جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای خالق زاده


دوره ۹، شماره ۴۱ - ( آذر و دی ۱۴۰۰ )
چکیده

ایران و هند دو همسایۀ دیرین با خاستگاه مشترک و سابقۀ تمدنی کهن هستند که قرن­ها در مجاورت هم زیسته­اند و بر هم اثر گذاشته­اند. این اثرگذاری در دوره­هایی پررنگ و در زمان‌هایی کم­رنگ بوده، اما می­توان ادعا کرد که هرگز بی­رنگ نشده است. رسمِ‌ستی(= ساتی) - که با معیارهای اخلاقی امروزی مغایر و با موازین ادیانِ ابراهیمی و زرتشتی ناسازگار است و طبعاً برای ایرانیان پذیرفتنی نیست - از رسوم قدیمی هندوان است که سالیان درازی اجرا می­شده و امروزه ظاهراً متروک شده است؛ رسمی که مربوط به تقدسِ آتش، شکوه عشق، هندوییسم و نتیجۀ مردسالاری و زن­ستیزی هندی است. این پژوهش با بررسی کتاب­های هندی (مقدس و تاریخی) و تحقیقات مربوط به آن سرزمین و کنکاش در متون تاریخی ایران کوشیده ­است با بازشناسی ستی، علت و عناصر پدید آمدن یا چرایی و چگونگی­اش را توضیح دهد و حضورش در ادب، شعر و منظومه­های فارسی را بررسی و مطالعه کند.

دوره ۱۲، شماره ۵۹ - ( آذر و دی ۱۴۰۳ )
چکیده


ادبیات محلی آینۀ تمام‏‌نمای فرهنگ‌‏ها و خرده‏‌فرهنگ‌‏هاست. نقش عناصر زبان و لهجه در بازنمایی موضوعات اجتماعی بسیار مهم و تأثیرگذار است. بیژن سمندر (ت. ۱۳۲۰/ ف. ۱۳۹۷) شاعر و ترانه‌سرای محلی شیراز است. این پژوهشگر در این جستار ضمن بررسی اشعار محلی بیژن سمندر به تحلیل فرهنگ عامه و واژگان قدیمی شیرازی در اشعار وی می‌پردازد. سمندر نقشی بی‌بدیل و تأثیرگذار در احیا و تعالی شعر محلی شیراز دارد و با بازگویی واژگان عامیانه و تلفیق دلبرانۀ آن در شعر و غزل، طرحی نو درانداخته و کلمات، ترکیبات و ضرب‏‌المثل‌‏هایی را در آثارش به کار برده است که مردم شیراز در گذشته‌‏ای نه‌چندان دور بدان تکلم می‌کرده‌اند و با گویش معیار امروزه فاصله گرفته است و برخی از شهروندان امروز شیراز نیز معانی آن‌ها را از یاد برده‌‏اند. نتایج این تحقیق که به صورت توصیفی ـ تحلیلی انجام شده حکایت از آن دارد که شناخت واژگان شیرازی اولاً به آگاهی از فرهنگ عامه و خرده‏‌فرهنگ‌‏های جنوب ایران کمک شایانی می‏‌کند و از آن‏ها پاسداری می‌‏نماید؛ دوم اینکه از طریق تحلیل این واژه‌‏ها و اصطلاحات می‏‌توان دریافت که در دورۀ سمندر چه گروه واژگانی بیشتر در محاوره‌‏های روزمره وجود داشته است. سوم اینکه ذیل هر واژه یا اصطلاح آن کلمات با گویش لری سنجیده شده است که نشان می‌‏دهد لهجۀ شیرازی چقدر به گویش لری نزدیک است.

 

صفحه ۱ از ۱