چکیده:
یکی از منابع با ارزش و غنی از ترکیبات آنتی ­اکسیدانی و ویتامین­ها، میوه انگور می­باشد. امروزه تولید انگور با کیفیت و دارای بافت محکم و ماندگاری بالای میوه اهمیت زیادی دارد بنابراین، استفاده از انواع اسیدهای آلی برای بهبود کمی و کیفی محصولات زراعی و باغی رواج فراوان یافته است. اسید هیومیک بعنوان یک اسید آلی حاصل از هوموس و سایر منابع طبیعی، بدون اثرات مخرب زیست محیطی جهت افزایش کیفیت انگور می­تواند موثر واقع شود. این پژوهش در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۴ تکرار به اجرا درآمد. تیمار آزمایش شامل چهار غلظت اسید هیومیک (۰، ۰,۵، ۱ و ۲ گرم در لیتر) بود. صفاتی از قبیل وزن، طول و عرض حبه و خوشه انگور، همچنین میزان اسیدیته، اسیدهای آلی، مواد جامد محلول و نیز برخی صفات فیتوشیمیایی از قبیل محتوای فنل و فلاونوئید کل، آنتوسیانین و فعالیت پاداکسندگی به روشDPPH  مورد ارزیابی قرار گرفتند. مطابق نتایج تجزیه واریانس داده­ها، صفاتی مانند وزن و عرض حبه و خوشه، فنل کل و فعالیت پاداکسندگی، اسیدیته و مواد جامد محلول در سطح احتمال یک درصد دارای اختلاف معنی­دار از لحاظ آماری بین نمونه­های تیمار شده و شاهد بودند. اما صفاتی از قبیل محتوای فلاونوئید کل و میزان آنتوسیانین نمونه­ها از اختلاف معنی­دار در سطح احتمال پنج درصد برخوردار بودند به طور کلی اکثر صفات در تیمار ۲ گرم در لیتر اسید هیومیک دارای بیشترین مقدار بودند. بالاترین میزان فنل کل و فعالیت آنتی­اکسیدانی به ترتیب در تیمارهای ۲ و ۱ گرم در لیتر اسید هیومیک با مقادیر  ۱,۶۶۷ میلی­گرم در یک میلی­لیتر آبمیوه و ۳۳.۸۴ درصد مشاهده شدند.
نتایج بدست آمده نشان داد که با کاربرد اسید هیومیک می­توان بسیاری از ویژگی­های فیزیکی و بیوشیمیایی میوه انگور را بهبود بخشید.