاخص IC۵۰ عصاره پادینا و سارگاسوم به ترتیب ۴۵/۴۳ و ۶۳/۴۶ میلیگرم گالیک اسید در گرم، ۵۹/۲۴ و ۴۰/۵۵ میلیگرم کوئرستین در گرم و ۳۸/۱۰ و ۷۷/۳۰ گرم بر میلیلیتر بود. فعالیت بازدارندگی استیل کولین استراز عصاره جلبک پادینا و سارگاسوم به ترتیب ۵/۴۲ و ۱۶/۲۵ درصد بود. همچنین نتایج نیتریک اکساید (NO) حاکی از آن بود که با افزایش غلظت هر دو عصاره جلبک پادینا و سارگاسوم فعالیت بازدارندگی نیتریک اکساید افزایش یافت. با این وجود عصاره جلبک پادینا قویترین فعالیت بازدارندگی نیتریک اکساید را در تمام غلظتها داشت. همچنین نتایج نشان داد عصاره جلبک پادینا از خاصیت ضدمیکروبی بیشتری در مقایسه با عصاره جلبک سارگاسوم برخوردار بود. حداقل غلظت مهارکنندگی عصاره جلبک پادینا در ۵/۱۲ میلیگرم بر میلیلیتر بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بهدست آمد. عصاره جلبک پادینا در۵۰ میلیگرم بر میلیلیتر بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اثر باکتریکشی داشت. در نهایت توصیه میگردد از عصاره جلبک سارگاسوم جهت بهرهمندی از خواص آنتیاکسیدانی و از عصاره جلبک پادینا به منظور بهرهمندی از مزایای آنتیآلزایمری و خواص ضدمیکروبی استفاده شود.