۹ نتیجه برای زارع بوانی
دوره ۱۸، شماره ۱۱۹ - ( دی ۱۴۰۰ )
چکیده
گیاه موسیر ایرانی یک سبزی و درعین‌حال یک گیاه دارویی کمیاب با عمر ماندگاری کم است. پوششهای خوراکی موجب افزایش عمر نگهداری و باعث حفظ ویژگی‌های کمی و کیفی برخی محصولات سبزی در مرحله پس از برداشت می‌شود. در این پژوهش تأثیر مقادیر مختلف کیتوزان (۵/۰، ۱ و ۲ درصد)، ژلاتین (۲۵/۰، ۵/۰ و ۱ درصد) و ژل صبر زرد (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد) بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی برش‌های تازه پیاز موسیر ایرانی طی مدت ۱۴ روز نگهداری در شرایط سردخانه‌ای (دمای ۱±۴ درجه سلسیوس و رطوبت نسبی ۸۰-۷۵ درصد) موردبررسی قرار گرفت. میزان کاهش وزن، pH، شاخص طعم و مواد جامد محلول کل در تیمارهای پوششی طی دوره انبارمانی در مقایسه با نمونه شاهد به‌طور معنی‌داری کم‌تر و میزان اسید آسکوربیک، اسیدیته قابل تیتر، اسید پیروویک، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، فنل کل و قندهای محلول، بیشتر بود. در این پژوهش مشاهده شد که پوششهای خوراکی کیتوزان (۲ درصد)، ژلاتین (۱ درصد) و صبر زرد (۱۰۰ درصد) به ترتیب بیشترین تأثیر را در حفظ ماندگاری و خواص کیفی برش‌های تازه پیاز موسیر ایرانی داشتند. بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده از این پژوهش پوشش کیتوزان (۲ درصد) به‌عنوان پوشش خوراکی مناسب‌تر برای برش‌های تازه پیاز موسیر ایرانی قابل توصیه می‌باشد.
دوره ۲۰، شماره ۱۳۵ - ( اردیبهشت ۱۴۰۲ )
چکیده
پوششهای خوراکی ضد میکروب حاوی اسانسهای گیاهی دارای مزایای مختلفی هستند و در حال حاضر برای طراحی بسته‌بندی‌های زیست تخریب‌پذیر استفاده می‌شوند. در این پژوهش، اسانس دارچین در غلظت‌های صفر، ۳/۰، ۶/۰ و ۹/۰ درصد به محلول موسیلاژ دانه بالنگوی شهری به منظور تولید پوشش خوراکی زیست فعال اضافه گردید. نمونه‌های توتفرنگی با پوشش خوراکی پوشش یافتند و تغییرات فیزیکوشیمیایی، میکروبی و حسی آنها طی دوره نگهداری ۱۰ روزه در دمای ۴ درجه سانتیگراد بررسی گردید. در مقایسه با نمونه کنترل، استفاده از پوشش خوراکی مبتنی بر موسیلاژ دانه بالنگوی شهری حاوی ۹/۰ درصد اسانس دارچین، بطور معنی‌داری از تغییرات pH، اسیدیته، میزان مواد جامد محلول (۶۹/۱۳ درصد در برابر ۵/۴۳ درصد افزایش)، بار میکروبی (log CFU/g ۲۲/۳ در برابر ۹۸/۳)، تجزیه بافت (۷۴/۶ در برابر ۰۵/۳۳ درصد) و ویژگی‌های حسی (رنگ، بو، بافت و پذیرش کلی) میوه توتفرنگی طی دوره نگهداری جلوگیری نمود. بنابراین پوشش خوراکی بر پایه موسیلاژ دانه بالنگوی شهری غنی شده با اسانس دارچین می‌تواند به‌عنوان یک بسته‌بندی فعال برای بهبود ویژگی‌های کیفی و ایمنی توتفرنگی استفاده شود.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۱ - ( آبان ۱۴۰۲ )
چکیده
استفاده از پوششهای خوراکی برای نگهداری میوه‌ها و سبزی‌ها در زمان نگهداری توجه روزافزونی را به خود جلب کرده است. همچنین اسید سالیسیلیک به‌عنوان ترکیب ضد اتیلنی و میکروبی برای افزایش عمر پس از برداشت برخی از محصولات مورداستفاده قرار گرفته است. در این مطالعه، اثرات غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک (۰، ۱، ۲ و ۴ میلی‌مولار) و موسیلاژ ریحان (۰، ۱/۰، ۲/۰ و ۳/۰ درصد) بر کیفیت پس از برداشت بامیه در طی نگهداری در دمای ۱۰ درجه سلسیوس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش زمان انبارمانی موجب کاهش خصوصیات کیفی بامیه گردید. تیمارهای اسید سالیسیلیک و موسیلاژ ریحان به‌طور معنی‌دار در حفظ خصوصیات کیفی بامیه مؤثر بودند. بیشترین میزان سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، اسید آسکوربیک و جذابیت ظاهری و کمترین کاهش وزن در تیمارهای اسید سالیسیلیک ۴ میلی‌مولار و موسیلاژ ریحان ۳/۰ درصد به دست آمد. بامیه‌های فاقد پوشش و بدون تیمار اسید سالیسیلیک در طی ۱۶ روز نگهداری کاملاً کیفیت ظاهری خود را از دست دادند اما بامیه‌های تیمار شده با غلظت‌های بالای اسید سالیسیلیک و موسیلاژ از کیفیت خوب و بازارپسندی لازم برخوردار بودند. درنتیجه، اسید سالیسیلیک و موسیلاژ ریحان می‌توانند به‌عنوان تیمارهای مؤثری برای حفظ جنبه‌های کیفی میوه بامیه برای مدت طولانی‌تر مورداستفاده قرار گیرند.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۴ - ( بهمن ۱۴۰۲ )
چکیده
میوه‌های خیار در مرحله پس از برداشت، به دلیل رطوبت بالا، فعالیت متابولیکی زیاد و فساد ناشی از رشد میکروارگانیسم‌ها، عمر نگهداری کوتاهی دارند. در این پژوهش اثرات پوترسین (۰، ۵/۰، ۱ و ۲ میلی‌مولار) و کیتوزان (۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ درصد) بر برخی ویژگی‌های میوه خیار در طی انبارمانی در دمای ۱±۱۲ درجه سلسیوس در زمان انبارمانی (۰، ۱۰ و ۲۰ روز) و یک روز در دمای ۲۵ درجه سلسیوس بررسی شد. نتایج نشان داد که کیتوزان و پوترسین تأثیر معنی‌داری بر جلوگیری از کاهش وزن، حفظ مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، pH، سفتی بافت، کلروفیل پوست، اسیدآسکوربیک و بهبود کیفیت حسی میوه خیار در طی نگهداری دارند. کمترین کاهش وزن و بیشترین سفتی در تیمار ۵/۱% کیتوزان و ۲ میلی‌مولار پوترسین پس از ۱۰ و ۲۰ روز انبارمانی به دست آمد. همچنین بیشترین میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، میزان کلروفیل، ویتامین ث، آنتی‌اکسیدان کل، فنل کل و کمترین میزان pH، پوسیدگی و کاهش کیفیت حسی در زمان‌های ۱۰ و ۲۰ انبارمانی مربوط به تیمارهای ۵/۱% کیتوزان و ۲ میلی‌مولار پوترسین بود که با تیمار شاهد تفاوت معنی‌داری نشان دادند. تیمارهای پوشش ۱% و ۵/۱ درصد کیتوزان به‌جز در کاهش وزن در دیگر صفات اندازه‌گیری شده در طی انبارمانی اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. به نظر می‌رسد که پیش تیمار پوترسین (۲ میلی‌مولار) و پوشش کیتوزان (۱ تا ۵/۱%) می‌تواند ضمن افزایش عمر انبارمانی خیار، کیفیت میوه‌ها را به مدت طولانی‌تری حفظ کند.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۵ - ( اسفند ۱۴۰۲ )
چکیده
هدف اصلی این کار بررسی تأثیر صمغ عربی بر کاهش تنش اکسیداتیو در فلفل دلمه‌ای در طی انبامانی بود. صمغ عربی در محلول‌های آبی ۶، ۹، ۱۲ و ۱۵ درصد به‌عنوان یک پوشش خوراکی قبل از انبارداری روی فلفل‌های دلمه بالغ که در دمای ۸ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۹۰ تا ۹۵ درصد به مدت ۲۸ روز نگهداری شدند، اعمال شد. میوه‌های که با ۱۲ درصد صمغ عربی پوشانده شده بود، کمترین میزان پوسیدگی، کاهش وزن، محتوای کاروتنوئید کل و پراکسیداسیون لیپیدهای غشا و همچنین بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل، فنل کل، اسیدآسکوربیک و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی (پوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالار) را در طول نگهداری در مقایسه با شاهد بدون پوشش و میوه تیمار شده با ۶ و ۹ درصد صمغ داشت اما با میوه‌های تیمار شده با ۱۵% صمغ عربی به جز در محتوای کاروتنوئید کل تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشا ضرایب همبستگی مثبت و بالایی با پوسیدگی (**۹۳/۰) و کاهش وزن فیزیولوژیکی (**۸۹/۰) نشان داد اما با ظرفیت آنتی‌اکسیدانی (**۹۳/۰-)، اسید آسکوربیک (**۹۴/۰-)، فنل کل (**۹۲/۰-)، فعالیت آنزیم‌های SOD (**۹۶/۰-)، CAT (**۸۷/۰-) و POD (**۸۶/-۰) همبستگی منفی و بالایی داشت. نتایج نشان داد که استفاده از ۱۲ درصد صمغ عربی به‌عنوان پوشش خوراکی، می‌تواند تنش اکسیداتیو و پوسیدگی را به تأخیر انداخته و خصوصیات آنتی‌اکسیدانی میوه را تا ۲۸ روز در طول نگهداری در دمای ۸ درجه سلسیوس به‌صورت قابل قبولی حفظ کند.
دوره ۲۰، شماره ۱۴۵ - ( اسفند ۱۴۰۲ )
چکیده
بامیه یک محصول سبزی با ارزش غذایی بالا است که پس از برداشت به سرعت کیفیت خود را از دست داده و دچار فساد می شود. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر غلظت‌های مختلف کلرید کلسیم همراه با پوشش کیتوسان بر خصوصیات کیفی غلافهای بامیه در طول پس از برداشت انجام شد. غلافهای بامیه در غلظت های مختلف کلرید کلسیم (۰%، ۱%، ۲%، ۴%) غوطه ور و سپس با کیتوسان (۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ %) پوشانده شد. آنالیز فیزیکوشیمیایی شامل: کاهش وزن، سفتی، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول کل، محتوای اسید آسکوربیک، محتوای فنول کل، و جذابیت ظاهری و میزان پوسیدگی در فواصل زمانی ۴ روزه به مدت ۱۶ روز انجام شد. نتایج نشان داد که در طی انبارمانی کاهش وزن، مواد جامد محلول، میزان پوسیدگی بامیه افزایش و میزان سفتی بافت، اسید اسکوربیک، محتوای فنل کل، اسیدیته قابل تیتر و جذابیت ظاهری افت شدیدی نشان داد. پوشش کیتوسان حاوی کلرید کلسیم به‌طور معنی‌دار در حفظ خصوصیات کیفی بامیه مؤثر بود. در بین تیمارهای مورد بررسی، ترکیبی از کلرید کلسیم ۲ درصد و کیتوسان ۱% موثرترین روش برای حفظ بالاترین امتیاز شاخص کلی کیفیت غلافهای بامیه ذخیره شده در دمای ۴ درجه سانتی گراد تا ۱۶ روز بود. این تیمار همچنین کاهش وزن را به میزان قابل توجهی کاهش داد و اسید آسکوربیک، محتوای فنل کل، اسیدیته قابل تیتر و جذابیت ظاهری را حفظ کرد و افزایش مواد جامد محلول و پوسیدگی را به تاخیر انداخت.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۴ - ( آذر ۱۴۰۳ )
چکیده
رشد پاتوژن های قارچی روی میوه انگور سبب افت کیفیت و کاهش ماندگاری آن می‌گردد. در این مطالعه، فعالیت ضد قارچی اسانس زنجبیل در برابر پاتوژن‌های قارچی عامل فساد پس از برداشت میوه انگور مورد بررسی قرار گرفت. اسانس زنجبیل با استفاده از روش تقطیر با آب استخراج گردید و محتوای فنول کل، فلاونوئید کل، فعالیت آنتی‌اکسیدانی بر پایه مهار رادیکال‌های آزاد DPPH و ABTS و فعالیت ضد قارچی آن در برابر سویه‌های آسپرژیلوس نایجر، ریزوپوس استولونیفر و بوتریتیس سینهرا بر اساس روش‌های انتشار در دیسک، انتشار در چاهک، حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت کشندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسانس زنجبیل دارای mg GA/g ۸۰/۸۹ فنول کل و mg QE/g ۶۰/۳۸ فلاونوئید کل می‌باشد. فعالیت آنتی‌اکسیدانی آن در برابر رادیکال‌های آزاد DPPH و ABTS به ترتیب برابر با ۴۵/۷۳ و ۵۳/۶۶ میکروگرم در میلیلیتر بود. نتایج فعالیت ضد قارچی نشان داد که آسپرژیلوس نایجر و بوتریتیس سینهرا به ترتیب حساس‌ترین و مقاوم‌ترین سویه‌های قارچی نسبت به اسانس بودند و قطر هاله عدم رشد در روش انتشار در دیسک و انتشار در چاهک، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی برای سویه آسپرژیلوس نایجر به ترتیب برابر با ۹۰/۱۳ میلی‌متر، ۵۰/۱۴ میلی‌متر، ۸ میلیگرم در میلیلیتر و ۶۴ میلیگرم در میلیلیتر بود. بطور کلی، اسانس زنجبیل قابلیت استفاده بعنوان عامل آنتی‌اکسیدان و ضد میکروب جهت افزایش عمر نگهداری محصولات کشاورزی را دارا می‌باشد.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۴ - ( آذر ۱۴۰۳ )
چکیده
با توجه به حساسیت میوه سیب به بسیاری از آفتها و بیماریها و حساسیت مصرف‌کنندگان به آفت‌کش‌های سنتزی، استفاده از اسانسهای گیاهی جهت افزایش طول عمر محصولات مختلف باغبانی از جمله سیب افزایش یافته است. در این پژوهش میزان فنول کل، فلاونوئید کل و خاصیت آنتی اکسیدانی اسانس هل سبز مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، خاصیت ضد میکروبی این اسانس بر تعدادی از قارچهای عامل فساد و کپک زدگی پس از برداشت میوه سیب از جمله Penicillium expansum، Botrytis cinerea و Alternaria alternata مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان فنول و فلاونوئید کل اسانس هل سبز به ترتیب برابر با ۶۰/۶۹ میلیگرم گالیک اسید در گرم اسانس و ۴۰/۲۷ میلیگرم کوئرستین در گرم اسانس بود. میزان خاصیت آنتی اکسیدانی اسانس هل سبز در روش مهار رادیکال آزاد DPPH و ABTS به ترتیب ۳۰/۵۷ و ۶۰/۶۳ درصد به دست آمد. در بررسی خاصیت ضد قارچی بیشترین قطر هاله عدم رشد در روش دیسک دیفیوژن و چاهک آگار در P. expansum مشاهده شد و حداقل غلظت مهارکنندگی برای قارچیهای P. expansum و B. cinerea برابر با ۸ میلیگرم در میلیلیتر و حداقل غلظت کشندگی در این قارچها برابر با ۶۴ میلیگرم در میلیلیتر بود. با توجه به خواص آنتی اکسیدانی و ضد قارچی بالای اسانس هل سبز، میتوان از آن به عنوان جایگزین مناسبی برای قارچکشهای سنتزی استفاده کرد.
دوره ۲۲، شماره ۱۵۸ - ( فروردین ۱۴۰۴ )
چکیده
در این پژوهش، ویژگی‌های شیمیایی و اثر ضد قارچی اسانس مورخوش (Zhumeria majdae) بر کپک‌های عامل پوسیدگی و فساد میوه پرتقال طی انبارمانی بررسی گردید. روش تقطیر با آب برای استخراج اسانس مورخوش مورد استفاده قرار گرفت. مقدار فنول کل (مطابق روش فولین سیوکالتو)، میزان فلاونوئید کل (بر اساس روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم) و اثر آنتی‌اکسیدانی (بر پایه روش‌های مهار رادیکال آزاد DPPH و ABTS) و فعالیت ضد قارچی (بر پایه روش‌های دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی) اسانس در برابر پنی‌سیلیوم ایتالیکوم و پنی‌سیلیوم دیجیتاتوم بررسی گردید. محتوای فنول کل و فلاونوئید کل اسانس به ترتیب برابر با mg GAE/g ۳۸/۵۱ و mg QE/g ۱۸/۲۲ به دست آمد. اسانس مورخوش قادر به مهار رادیکال‌های آزاد DPPH و ABTS بود (به ترتیب ۵۰/۶۱ و ۸۵/۶۷ درصد). نتایج اثر ضد قارچی اسانس مورخوش نشان داد که میانگین قطر هاله عدم رشد برای سویه‌های قارچی پنی‌سیلیوم ایتالیکوم و پنی‌سیلیوم دیجیتاتوم در روش دیسک دیفیوژن آگار به ترتیب برابر با ۱۰/۱۱ و ۷۰/۱۳ میلی‌متر و در روش چاهک آگار برابر با ۲۰/۱۲ و ۹۰/۱۴ میلی‌متر می‌باشد. حداقل غلظت مهارکنندگی رشد برای این سویه‌ها معادل ۴ و ۲ میلیگرم در میلیلیتر و حداقل غلظت کشندگی برابر با ۶۴ و ۱۶ میلیگرم در میلیلیتر بود. مطابق نتایج، اسانس مورخوش را میتوان بصورت ماده ضد میکروب طبیعی به‌منظور جلوگیری از رشد سویه‌های قارچی عامل پوسیدگی و فساد میوه پرتقال طی انبارمانی استفاده نمود.
