جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای داوریا
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۲ )
چکیده
یافته های تجربی نشانگر آن است که زباله گردی یکی از خطرناک‌ترین و غیرانسانی‌ترین فعالیت‌ها محسوب میشود. به همین منظور، راهکارهای متعددی در این زمینه مطرح و بعضا به کارگرفته شده است. ولی به دلیل این که ارزیابی دقیقی در این زمینه انجام نشده، هنوز هم در مناطق و شهرهای مختلف، انواعی از این روشها، به شیوه آزمون و خطا مورد استفاده قرار میگیرد. تحقیق حاضر به روش توصیفی و تحلیلی تلاش میکند این سیاستها و رویکردها را اولویت بندی نماید. بنابراین، ابتدا روندهای کنونی شناسایی شده و با استفاده از نقطه نظرات کارشناسان، اولویت و جایگاه آنها در بین سایرین مشخص گردیده است. داده های اصلی از نمونهای به حجم ۳۰ نفر از خبرگان این حوزه، گردآوری و مطابق نظر همین افراد، وزندهی و امتیازدهی شد. داده های مورد نیاز با پرسشنامه محقق ساخته به دست آمده است. پرسشنامه مورد استفاده، به لحاظ روایی توسط صاحبنظران همین حوزه و پایایی آن بر اساس مدل آلفای کرونباخ (۸۳/۰) تعیین اعتبار شد. همچنین داده های گردآمده با استفاده از مدل سوارا تحلیل گردید. نتایج نشان داد که در میان سیاستهای تدابیر اجتماعی، اقدامات انتظامی، برنامه های وضعی و رویکردهای کنترلی-حذفی، مورد اخیر جایگاه بالاتری را به خود اختصاص میدهد. وضعیت راهبردهای مطرح در هر یک از این سیاستها نیز نشان داد که توجه به طرف تقاضا بیش از رویکردهای عرضه نگر، در کنترل و ساماندهی زباله گردی اثربخش است.
