جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای حسین پور دمیرچیان
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۴۰۱ )
چکیده
واکداری یکی از مشخصههای صوتشناختی مهم در تمایز همخوانها در بسیاری از زبانها به‌شمار میآید. در این پژوهش به مطالعۀ صوتشناختی همخوان‌های سایشی و انسدادی زبان ترکی تبریزی پرداخته شد. بدین منظور پارامترهای زمان بنیان ازقبیل طول گیرش، طول واک در منطقۀ گرفتگی و طول واکه قبل از همخوان‌های انسدادی و سایشی زبان ترکی آذری در جایگاه بین دو واکه (VCV) سنجیده شد. در پژوهش حاضر تلاش شد تا به این پرسش پاسخ داده شود که چگونه تمایز واکداری همخوان‌های انسدادی و سایشی زبان ترکی بر پارامترهای زمانی تأثیر میگذارد. چهارده گویشور ترک‌زبان تبریزی دوازده کلمۀ منتخب از واژههای رایج در زبان ترکی آذری را به‌صورت تک‌کلمه سه بار تکرار کردند. نتایج تحقیق نشان میدهد که هر سه پارامتر زمانی به‌عنوان سرنخهای بالقوه در ایجاد تمایز همخوان‌های سایشی واکدار و بیواک این زبان محسوب میشوند. نتایج مرتبط با همخوان‌های انسدادی نیز حاکی از آن است که تنها دو پارامتر طول واکه و طول واک را میتوان در تمایز واکداری همخوان‌های انسدادی زبان ترکی درنظر گرفت. نتایج حاصل برای طول بست این همخوانها ثابت کرد که اختلاف معناداری بین طول بست انسدادیهای واکدار و بیواک وجود ندارد و این پارامتر را نمیتوان یک سرنخ تمایزدهندۀ واکداری در انسدادیهای زبان ترکی آذری برشمرد.
