جستجو در مقالات منتشر شده
۲ نتیجه برای جلالی جیوان
دوره ۱۵، شماره ۸۰ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
چکیده
در این پژوهش، توانایی فناوری نانو (روش میکروامولسیون) در استخراج لوتئین از پودر گل جعفری بررسی شد. بدین منظور، از دو گروه سورفاکتانت طبیعی (ساپونین، لسیتین، سوکروزمونوپالمیتات و رامنولیپید) و سنتزی ( تویین ۲۰، تویین ۸۰، اسپن ۲۰ و سدیم دو دسیل سولفات) در نسبتهای مختلف سورفاکتانت: لوتئین (۱:۱۰۰، ۱:۲۰۰، ۱:۵۰۰، ۱:۱۰۰۰، ۱:۲۰۰۰ و ۱:۵۰۰۰) در ترکیب با کمکسورفاکتانتهای گوناگون (گلیسرول، پروپیلن گلیکول، اتانول و ۱-پروپانول) در سطوح متفاوت سورفاکتانت: کمک سورفاکتانت (۱:۲، ۱:۱، ۲:۱، ۵:۱، ۱۰:۱، ۲۰:۱ و ۵۰:۱) بصورت جداگانه استفاده گردید. نتایج نشان داد که بدون استفاده از کمکسورفاکتانت، بهترین کارایی مابین ۱۱/۵- ۲۲/۱۳% بود که در مقایسه با کارایی استخراج با استون (۸۳/۱۵ میلیگرم بر گرم) بسیار پائین میباشد هر چند که با استفاده از کمکسورفاکتانتهای اشاره شده این کارایی پائین بصورت معنیداری (۰۵/۰>p) افزایش یافت بطوریکه میکروامولسیون متشکل از تویین ۸۰: ۱- پروپانول (سورفاکتانت: کمک سورفاکتانت برابر ۱:۲) بالاترین کارایی استخراج را نشان داد (۴۱/۳۹%). در ادامهی این پژوهش، تاثیر مولفههای مختلف پیشتیمار فراصوت (دامنه ۲۵-۱۰۰%، زمان ۳۰-۱۲۰ تانیه، دمای محیط) بر کارایی استخراج میکروامولسیون طبیعی سوکروزمونوپالمیتات: ۱-پروپانول (۵:۱) بررسی گردید. نتایج نشان داد که هر دو مولفه تاثیر مستقیمی بر کارایی داشت بطوری که کارایی اولیه این فرمولاسیون (۵۲/۲۵% بدون پیشتیمار فراصوت) بعد از پیشتیمار فراصوت بهینه (۱۲۰ ثانیه با دامنهی ۱۰۰%) به بالاترین مقدار رسید (۱۹/۷۱%). نتایج این مطالعه نشان داد که انتخاب درست ترکیب و نسبت بهینه اجزای میکروامولسیون (سورفاکتانت، کمکسورفاکتانت، آب و لوتئین) نقش بسزایی در افزایش کارایی استخراج دارد ضمن اینکه با بکارگیری پیش تیمار فراصوت میتوان کارایی را بشکل خیلی موثری افزایش داد.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۰ - ( خرداد ۱۳۹۹ )
چکیده
با توجه به افزایش درخواست مصرفکنندگان به استفاده از مواد غذایی سالم و ایمن، توسعهی یک روش سالمتر برای استخراج ترکیبات غذایی در مقایسه با حلالهای آلی نیاز جدی پیش روی صنعت غذای کشور است. از طرف دیگر صنایع تولید آبمیوه فرصت خوبی برای استفاده از ضایعات تولید شده در این واحدها را برای استخراج ترکیبات زیستفعال از قبیل کاروتنوئیدها فراهم میکند. از اینرو هدف پژوهش حاضر استخراج بتاکاروتن به عنوان کاروتنوئید اصلی هویج، از ضایعات تفالهی هویج با استفاده از حلال سبز (آب مقطر حاوی ۲% اتانول و ۴% سورفاکتانت) میباشد. نتایج نشان داد که در بین حلالهای آلی مورد مطالعه، ۱-پروپانول و اتانول به ترتیب با ۵۶/۰ و ۵۱/۰ میلیگرم بر گرم پودر هویج، بدون داشتن تفاوت آماری معنیدار با هم (۰۵/۰<P) بالاترین کارایی را در استخراج یک مرحلهای نشان دادند، در حالیکه استخراج ۴ مرحلهای اتانول ( mg/g CP۹۲/۰) کارایی بالاتری از حلال ۱-پروپانول (mg/g CP۸۷/۰) داشت. همچنین، کارایی پائین حلال سبز آب مقطر حاوی ۲% اتانول (mg/g CP۰۴/۰) بعد از اعمال پیشتیمار آنزیمی (۶۱ واحد پکتینازی از آنزیم پکتیناز تجاری) به شکل معنیداری افزایش یافت (mg/g CP۱۸/۰) که کارایی بالاتری نسبت به آنزیمهای سلولاز مورد مطالعه (Celluclast ۱,۵ L و Celluclast BG) داشت. علاوه بر این، حضور ۴% از هر یک از سورفاکتانتهای لسیتین سویا، اسپن ۲۰، تویین ۲۰ و ۸۰ منجر به افزایش چشمگیر کارایی استخراج حلال سبز گردید که در این بین، تویین ۸۰ کارایی بالاتری را نشان داد ( mg/g CP۲۹/۰). در کل تمامی سورفاکتانتها با پیشتیمار آنزیمی اثر همافزایی داشته و ترکیب پیش تیمار پکتینازی با تویین ۸۰ منجر به افزایش کارایی تا ۶۲% حلال آلی (اتانول چهارمرحلهای) گردید و نهایتا پیشتیمار آنزیمی و استفاده همزمان از سورفاکتانتهای تویین ۸۰ و اسپن ۲۰ (۱:۱ w/w)، این کارایی را تا بیش از ۹۰% اتانول افزایش داد ( mg/g CP۸۴/۰).
