جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای سارانی
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( مهر و آبان ۱۳۹۹ )
چکیده
پیروِ پیدایش رویکردها و روشهای نوین در حوزۀ تدریس زبان انگلیسی، ارزیابی زبان دستخوش تغییرات بسیار اساسی شده است و روشهای سنتی جای خود را به ارزیابی پویا دادهاند. ارزیابی پویا مبتنی بر نظریۀ اجتماعی ـ فرهنگی ویگوتسکی (۱۹۷۸) و منطقۀ مجاور رشد است. اگرچه رویکرد ارزیابی پویا برای بیشتر جنبههای یادگیری زبان دوم کاربرد دارد، اما بهندرت در جهت بررسی روند توسعه و تکامل منظورشناسی بینزبانی تحقیقی انجام نشده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ارزیابی پویا بر درک کنشهای گفتاری معذرتخواهی و درخواست در میان زبانآموزان زبان انگلیسی سطح متوسط در ایران نگاشته شده است. در این راستا، تعداد ۶۶ زبانآموز زبان انگلیسی سطح متوسط که در آموزشگاه زبان شکوه در شهرستان کلاله مشغول به تحصیل بودهاند، برحسب نمرههایشان در آزمون تعیینسطح آکسفورد انتخاب و سپس به سه گروه تقسیم شدند: گروه ارزیابی غیرپویا، گروه ارزیابی پویا و گروه شاهد. در این پژوهش از طرح پیشآزمون ـ پسآزمون استفاده شده است. برای ارزیابی توانش منظورشناختی در این تحقیق، در دوران پیش و پس از مداخله، آزمون درک منظورشناسی شنیداری بیرجندی و درخشان (۲۰۱۴) اجرا شده است. اعضای شرکتکننده در این تحقیق، هشت جلسۀ آموزش ۴۵ دقیقهای را در قالب کلیپهای ویدئویی منتخب از فصلها و بخشهای مختلف ۱۳ Reasons Why و Suits دریافت کردند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکمتغیره نشان داده که میان این سه گروه، تفاوت معنادار آماری وجود داشته است و نتایج بهدستآمده از آزمون تعقیبی توکی نیز حاکی از آن بوده که گروه ارزیابی پویا، نسبتبه دو گروه ارزیابی غیرپویا و شاهد، عملکرد بهتری داشته است. پژوهش حاضر کاربردهای قابلملاحظهای برای معلمان، زبانآموزان و طراحان مواد آموزشی خواهد داشت.
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
بررسیها نشان میدهد که در زبان فارسی پژوهش مهمی درخصوص روابط واژگانی صفتهای اندازه انجام نشده است. از همین رو، در این پژوهش رابطۀ هممعنایی تقریبی صفتهای اندازۀ «زیاد و فراوان» و صورتهای تصریفی آنها بر اساس رویکرد تحلیل نمای رفتاری دیویاک و گرایس (۲۰۰۶) و دادههای پیکرۀ همشهری ۲ آلاحمد و همکاران (۲۰۰۹) مورد بررسی قرار گرفته است. در همین راستا، در ابتدا با استفاده از نرمافزار اَنتکانک (۲۰۱۱) دادههای مرتبط با صفتهای اندازۀ «زیاد، زیادی، زیادتر، زیادترین، زیادتری، فراوان، فراوانی، فراوانتر، فراوانترین، فراوانتری» از پیکره استخراج شدند. سپس، براساس ویژگیهای ساختواژی، نحوی و معنایی برچسبدهی شدند. نتایج رویکرد نمای رفتاری که براساس تحلیل خوشهای سلسلهمراتبی بهدست آمده است نشان میدهد که بالاترین سطح هممعنایی تقریبی متعلق به گروههای «زیادی، فراوانی»، «زیادتری، فراوانتری»، «زیادتر، فراوانتر»، «زیاد، فراوان» و «زیادترین، فراوانترین» است و پایینترین سطح هممعنایی تقریبی بین اعضا با پایۀ غیرهمسان گروههای «زیادی، فراوانی، زیادتری، فراوانتری» و «زیاد، فراوان، زیادترین، فراوانترین، زیادتر، فراوانتر» است. درنهایت، تحلیل برچسبدهی بر پایۀ نمرات Z، تمام برچسبهای معنادار و غیرمعنادار صفتهای اندازه را مشخص ساخت.
