از جمله روش‌های کنترل خسارت ناشی از بارهای لرزه‌ای، متمرکز ساختن آسیب‌ها در اعضای از پیش تعیین شده است. استفاده از اتصال مستقیم تیر به ستون با مقطع کاهش یافته در قاب پرتال خمشی فولادی یکی از گزینه‌های ایجاد چنین شرایطی است. این اتصال با ایجاد شکل‌پذیری و قابلیت جذب انرژی بسیار مطلوب در قاب خمشی خصوصاً در نواحی لرزه‌ای انتخاب مناسبی است. تمرکز تغییرشکل‌های فرا ارتجاعی در ناحیه اتصال موجب تشدید تنش‌ها شده که در بارگذاری‌های رفت و برگشتی سبب تجمیع آسیب‌ها می‌گردد. ضروری به نظر می‌رسد که در مدلسازی عددی‌ علاوه بر پارامترهای مکانیکی مرسوم مصالح، از پارامترهای زوال مشخصات مکانیکی خصوصاً در این ناحیه صرف نظر نگردد. پارامترهای معیار آغاز و تکمیل آسیب بر اساس رفتار نمونه تحت آزمایش کشش فولاد استخراج و با مدل عددی اعتبارسنجی گردید. همچنین به منظور صحت‌سنجی رفتار مدلسازی قاب پرتال فولادی با اتصال RBS، در دو مرحله رفتار قاب پرتال و سپس اتصال بر اساس داده‌های آزمایشگاهی موجود در ادبیات فنی صحت‌سنجی گردیدند. صرف نظر از عملکرد مطلوب قاب پرتال با اتصال RBS، نتایج بررسی‌ها نشان داد که در نظر گرفتن پارامترهای آسیب در رفتار قاب نام‌برده در تغییر شکل‌های فرا ارتجاعی منجر به کاهش اندازه چرخه‌های استهلاک انرژی می‌شود. بنابراین در صورتی که تمرکز مطالعات بر روی سطوح بارگذاری است که سبب تغییرشکل‌های زیاد در سازه می‌شوند، در نظرگیری پارامترهای آسیب به منظور افزایش اطمینان در نتایج الزامی به نظر می‌رسد.