---

در سنت مطالعاتی نقش‌گرایانه برای زبان سه کارکرد گزاره‏ای (مفهومی)، متنی و بینِ‏فردی ملحوظ شد. در راستای این رویکرد، پژوهش حاضر بر آن است معانی مختلف «این» و «آن» را در فارسی توصیف کرده، و نشان دهد چگونه مبانی دستوری‏شدگی می‏تواند برای بررسی هم‌زمانی تنوع معنایی این عناصر زبانی به‌منزلۀ نقش‏نمای گفتمانی به‌کار بسته شود. به این منظور، با استناد به الگوی نظری برخی زبان‏شناسان (Traugott & Dasher, ۲۰۰۲) از ابزار و مفاهیم این نظریه بهره گرفته شد و انواع کاربرد این عناصر زبانی در سه بافت گزاره‏ای (مفهومی)، انتقالی و گفتمانی تحلیل شد. تحلیل داده‏ها،‏ نشان می‏دهد «این» و «آن» در معنای گزاره‏ای ـ مفهومی به‌صورت برون‏زبانی، مرجع‌داری و متنی و همچنین در بافت‏های انتقالی برای بازیابی اطلاعات زبانی، فرافکن اشاره‏ای، بیان عواطف و احساسات، اجتناب از بیان صریح مفاهیم ناخوشایند و تشخیص مدلول به‌کار گرفته می‏شود. بررسی داده‏ها همچنین نشان می‏دهد، دستوری‏شدگی «این»، پس از بافت‏های انتقالی ادامه یافته و به‌منزلۀ نقش‏نمای گفتمانی در تغییر روند موضوعی گفتمان و ایجاد وقفه برای صورت‏بندی بخش آتی گفتمان (متنی)، برجسته‏سازی و تأکید روی بخش آتی گفتمان و ایجاد تقابل و بیان ارزیابی (ذهنی) و در بیان درخواست، پرسش و توصیه (بینِ‏ذهنی) به ایفای نقش می‏پردازد. تنوع معنایی و دستوری‏شدگی و عناصر مذکور گرایش‏ تغییرات معنایی تراگوت و داشِر را تأیید می‏کند. بااین‌حال، عناصر مذکور با توجه به اینکه در آغازِ فرایند دستوری‏شدگی از معنای ذهنی برخوردارند، طیفِ غیر‏ذهنی > ذهنی > بینِ‏ذهنی تراگوت و داشر (۲۰۰۲) نمی‏تواند روند تغییرات معنایی عناصر مذکور را به‌درستی توصیف کند. لذا، طیفِ مذکور به‌صورت ذهنیِ‏ غیرشخصی> ذهنیِ شخصی > بینِ‏ذهنی پیشنهاد می‏شود. درمجموع، پژوهش نشان داد عبارات زبانی مذکور دارای تنوع معنایی و کاربردی بوده که اصول دستوری‏شدگی می‏تواند این پدیده را به‌خوبی توضیح دهد.
 

---

ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان در پیوندهای بای‌پس عروق کرونری یکی از عوامل موثر در بروز ناکارایی این پیوند‌ها بشمار می‌رود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ناهمسانی پیوند و شریان میزبان بر پیوند بای‌پس انتها به پهلو می‌باشد. برای مدلسازی سیال از مدل غیرنیوتنی کریو- یاسودا استفاده شده است و جنس دیواره‌ پیوند و شریان میزبان نیز ایزوتروپیک و الاستیک فرض شده است. در این مطالعه همچنین اثر رئولوژی خون و انعطاف‌پذیری دیواره‌‌ پیوند در توزیع تنش برشی و پروفیل سرعت در پیوند بای‌پس انتها به پهلو بررسی شده است. نتایج شبیه‌سازی‌های اندرکنش سیال- سازه‌ دوراهه نشان می‌دهند که ناهمسانی جنس پیوند و شریان میزبان موجب جابجایی کمتر دیواره‌ پیکربندی پیوند بای‌پس در ناحیه‌ بحرانی محل اتصال پیوند به شریان میزبان خواهد شد و این موضوع سبب ایجاد تنش برشی بیشتر در سازه، در محل اتصال پیوند به شریان میزبان می‌گردد. جابجایی مذکور در هر دو حالت همسان و غیر همسان به نحوی است که همواره درصدد جداسازی پیوند و شریان میزبان در محل خط بخیه است. نحوه‌ توزیع تنش برشی روی خط مرکز بستر شریان میزبان و پنجه‌ پیوند نشان می‌دهد که تفاوت توزیع این پارامتر همودینامیکی در حالت‌های همسان و غیر همسان تنها در حالتی که فشار وارده بر دیواره‌ داخلی پیکربندی پیوند بای‌پس از فشار وارده بر دیواره‌ خارجی آن کمتر می‌شود قابل مشاهده بوده و همچنین مقدار این پارامتر همودینامیکی در ناحیه‌ دیستال پیکربندی پیوند بای‌پس و بعد از پنجه‌ آن در حالت همسان کمتر از حالت غیرهمسان است.