جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای خادم زاده
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۶- )
چکیده
شبکه اینترنت به علت برخورداری از مزایای مسیریابی دینامیک که ناشی از وجود شبکه IP می باشد، ذاتا دارای درجه ای از قابلیت ابقا می باشد. با توجه به آنکه مسیریابها با بروز هرگونه تغییرات در توپولوژی محدوده عملیاتی خود، توسط اطلاعات مسیریابی به روز می گردند، پروتکلهای مسیریابی دینامیک در راستای واکنش به خرابی مسیر موجود؛ در حداقل زمان ممکن مسیر جدیدی را انتخاب می نمایند. حال آنکه سوییچینگ برچسبی چند پروتکله (MPLS) بر خلاف شبکه اینترنت بصورت اتصال گرا عمل می نماید، که دارای قابلیت بالاتری در برابر آسیب پذیری خرابی می باشد.
همانطور که تعداد مشترکین شبکه اینترنت روز به روز رشد می یابد، به همان میزان انتظار برای سطح سرویس های بالاتر نیز افزایش می یابد، در نتیجه لزوم برقراری قابلیت اطمینان یکی از مقولات مهم در این شبکه گردیده است. معمولا هنگام وقوع خرابی تلاش برای بازیافت در پایین ترین لایه صورت پذیرفته و اگر عملیات بازیافت ناموفق یا غیرممکن گردید، این تلاش در لایه بعدی جدی تر می گردد. با توجه به آنکه پروتکلهای موجود بر طرف نمودن خرابی جهت لایه فیزیکی در شبکه های مختلف متفاوت است، لذا توانایی بازیافت خرابی در لایه MPLS نباید هیچگونه وابستگی به این پروتکلها داشته باشد. در این مقاله با انتخاب مسیرهای برچسبی پشتیبان از قبل تعیین شده، یک روش جدید جهت بازیابی سریع هنگام وقوع خرابی پیوند (Link) ارایه می گردد. در این روش پس از وقوع خرابی جهت به حداقل رساندن منابع استفاده شده مسیرهای بر چسبی پشتیبان، از عرض باند اضافی موجود روی این مسیرها استفاده نموده و امکان پخش ترافیک مسیر برچسبی خراب شده را روی مسیرهای پشتیبان بوجود می آوریم. با توجه به پخش ترافیک مسیر خراب شده روی مسیرهای پشتیبان، میزان استفاده از پیوند و همچنین ضریب بهره وری دارای بهبود زیادی می گردد.
در این مقاله همچنین یک روش جدید جهت فراهم آوردن تحمل خرابی در شبکه های MPLS با استفاده از استدلال مورد پی (Case - Based Reasoning) ارایه می گردد. استدلال مورد پی به عنوان ابزاری قدرتمند برای یافتن مقدار بار ترافیک انتقالی روی هر کدام از مسیرهای برچسبی براساس تجربیات باردهی قبلی مورد استفاده قرار گرفته است.
درصد ترافیک پخشی روی مسیرهای برچسبی از پیش تعیین شده بر اساس کیفیت سرویس مورد تمایل و محدودیت های ظرفیت پیوند محاسبه می گردد. عملیات توزیع موفق ترافیک نیز بر اساس دو قید مذکور، توسط استفاده از استدلال مورد پی، هنگامیکه تعداد مسیرهای برچسبی پشتیبان به عنوان ضریب پیچیدگی افزایش می یابد مورد ارزیابی قرارمی گیرد. از نقطه نظر دیگر، در شرایطی که امکان استفاده از تجربیات موفق وجود نداشته باشد، راه دیگری به جز استفاده از تجربیات ناموفق خطا دار نمی باشد، بنابراین در این شرایط مساله بازیابی را با استفاده از اطلاعات اولیه خطادار به عنوان تنها منبع اصلی تجربیات حل نموده که ملاحظه میگردد بصورت تدریجی نرخ خطا کاهش می یابد.
دوره ۱۲، شماره ۱ - ( فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۰ )
چکیده
اصل علیت جایگاه ویژه و مهمی در فلسفه بویژه فلسفه سنتی دارد. پژوهش حاضر به این پرسش اساسی می پردازد که آیا توصیف روابط علّی در فلسفه اسلامی را می توان در چارچوب نظریه استعاره های مفهومی توجیه و تبیین نمود. این پژوهش بر روی بخش الهیات کتاب الشفاء صورت گرفته است. کتاب الشفاء یکی از مهمترین آثار ابن سینا است. بخش الهیات یا متافیزیک این کتاب را باید مهمترین اثر فلسفی ابن سینا دانست. جهت پاسخ به پرسش اساسی این تحقیق، استعاره های مفهومی علیت در الهیات الشفاء شناسایی و معرفی می گردند. ابن سینا از واژگان گوناگون و متعددی جهت توصیف رابطه علیت بهره برده است. با استخراج و دسته بندی واژگان مذکور، استعاره های مفهومی متعددی جهت توصیف علیت در الهیات الشفاء شناسایی می شوند. در پژوهش حاضر همچنین کوشش می شود که نقش و اهمیت هر یک از استعارهای مفهومی مذکور در کتاب الهیات الشفاء بواسطه روش آماری و استخراج فراوانی بکارگیری استعاره های فوق مشخص گردد. استخراج داده ها با شمارش واژگان مرتبط به حوزه مبدأ استعاره های مفهومی مذکور صورت می گیرد.
استعارهای مفهومی مرتبط با علیت در کتاب مذکور را می توان به دو بخش بزرگ تقسیم کرد: استعاره های مبتنی بر استعاره پایه «علت نیروی فیزیکی است» و استعاره های مبتنی بر علیت طبیعی. با استخراج فراوانی هر یک از استعاره های فوق مشخص می شود که به طرز معناداری استعاره های مبتنی بر علیت طبیعی دارای فراوانی بیشتری در الهیات الشفاء هستند.
دوره ۲۴، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
لیکاف بر خلاف ارسطو، استعاره را بخش جدایی ناپذیری از فرایند تفکر در انسان می داند و معتقد است انسان ها غالبا به صورت خودکار و ناآگاهانه طیف وسیعی از استعاره های مفهومی را می آموزند و در زندگی به کار می گیرند. بخش بزرگی از متون علمی و فلسفی ما آکنده از استعاره های مفهومی است. در دیدگاه لیکاف، مفهوم علیت همانند مفاهیم انتزاعی دیگر از یک بخش نحیف تحت اللفظی شکل یافته است که توسط انواع مختلفی از استعاره های مفهومی در جهات مختلف بسط یافته است. در این مقاله نشان داده خواهد شد که بخش بزرگی از استعاره هایی که لیکاف معرفی کرده است، توسط حکمای مسلمان جهت توصیف رابطه علیت به کار گرفته می شود. رابطه علیت در ابن سینا مبتنی بر استعاره «علیت انتقال دارایی ها است» است. این استعاره، رابطه علیت را به مثابه ی یک رابطه سه جزیی به تصویر می کشد که مرزبندی میان اجزایش شدید و یر رنگ است و علیت در ملاصدرا مبتنی بر استعاره «علیت حرکت به سمت خارج است» فهم می شود؛ این استعاره رابطه علیت را دو جزیی کرده و مرزبندی میان اجزای رابطه را نیز کاهش می دهد.
