جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای دمرچلی
دوره ۰، شماره ۰ - ( مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار ۱۴۰۲ )
چکیده
آموزش و یادگیری زبان عربی از منظر دینی و قانونی در کشور ایران از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو ضروری است که همواره جایگاه این زبان چه در عرصه داخلی و چه در عرصه بینالمللی حفظ شود. هدف این مقاله ارائه الگویی برای اصلاح سیستم آموزش و یادگیری زبان عربی به عنوان زبان دوم با تکیه بر شناسایی عوامل پیدا و پنهانِ تأثیرگذار بر آن و نیز شناخت موانع پیشروی این مسأله است. مبنای گردآوری اطلاعات بر روشهای کیفی و بطور ویژه انجام مصاحبههای ساختمند با ۱۰ نفر از اساتید جامعهشناسی زبان استوار بوده است. تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده با استفاده از فرآیند روش تحلیل محتوای کیفی انجام یافته است. از مدل (AHP) و نرمافزار (Expert Choise) نیز جهت وزنبندی مؤلفههای پژوهش استفاده به عمل آمده است.نتایج حاصل از این مقاله نشان میدهد که گرایش به آموزش و یادگیری زبان عربی به عنوان زبان دوم به شدت تحت تأثیر عوامل مبنایی همچون عوامل اجتماعی، روانی و اقتصادی قرار دارد. مقدار ضریب AHP برای شاخصهای اجتماعی (۰,۴۰۳)، شاخصهای روانی (۰.۳۶۴) و شاخصهای اقتصادی (۰.۲۳۴) بدست آمد.
نتایج همچنین نشان میدهد که موانع و تنگناهای پیشروی فرآیند آموزش و یادگیری زبان دوم در کشور ایران به ترتیب اهمیت در شش حوزه موانع حقوقی، موانع سیاسی، موانع ساختاری، موانع اجتماعی، موانع فرهنگی و موانع اقتصادی شناسایی و طبقهبندی شدند. این نتایج سمت و سوی الگوی بهینه آموزش و یادگیری زبان دوم بویژه زبان عربی را با رفع موانع و تنگناها به ترتیب اولویت و با نگاهی همهجانبه، فراهم کرد.
