جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای رزمخواه
دوره ۲۲، شماره ۱۵۹ - ( اردیبهشت ۱۴۰۴ )
چکیده
در تحقیق حاضر، اثر مقادیر مختلف روغن پوست بنه (۰۵/۰ تا ۵/۰ درصد) بر پایداری اکسایشی روغن آفتابگردان تصفیهشده طی ۸ ساعت فرایند حرارتی در ۱۷۰ درجهسانتیگراد بررسی شد که از آنتیاکسیدان سنتزی TBHQ به میزان ۱۰۰ پیپیام جهت مقایسه استفاده گردید. بررسی نتایج آزمونهای مختلف پایداری اکسایشی (عدد پراکسید، اندیس آنیزیدین، اندیس توتوکس، عدد دیانمزدوج و عدد اسیدی) نشانداد که استفاده از روغن پوست بنه باعث بهبود پایداری اکسایشی روغن آفتابگردان شد. بهترین شرایط پایداری اکسایشی در روغن آفتابگردان حاوی ۰۵/۰درصد روغن پوست بنه مشاهده شد و بعد از ان نمونه روغن حاوی ۱/۰ درصد روغن پوست بنه قرار داشت که هر دو دارای اثر آنتیاکسیدانی برتر از TBHQ بودند. به منظور تفسیر بهتر نتایج آزمونهای پایداری اکسایشی، تغییرات ترکیبات توکوفرولی و پلیفنلی به عنوان دو ترکیبب آنتیاکسیدانی شاخص طی فرایند حرارتی بررسی شد. نتایج نشان داد بین تغییرات این ترکیبات و آزمونهای پایداری اکسایشی ارتباط وجود ندارد. نمونه حاوی TBHQ دارای بیشترین اثر حفاظتی بر ترکیبات آنتیاکسیدانی بود که به علت ایجاد حالت پراکسیدانی ناشی از افزایش آنتیاکسیدانها، باعث کاهش پایداری اکسایشی روغن آفتابگردان شد. همچنین بررسی تغییرات فعالیت آنتیاکسیدانی طی فرایند حرارتی به کمک دو آزمون قدرت مهارکنندگی رادیکال آزاد و رنسیمت نیز نشان داد که نمونه روغن آفتابگردان حاوی ۰۵/۰ درصد روغن پوست بنه بهترین شرایط را داشت که با نتایج آزمونهای پایداری اکسایشی همخوانی داشت.. ارزش این نتایج زمانی مشخص میشود که روغن پوست بنه در مقایسه با TBHQ اصلا خالص نبود.
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
پسلرزه در سازههایی که در اثر زلزله اصلی دچار خسارت شدهاند ممکن است موجب خرابی گسترده گردد. از طرفی سازههای فولادی در مناطق شرجی مستعد پدیده خوردگی میباشند. اثر همزمان خوردگی، خسارت ناشی از زلزله اصلی و پسلرزه میتواند خرابیهای ایجادشده را تشدید نماید، اما در آییننامههای کنونی اثر پسلرزه و خوردگی را در محاسبات لحاظ نمیکنند. در این مقاله به بررسی خرابی حاصل از اثر توأمان خوردگی، پسلرزه و خسارت حاصل از زلزله اصلی با استفاده از منحنیهای شکنندگی که میزان آسیبپذیری سازه را مشخص میکند، پرداخته میگردد. سازه سهطبقه در ابتدا با استفاده از آییننامههای طراحی مدلسازی شده و سپس برای ستونهای طبقه اول آن خوردگی متناسب با ۲۰ سال لحاظ گردیده و تحت تحلیل IDA افزایشی تحت رکورد زلزله اصلی و پسلرزه قرارگرفته و بیشترین جابهجایی نسبی طبقات بهعنوان تقاضا تعیین میگردد و سپس در ادامه منحنیهای شکنندگی برای سازه موردنظر ترسیم میگردد. با توجه به نتایج مشاهده میگردد که میزان آسیبپذیری سازه دچار خوردگی متناسب با ۲۰ سال تحت اثر زلزله و پسلرزه نسبت به سازه فاقد خوردگی تحت زلزله اصلی و همچنین سازه فاقد خوردگی تحت زلزله اصلی و پسلرزه در میانه شکنندگی به ترتیب؛ درشدت خرابی کم و متوسط تفاوت معناداری مشاهده نمیگردد اما در سطوح خرابی شدید میزان آسیبپذیری ۱۹% و ۳۲% افزایش پیدا میکند، در ۱۶% شکنندگی میزان آسیب پذیری به ترتیب؛ درشدت خرابی کم و متوسط تغییری نمیکند اما در سطوح خرابی شدید ۲۲% و ۳۷% افزایش مییابد و در سطح خرابی کامل حدود ۳۰% و ۵۲% افزایش پیدا میکند.