جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای شریف‌زاده
دوره ۱۶، شماره ۹۱ - ( شهریور ۱۳۹۸ )
چکیده
بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارنده‌های شیمیایی منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه اثر ضدمیکروبی اسانس‌های گیاهی و پتانسیل آنها برای استفاده به عنوان ترکیبات نگهدارنده شده است. در این مطالعه اثر ضدمیکروبی ترکیبات تیمول، کارواکرول، اوژنول و منتول که از مواد موثره‌ی شناخته شده و فراوان در اسانس‌های گیاهی مختلف هستند بر باکتری‌های باسیلوس سرئوس (PTCC ۱۱۵۴)، سودوموناس نیگریفاسینس (ATCC ۱۹۳۷۵)، اروینیا کاروتوورا (PTCC ۱۶۷۵) و زانتوموناس کامپستریس (PTCC ۱۴۷۳) به روش میکرودایلوشن و انتشار دیسک بررسی شد. در روش میکرودایلوشن، کمترین غلظت بازدارنده رشد ۵۰ ppm گزارش شد که مربوط به اثر ترکیب تیمول بر سودوموناس نیگریفاسینس، اروینیا کاروتوورا و باسیلوس سرئوس بود. در حالیکه بیشترین غلظت بازدارنده رشد برای سودوموناس نیگریفاسینس مربوط به ترکیب منتول (۱۰۰ ppm) و برای باسیلوس سرئوس، اروینیا کاروتوورا و زانتوموناس کامپستریس مربوط به ترکیب اوژنول (به ترتیب ۱۲۵، ۱۲۵ و ۱۰۸ ppm) تعیین شد. بزرگترین هاله مهار رشد با قطر ۸/۸ میلی‌متر مربوط به اثر منتول بر سودوموناس نیگریفاسینس بود و کوچکترین هاله مهار رشد با قطر ۸/۵ میلی‌متر مربوط به اثر اوژنول بر اروینیا کاروتوورا بود. منتول نسبت به سایر ترکیبات اثر ضد میکروبی قویتری نشان داد و اوژنول ضعیف ترین اثر را داشت (p-value<۰,۰۵). این در حالیست که هر چهار ترکیب درجات مختلفی از اثر ضد میکروبی بر میکروارگانیسم‌های مولد فساد را داشتند و پتانسیل آنها برای استفاده به عنوان ترکیبات نگهدارنده نشان داده شد.
دوره ۱۹، شماره ۶ - ( خرداد ۱۳۹۸ )
چکیده
امروزه ریزپرنده‌های داکتدفن، به‌دلیل وجود داکت و در نتیجه توانایی حضور ایمن در محیط‌های سربسته، توجه بسیاری را در حوزه‌های تجاری و پژوهشی به خود جلب نموده‌اند. از این رو برای شناخت ملموس‌تر و انجام تجربی مانورها، نمونه‌ای از این پرنده در دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی امیرکبیر ساخته شده است. در این پژوهش در گام اول به مدل‌سازی پرنده پرداخته می‌شود. بدین نحو که پس از به‌دست‌آوردن مدل دینامیکی پرنده، پارامترهای موجود در این مدل به کمک روش‌های تجربی مورد محاسبه قرار گرفته‌اند که در این میان می‌توان به ضرایب آیرودینامیک سطوح کنترل و ممان اینرسی پرنده اشاره نمود و در گام دوم به طراحی کنترل‌کننده برای پرنده مذکور پرداخته می‌شود. کنترل ریزپرنده داکتدفن به‌دلیل ناپایداری‌های ذاتی آن از جمله مساله‌های مهم در طراحی این پرنده به شمار می‌رود که مطالعه پرنده‌های داکتدفن موجود نشان می‌دهد روش کنترل غیرخطی وارون دینامیک به‌دلیل پیاده‌سازی‌های تجربی موفق روی پرنده، انتخاب مناسبی بین روش‌های کنترلی است. از این رو پس از انتخاب روش کنترلی وارون دینامیک، به شبیه‌سازی و کنترل موقعیت پرنده در محیط سیمولینک پرداخته شده است. در این روند، ابتدا فرمان موقعیت به پرنده، اعمال و توسط کنترل‌کننده به فرمان عملگرهای کنترلی حالت تبدیل می‌شود. سپس این فرمان‌ها توسط تغییر زوایای سطوح کنترل پرنده منجر به تغییر زوایای سمت، فراز و غلت پرنده و در نتیجه دستیابی به موقعیت مطلوب می‌شوند. نتایج شبیه‌سازی نشان‌دهنده تعقیب مناسب فرمان ورودی و همچنین پایداری سیستم حلقه بسته برای ریزپرنده داکتدفن است.
