جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای رفیعی دهکردی
دوره ۲۰، شماره ۱۳۵ - ( اردیبهشت ۱۴۰۲ )
چکیده
امروزه مصرفکنندگان تمایـل بیشتری بـه اسـتفاده از افزودنـی‌هـای سالم و طبیعی دارند. ترکیبات فنولی که از محصولات طبیعی به دست می‌آیند، گزینه خوبی برای به حداقل رساندن اکسیداسیون لیپیدها هستند. گردو یکـی از مهم‌تـرین خشـکبارهایی میباشد کـه بـه طور وسیع در سراسر جهان کشت می‌گردد. با توجه به اینکه پوست سبز گـردو حـدود ۶۴% وزن مرطوب میوه گردو را شامل میشود، سـالانه رقمـی برابر با ۲۴۰ هزار تن پوست سبز گردو از این میوه تولید میشود. گردوهای استفاده شده در این مطالعه در سال ۱۴۰۰ و از باغات شهرستان سامان واقع در استان چهارمحال و بختیاری خریداری شدند. پس از پودر شدن پوست سبز و خشک شده، عصارهگیری با حلال متانول و به روش سوکسله انجام پذیرفت. جهت شناسایی ترکیبات شمیایی و گروههای عاملی آزمونهای GC-MS و FTIR انجام پذیرفت. همچنین میزان فنل و فلاوونوئیدهای عصاره پوست گردو نیز اندازهگیری شدند. در نهایت فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره پوست سبز گردو با استفاده از روش اندازه گیری کاهش ظرفیت رادیکالی به کمک ۲–۲دی فنیل -۱–پیکریل هیدرازیل (DPPH) مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع ۸۹ ترکیب شناسایی شدند که نشان دهنده ۹/۹۹ درصد و کل ترکیبات داخل عصاره بودند. مهمترین ترکیبات شناسایی شده که بیشترین سطح زیر منحنی را داشتند شامل پلی فنول ها، ترکیبات آلی و فیتو استرول‌ها بودند. نتایج FTIR نشان دهنده وجود گروه های عاملی هیدروکسیل، گروه آلکان و آروماتیک لیگنین بودند. در مطالعه حاضر مقدار ترکیبات فنولی در عصاره پوست گردو ۲۲/۰±۰۷/۹۶ (میلی گرم اسید گالیک بر گرم وزن خشک نمونه) به دست آمد. همچنین ترکیبات فلاوونوئیدی عصاره پوست سبز گردو ۳۴۹ میکروگرم بر گرم کوئرسیتین بود. مقادیر EC۵۰ به‌دست‌آمده در این پـژوهش برابر با ۱۵/۰ بود. نتایج نشان داد عصاره متانولی پوست سبز گردو میتواند به عنوان جایگزینی برای آنتیاکسیدان های سنتزی معرفی گردد.
