---

اهداف: به دلیل تراکم بالای ساختمانی و کمبود فضای باز کافی در شهرهای بزرگ و درحال رشد، امکان توسعه فضاهای سبز به عنوان عناصر کنترل­کننده آلودگی هوا و جزایر حرارتی در شهرها  کاهش یافته است. یکی از راه حل­های ممکن، استفاده از سطوح عمودی ساختمان­ها در سطح شهر برای توسعه فضای سبز عمودی است. انتخاب صحیح سیستم­های سبز عمودی با توجه به عوامل درونی و بیرونی مؤثر بر سیستم کلید موفقیت و توسعه آن­هاست. این انتخاب شامل انتخاب درست هریک از اجزاء چهارگانه سیستم از جمله گیاهان، بستر رشد، سیستم پشتیبان و سیستم آبیاری و زهکشی می­شود.
روش­ ها: در این پژوهش فاکتورهای مؤثر بر انتخاب سیستم­های سبز عمودی از طریق مشاهده میدانی و بررسی و تحلیل پژوهش­های پیشین جمع­آوری و تشریح گردید و براساس اثرگذاری بر هریک از اجزاء اصلی به چهار دسته کلی تقسیم شدند. سپس ازطریق طرح پرسشنامه از متخصصین، اولویت­بندی عوامل مؤثر بر انتخاب با استفاده از طیف ۵ ارزشی لیکرت ارزیابی گردید. نتایج مستخرج از پرسشنامه توسط آزمون­های آماری کولموگراف-اسمیرنوف، آلفای کرونباخ، فریدمن و همبستگی اسپیرمن تحلیل و اولویت­بندی­های نهایی ارائه گردید.
یافته ­ها: نتایج این پژوهش نشان داد که عوامل بیرونی: "بودجه"، "نوع گیاهان انتخابی"، "نوع سیستم سبز عمودی" و "شرایط آب و هوایی (دما و رطوبت)" و عامل درونی "مشخصات سازه­ای و مصالح پوشش ساختمان" بیشترین اثر را بر انتخاب سیستم­های سبز عمودی داشته­اند.
نتیجه ­گیری: توجه به میزان اهمیت هریک از این عوامل و اولویت­بندی انجام شده در این پژوهش می­تواند به تصمیم­گیری سازمان یافته و انتخاب بهینه و مناسب سیستم­های سبز عمودی کمک نماید.