جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای جوکاری
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( خرداد و تیر ۱۴۰۴ )
چکیده
خانواده به‌عنوان یکی از مهمترین نهادهای قدرت، به‌ویژه در ارتباط با کودک و نوجوان شناخته میشود و مفهوم آن در دل گفتمان‌ها و در دوره‌های مختلف، دستخوش تغییرات فراوانی بوده است. در این میان، آثار هنری و ادبی، می‌توانند بازتاب‌دهندۀ بخشی از این تغییرات باشند. به‌ویژه آثار داستانی کودک و نوجوان که در اکثر آن‌ها هم روابط خانوادگی به‌عنوان درون‌مایه‌ای حتمی وجود دارد و هم در بیشتر دوره‌ها متأثر از ایدئولوژی‌های همان دوران بوده است. این پژوهش موردی، از پژوهشی کلان‌تر بر روی آثار داستانی نوجوان از دهۀ ۱۳۵۰ تاکنون برآمده است و برای بیان دیدگاه خود، به دو نمونۀ داستانی از دو دورۀ پیش و پس از انقلاب بسنده کرده است: اولدوز و کلاغ‌ها از صمد بهرنگی و کودک و طوفان از حسین فتاحی که به دو گفتمان اصلی مارکسیستی (پیش از انقلاب)، گفتمان انقلاب اسلامی تعلق دارند. هدف اصلی این پژوهش، کشف و واسازی گفتمان‌های اصلی حاکم بر بازنمایی خانواده در ادبیات داستانی نوجوان، باتوجه‌به ایدئولوژی‌های دو دهۀ ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ است. این پژوهش با این هدف شکل گرفته است که تغییر معنایی خانواده را در آثار ایدئولوژیک در دو دورۀ تاریخی بررسی کند؛ چراکه گفتمان خانواده در این آثار، فارغ از نوع ایدئولوژی، دچار استحالۀ معنایی شده و در راستای اهداف ایدئولوژیک ترسیم شده است. رویکرد اصلی این پژوهش، باتوجه به ساختار استعاری گفتمان خانواده در این دوره‌ها، بهره بردن از رویکرد انتقادی به استعاره است و برای این منظور، از روش تحلیل گفتمانی استعاره بهره گرفته‌ایم. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ساختار اصلی این داستان‌ها براساس استعارۀ کلان «خانواده، جامعه است» شکل گرفته است و خانواده در دل ساختار ایدئولوژیک این آثار، نمایندۀ جامعه و نمودی عینی برای بیان ایدئولوژی‌های انتزاعی در جامعه است. خانواده‌ای که اقتدار آن محکوم به نابودی است و فرزندان علیه آن شورش می‌کنند. این ساختار، به‌صورت الگویی در این نوع آثار تکرار میشود که نشان‌دهندۀ ساختارهای مسلط فکری است.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۷ - ( آبان ۱۴۰۰ )
چکیده
امروزه ماست به عنوان مهمترین فرآورده لبنی پروبیوتیک در سرتاسر دنیـا تولیـد و بـه بـازار عرضـه مـیگـردد. ترکیب پریبیوتیک به همراه پروبیوتیک، سـینبیوتیـک نامیده میشود که اثرات سودمندتری بر سلامت میزبان میگذارد. هدف از این پژوهش مقایسه اثر اینولین و آرد موز سبز روی ویژگیهای ماست سینبیوتیک در طی ۲۸ روز نگهداری در دمای یخچال است. اینولین و آرد موز سبز در سطوح ۲% در ماست سینبیوتیک حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم و باسیلوس کواگولانس مورد استفاده قرار گرفت و با ماست شاهد (پروبیوتیک) مقایسه شد. نتایج نشان داد با افزایش زمان نگهداری اسیدیته کلیه تیمارها افزایش و مقدار pH کاهش یافت. افزودن اینولین و آرد موز سبز سبب افزایش اسیدیته و در نتیجه کاهش pH در نمونههای سینبیوتیک شده اما تفاوت معنیداری بین دو پریبیوتیک مورد استفاده مشاهده نشد. مقدار ماده خشک نیز در تیمارهای سینبیوتیک نسبت به تیمارهای شاهد به طور معنیداری بیشتر بود (۰۵/۰P<). حضور هر دو ترکیب پریبیوتیک تاثیر مثبتی روی قابلیت زندهمانی باکتریهای پروبیوتیک در ماست داشت که تاثیر اینولین روی بقاء باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم بیشتر از آرد موز سبز بود اما در مورد باسیلوس کواگولانس تفاوت معنیداری بین دو پریبیوتیک مورد مطالعه مشاهده نشد. شمارش تعداد لاکتوباسیلوس پلانتاروم و باسیلوس کواگولانس بیشتر از حد توصیه شده Log cfu/g ۶ در تمامی نمونههای ماست سینبیوتیک در دوره نگهداری به مدت ۴ هفته بدست آمد. بقا و زندهمانی باسیلوس کواگولانس نسبت به لاکتوباسیلوس پلانتاروم بیشتر بود. با توجه به نتایج این تحقیق میتوان گفت که آرد موز سبز خاصیت پریبیوتیکی داشته و در حفظ زندهمانی باکتری پروبیوتیک موثر است، بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که این ترکیب پتانسیل بالایی برای استفاده در غذاهای فراسودمند دارد.
