جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای شرف الدین
دوره ۱۷، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
هدف: برای بهبود حلالیت و فراهمی زیستی کورکومین در درمان سرطان، یک پلییورتان کاتیونی نوین و آب پایه ساخته شد و به‌عنوان یک نانو حامل به‌منظور بارگیری کورکومین، استفاده شد. در این تحقیق اثر نانو داروی آماده شده روی ملانوما (F۱۰B۱۶) و فیبروبلاست (L۹۲۹) بررسی شد.
مواد و روش‌ها: ریخت شناسی، اندازه و توانایی ورود به سلول نانو ذرات ساخته شده، به‌ترتیب با استفاده از اندازهگیرنده زتا، میکروسکوپ الکترونی روبشی انتشار میدان، میکروسکوپ نیروی اتمی و میکروسکوپ فلورسانس بررسی شد. به این ترتیب پیشبینی شد که کورکومین در هسته آبگریز حامل‌های پلییورتان بارگیری شود. بعد از تعیین غلظت مناسب و انجام آزمون ورود به سلول، میزان تأثیرگذاری بر سلول‌های سرطانی و سالم با آزمون MTT و Real time PCR بررسی شد.
نتایج: قطر نانوذره بارگیری شده و پراکنش آن، در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد به‌ترتیب ۱/۷ ± ۶۲/۳۷ نانومتر ۲/۱ ± ۰/۰۸۰ بود. میزان بازده کپسوله‌سازی کورکومین در پلی یورتان ۰/۲ ± ۸۷ درصد است. مطالعات ریخت شناختی نیز، کروی شکل بودن و پراکنش مناسب نانوذرات، بدون تجمع قابل توجه را تأیید کرد. نتایج حاصل از آزمون MTT نشان می‌دهد که IC۵۰ محاسبه شده برای زمان ۲۴ و ۴۸ ساعت به‌ترتیب ۳۶/۲ و ۲۵/۴ مایکرومولار است. نتایج Real time PCR نشان می‌دهد که نانوسامانه به مقدار قابل توجهی میزان بیان mRNA ژن‌های VEGF، Bcl-۲، MMP-۹ و COX-۲ را کاهش و BAX را افزایش می‌دهد.
نتیجهگیری: نتایج بررسی حاضر شواهد قابل قبولی در مورد اثر بازدارنده تکثیر سلولی و القای مرگ برنامهریزی شده نانوسامانه دارویی کورکومین، روی سلول‌های سرطان پوست نشان داد در حالی که اثر قابل توجهی روی سلول‌های سالم مشاهده نشد.
دوره ۱۷، شماره ۶ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
مناطق دارای پتانسیل بالای استفاده از انرژی پاک و نامحدود خورشیدی گزینه مناسبی برای بکارگیری سیستم‌های آب‌شیرین‌کن خورشیدی می‌باشند. ایران دارای مناطق وسیع برخوردار از تابش مناسب خورشید بوده و با وجود منابع آب‌شور در شمال و جنوب کشور، موقعیت مناسبی برای بکارگیری سیستم‌های آب‌شیرین‌کن خورشیدی را داراست. تحول و پیشرفت عملکرد آب‌شیرین‌کن‌های خورشیدی در دستور کار محققین در سال‌های اخیر بوده است تا بتوانند بیشترین بهره را از توسعه این سیستم در شرایط بحران آب داشته باشند. در این تحقیق با استفاده از یک سیستم آب‌شیرین‌کن خورشیدی به بررسی همزمان اثر ذخیره‌سازی گرمای اضافی با استفاده از PCM ها و بکارگیری متلاطم‌سازها در مسیر جریان یک مبدل مارپیچ و همچنین اعمال تغییرات در دبی آب شور، در دبی تولیدی آب شیرین در منطقه معتدل مرطوب پرداخته شده است که بررسی همزمان این شرایط نوآوری این تحقیق می‌باشد. این آزمایشات در طول یک سال انجام گرفته است. نتایج آزمایشات نشان داده که در ماه‌های سرد (آذر تا فروردین) استفاده از PCM تاثیری در کارایی سیستم ندارد. اما تاثیر PCM روی افزایش زمان کار سیستم در ماه‌های گرم (اردیبهشت تا آبان) از تاثیر مخزن ذخیره آب گرم بیشتر است. نتایج، افزایش میزان آبدهی سیستم در اثر استفاده از مخزن ذخیره‌سازی گرما تا ۷% و استفاده از PCM تا ۱۴% را نشان می‌دهد. همچنین استفاده از متلاطم‌سازها نیز توانسته است با افزایش میزان انتقال حرارت تا ۱۴% نسبت به حالت ساده، موجب افزایش میزان آبدهی سیستم گردد. بیشترین میزان آب شیرین استحصالی نیز ۲۲۵۰ میلی لیتر در روز بوده است.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۶ - ( مرداد ۱۴۰۱ )
چکیده
هدف از مطالعه ی حاضر بررسی امکان تشکیل کمپلکس ایزوله پروتئین سویا-کربوکسی متیل سلولز توسط پلاسمای غیرحرارتی بود.در این زمینه، مخلوط ۱:۱ ایزوله پروتئین سویا و کربوکسی متیل سلولز تحت تیمار پلاسمابه مدت ۵، ۱۰ و ۱۵ دقیقه با ولتاژهای ۱۶، ۱۸ و ۲۰ کیلوولت قرار گرفت و میزان حلالیت، فعالیت و پایداری امولسیون، میانگین انداره ذرات امولسیون، میزان آمین آزاد، طیف مادون قرمز تبدیل فوریه و الگوی الکتروفورز کمپلکس‌های حاصل بررسی شدند. نتایج حاصل از الکتروفورز، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه و درجه پیوندی بیانگر تشکیل کانجوگه ایزوله پروتئین سویا-کربوکسی متیل سلولز پس از اعمال تیمار پلاسما بود که تحت تاثیر ولتاژ و زمان اعمال پلاسما مقادیر متفاوتی از آن شکل گرفت. کانجوگه‌های حاصل، حلالیت و فعالیت امولسیون کنندگی قابل توجهی نسبت به مخلوط حاصل از این دو ترکیب داشتند (۰۵/۰>p). کوچکترین اندازه ذرات امولسیون در تیمار ۱۸ کیلوولت به مدت ۵ دقیقه مشاهده گردیدکه طی زمان نیز از پایداری خوبی نسبت به نمونه مخلوط برخوردار است. به طور کلی می‌توان بیان نمود فرایند پلاسمای غیرحرارتی قادر است در زمانی بسیار کوتاه، کمپلکس پروتئین- پلی ساکارید با قابلیت امولسیون کنندگی مطلوب، تشکیل دهد.
