جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای دانش نیا
زهرا لطیفی، محمود چهارلنگ، میلاد دانش نیا، سمانه خاکی آرانی، معصومه برزنونی، پروین بُقُری،
دوره ۱۷، شماره ۱۰۸ - ( بهمن ۱۳۹۹ )
چکیده
سابقه و هدف: در سال های اخیر به استفاده از مواد طبیعی نظیر اسانس ها و عصاره ها به جای نگهدارنده های شیمیایی در صنعت غذا تاکید شده است. پوست سبز گردو از ضایعات کشاورزی است که به دلیل داشتن ترکیبات فنولی، می تواند به عنوان یک ترکیب طبیعی با خواص بیولوژیک مطرح باشد و باعث کاهش بسیاری از بیماری های لاعلاج و جلوگیری از فعالیت اکسایش لیپیدها گردیده و به عنوان عوامل ضدمیکروبی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش، محتوای ترکیبات فنولی، ویژگیهای آنتیاکسیدانی، ضدباکتریایی عصاره متانولی پوست سبز گردو مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: عصارهگیری به دو روش خیساندن و سوکسله در حلال متانول۶۰ و ۸۰ درصد انجام شد. میزان ترکیبات فنولی عصاره به روش اسپکتروفتومتری تعیین گردید. فعالیت ضد رادیکالی عصاره با آزمون مهار رادیکالهای DPPH بررسی شد. فعالیت ضدباکتریایی عصاره به روش انتشار دیسکی علیه باکتری های سالمونلا تایفی موریوم، شیگلا دیسانتری و لیستریا مونوسیتوژنز مورد بررسی قرار گرفت. دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون دانکن تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: میزان فنل کل برای روش خیساندن و سوکسله به ترتیب ۱۷,۸۱ و ۸۹.۰۷ بر حسب معادل اسید گالیک بر اساس میلی گرم بر گرم نمونه به دست آمد. میزان EC۵۰ پوست سبز گردو ۰,۱۵ میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد. عصاره فعالیت ضدمیکروبی قابل ملاحظهای در مقابل تمامی باکتری های مورد بررسی نشان داد. میزان MIC بین ۶۲۵/۰و ۲۵/۱ و MBC بین ۲/۱ و ۵/۲ میلی گرم بر میلی لیتر بود.
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که عصاره متانولی پوست سبزگردو به عنوان منبع غنی و بالقوه از ترکیبات زیست فعال با خاصیت آنتیاکسیدانی و ضد میکروبی قابل استفاده در صنعت غذا و دارو در جهت حفظ سلامت انسان میباشد.
مهدی عبادی، زهرا لطیفی، میلاد دانش نیا،
دوره ۱۷، شماره ۱۰۸ - ( بهمن ۱۳۹۹ )
چکیده
از راههای جلوگیری از اکسیداسیون روغنها و چربیها افزودن آنتی اکسیدان است، اما با توجه به اینکه آنتی اکسیدانهای سنتزی امکان ایجاد اثرات نامطلوبی را در بدن دارند، به تدریج از فهرست آنتی اکسیدانهای مصرفی حذف میشوند. بنابراین تهیه و تولید انواع طبیعی آنها ضروری است. لذا در این پژوهش، هدف بررسی امکان استفاده از عصاره طبیعی استخراج شده از گیاه تاتاری پرگل به منظور جلوگیری از اکسایش روغن سویا و مقایسه آن با اسانس میباشد. در این پژوهش، فرایند استخراج توسط فناوری اولتراسوند با ۳ متغیر و هر کدام در ۲ سطح که شامل غلظت (۲۰۰، ۵۰۰ و ۸۰۰ پی. پی. ام.)، زمان (۳۰-۱۰ دقیقه) و دما (۳۵-۵۵ درجه سانتیگراد) میباشد و توسط روش سطح پاسخ انجام شد. برای بررسی اثر آنتیاکسیدانی غلظتهای مختلف عصاره بر پایداری اکسایشی روغن سویا، از اندازه گیری عدد پراکسید و شاخص مواد واکنش دهنده با اسید تیوباربیتوریک استفاده گردید. نتایج فرایند بهینهسازی نشان داد شرایط بهینه شامل: دما ۴۸,۳۲۳ درجه سانتیگراد و زمان ۲۹.۲۰۱ دقیقه و غلظت ۵۹۴.۷۴۵ پی. پی. ام. میباشد. با توجه به نتایج بهینهسازی، میزان مهارکنندگی رادیکال آزاد و ترکیبات فولین به ترتیب ۳۲.۵۳۷ درصد و ۴۰.۷۳۷ گزارش شد. نتایج حاصل از پایداری اکسایشی روغن نشان داد هر دو نوع تیمار عصاره استخراج شده و اسانس در جلوگیری از اکسایش روغن موثر بودند که در این میان تاثیر عصاره استخراجی، بیشتر از اسانس بود که دلیل این امر را میتوان مرتبط با اثر سینرژیستی عصارهها روی یکدیگر و نیز نوع مواد استخراج شده در دو روش مرتبط دانست. با توجه به اینکه عصاره ترکیبی بیشترین اثرات آنتیاکسیدانی را در روغن داشته است و نسبت به اسانس در روغن موثرتر عمل نموده است، میتواند جایگزین مناسبی برای آنتیاکسیدان سنتزی در روغنهای سرخ کردنی باشد.
