در پژوهش حاضر پرتودهی فرابنفش برای فرآوری آب لیمو مورد استفاده قرار گرفت. سامانه طراحی شده تابش فرابنفش دارای پنج عدد لامپ UV-C بود و عمل پرتودهی بر مبنای فاصله لامپ‌ها (۱۰، ۲۰ و ۳۰ سانتی‌متر) از لایه سیال و همچنین زمان گردش (۱۰، ۲۰ و ۳۰ دقیقه) آب لیمو در سامانه انجام شد. نمونه پرتودهی نشده نیز به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نمونه‌های شاهد و پرتودهی شده در بطری‌های پلی‌اتیلنی تیره رنگ پر شدند و در دمای محیط به مدت ۹۰ روز نگه‌داری شدند. بلافاصله بعد از پرتودهی و طی دوره نگه‌داری شاخص‌هایی از قبیل pH، اسیدیته، مواد جامد محلول، محتوای اسید آسکوربیک، شاخص‌های رنگ (L*، a* و b*)، میزان قهوه‌ای شدن و ویژگی‌های حسی بررسی شدند. شاخص‌های pH، اسیدیته و مواد جامد محلول روند مشخصی نشان ندادند. نتایج نشان داد از میان شاخص‌های رنگ، شاخص L* به صورت معنی‌داری در طی دوره نگه‌داری کاهش یافت، اما شاخص‌های a* و b* در طی دوره نگه‌داری به صورت معنی‌داری افزایش یافتند که میزان این تغییرات در نمونه‌های پرتودهی شده از فاصله ۱۰ سانتیمتری بیشتر بود. همچنین پرتودهی سبب کاهش قابل توجه محتوای اسید آسکوربیک نمونه‌های پرتودهی شده از فاصله ۱۰ سانتی‌متری در مقایسه با نمونه‌های دیگر و شاهد گردید. اما، میزان قهوه‌ای شدن نمونه‌های پرتودهی شده از فاصله ۱۰ سانتی‌متری به صورت معنی‌داری کمتر از نمونه‌های پرتودهی شده از فاصله ۲۰ و ۳۰ سانتی‌متری بود. امتیاز ارزیاب‌ها نیز نشان داد پرتودهی و نگه‌داری سبب تغییر ویژگی‌های کیفی آب لیمو گردید. امتیاز ارزیاب‌ها، پذیرش بیشتر نمونه‌های پرتودهی شده از فاصله ۲۰ و ۳۰ سانتی‌متری را در مقایسه با نمونه‌های پرتودهی شده از فاصله ۱۰ سانتی‌متری نشان داد. به طور کلی، بواسطه تاثیر مخرب تابش فرابنفش بر محتوای اسید آسکوربیک، سامانه طراحی شده در این پژوهش برای فرآوری آب لیمو پیشنهاد نمی‌گردد.