جستجو در مقالات منتشر شده
۵ نتیجه برای بوذری
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( پائیز و زمستان ۱۳۹۹ )
چکیده
چکیده
موضوع این مقاله مطالعۀ تطبیقی دموکراتیزاسیون در ترکیه و ایران از ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۳م است. مسئلۀ پژوهش این است که دموکراتیزاسیون در ترکیه و ایران در مرحلۀ دوم، گذار دموکراتیک، پرابلماتیک شده و در هر دو کشور تلاش های ناظر بر تغییرات دموکراتیک در دورۀ مورد مطالعه به ظهور اقتدارگرایی جدید منجر شده است. با ارائۀ شواهد تجربی استدلال شده است که ایران، بازگشت به اقتدارگرایی را در ۱۹۰۸م و ترکیۀ عثمانی در ۱۹۱۳م تجربه کرده است. مدل نظری پژوهش برمبنای رویکرد عاملیت محور، فرموله شده است. ساختار منطقی این مدل دلالت بر آن دارد که دموکراتیزاسیون نتیجۀ نوع و کیفیت ترکیب سه شرط علّی، عاملیت کنشگران سیاسی و کنشگران نظامی و کنشگران خارجی است. پژوهش حاضر با استفاده از روش تطبیقی تاریخی انجام شده است. شواهد تجربی این پژوهش دلالت بر آن دارد که بازگشت به اقتدارگرایی در ترکیه و ایران تحت شرایط ترکیب شروط علّی استراتژی سرکوب‌گرایانه میان کنشگران سیاسی و مداخلۀ خشونت آمیز نظامیان در فرایندهای سیاسی و نیز مداخلۀ سیاسی ـ نظامی کنشگران خارجی در سیاست داخلی رخ داده است.
دوره ۱۵، شماره ۵۸ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده
رمان از دید پژوهشگران مختلف به‌مثابۀ اثری اجتماعی (تأثیرپذیرفته و تأثیرگذارنده بر اجتماع) بازشناسانده شده است. این پژوهش برپایۀ همین پیش‌فرض به مطالعۀ موردی چهار رمان جنگ می‌پردازد تا تفاوت میان روایت رسمی از جنگ در رسانه‌های مختلف ازجمله ادبیات را با آنچه در این آثار بازگو شده است، نشان دهد. روش این مطالعه براساس تلفیقی از دستاوردهای و مبانی نظری موجود در نقد جامعه‌شناسی، به ویژه الگوی لوکاچ-گلدمن، نقد اجتماعی لوونتال و رابطۀ شخصیت و نهادهای قدرت پی‌یر بوردیو است. رمان‌های چهارگانۀ انتخاب‌شده عبارت‌اند از زمستان ۶۲، باغ بلور، زمین سوخته و آداب زیارت. این آثار همه در روزگار جنگ تألیف شده‌اند و همه از آثار مورد توجه و پرشمارگان به‌شمار می‌روند. برای دستیابی به این هدف خوانش تفسیری هر رمان براساس الگوی نقد جامعه‌شناختی و با کوشش برای پرهیز از هر گونه پیش‌داوری انجام شده است. در ادامه ویژگیهای هر یک از این چهار رمان در تقابل با روایت رسمی از جنگ نشان داده شده و مشخص شده است که چگونه ویژگی‌هایی مانند شخصیت‌پردازی، پی‌رنگ، لحن، زاویۀ دید و حتی محتوای اثر در خدمت بازتاب گفتمان اقلیت قرار گرفته‌اند. گفتمان اقلیت صدایی متکثر و کاملاً متفاوت با روایت رسمی از جنگ است که جلوۀ آن را در رمان جنگ برخلاف شعر و دیگر گونه‌های ادبی مرتبط با ادبیات جنگ (مانند خاطره‌نویسی و روایت‌های شفاهی) به وضوح میتوان باز جست.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۳ - ( اردیبهشت ۱۴۰۱ )
چکیده
در این پژوهش ۲۳ ژنوتیپ بومی موجود در کلکسیون آلبالوی مشکین دشت کرج از نظر ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی شامل وزن، نسبت گوشت به هسته، بافت، مواد جامد محلول، ماده خشک، اسیدیته قابل تیتر، pH، شاخص طعم، تنفس، شاخص رنگ میوه و آب میوه (L*، b*، a*، هیو و کروما) و همبستگیهای آنها مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشانداد که تمامی ژنوتیپها از نظر صفات مورد بررسی تفاوت معنیداری (p ≤ ۰/۰۵) داشتند. بر اساس همبستگی شاخصهای رنگی به دست آمده در این پژوهش، میتوان از شاخص a* به تنهایی برای ارزیابی تفاوتهای رنگ قرمز ژنوتیپهای مختلف آلبالو استفادهکرد. با توجه به ویژگیهای مورد بررسی، ژنوتیپهای ۱۰۰-KB، ۴۵۰-KB، ۲۱۳-KB با دارابودن ویژگیهای مناسب مانند وزن (g ۲/۸<)، نسبت گوشت به هسته (۵/۸<) و شاخص طعم (۵/۹<) و اسیدیته (%۷۵/۱>) برای تازهخوری و ژنوتیپهای ۲۳۲-KB و ۲۴۷-KB با وزن (g ۷/۳<) و ماده خشک (% ۱۵<) و تنفس (۹۰۰۰ mg CO۲/ kg.hr>)، برای فرآوری مناسبتر هستند. همچنین ژنوتیپهای با اسیدیته (۳٪<) مانند ۱۵۷-KB ، ۱۲۱-KB، ۲۳۴-KB و ۱۵۲-KB برای فرآوری ترشی و لواشک، ژنوتیپهای با ماده خشک (٪۲۱<) و شدت قرمزی بیشتر( ۹>a* پوست و ۱۶>a* آب میوه) مانند ۱۳۶-KB و ۴۴۹-KB برای تولید پودر، آلبالو خشک، شربت و نکتار و ژنونیپهای دیررس با سفتی بافت (N۶<) مانند ۳۴۳-KB و ۳۵۳-KB به ترتیب برای فرآوری کمپوت و مربا پیشنهاد میشوند.
دوره ۲۰، شماره ۱۳۷ - ( تیر ۱۴۰۲ )
چکیده
در این پژوهش ۱۱ژنوتیپ برتر زردآلو از نظر برخی خواص فیزیکی و هندسی شامل سرعت تنفس، ابعاد میوه، محیط، سطح، مساحت، شعاع متوسط هندسی، حجم، سطوح تصویر، ضریب شکل، گردی، ضریب فشردگی، نسبت طول به عرض(L/W)، نسبت طول به ضخامت(L/T) و نسبت طول به وزن (L/M) بررسی شدند. این ویژگی ها در مقدار رطوبت معین در زمان برداشت از ۱۹/۷۵ تا ۶۷/۸۷ درصد اندازه گیری شدند. در ادامه همبستگی بین صفات بررسی شد و ژنوتیپ ها براساس داده های به دست آمده با استفاده از تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی (PCA) گروه بندی شدند. نتایج نشان داد ژنوتیپ های زردآلو از نظر ویژگی های فیزیکی و هندسی اختلاف معنی داری با یکدیگر (P<۰,۰۱) داشتند. مطالعه همبستگی بین صفات نشان داد که در میوه هایی که طول بزرگتری داشتند، وزن میوه و رطوبت به طور معنی داری افزایش می یابد. ضریب شکل و فشردگی نیز همبستگی مستقیم و معنی داری با یکدیگر و رابطه عکس و معنی داری با گردی میوه داشتند. این تحقیق نشان داد که امکان گروه بندی ژنوتیپ های زردآلوی بومی ایران بر اساس ویژگی های فیزیکی و هندسی میوه وجود دارد. بر اساس تجزیه و تحلیل مؤلفه‌های اصلی ژنوتیپ های زردآلو به پنج گروه متمایز تقسیم شدند و دو مؤلفه اول بیشترین واریانس (۹۱ درصد) را در داده های مورد بررسی توصیف کردند. نتایج این پژوهش می تواند در طراحی تجهیزات و ادوات برداشت، جابه جایی، جداسازی، بسته بندی و فرآوری میوه نقش مهمی داشته باشد.
دوره ۲۵، شماره ۳ - ( اسفند ۱۴۰۳ )
چکیده
Flatfoot is a common musculoskeletal condition characterized by a collapsed medial longitudinal arch, often leading to altered biomechanics, impaired balance, and an increased risk of injury. Kinesio Taping (KT) has been proposed as a non-invasive intervention to provide arch support. This study investigated the effects of KT on navicular drop, vertical ground reaction force (vGRF) variables during walking, and center of pressure (CoP) parameters during a curve-tracking balance task. Thirty-eight individuals with bilateral flatfoot were randomly assigned to a KT or sham taping group. KT was applied to the medial and transverse arches and along the tibialis posterior muscle. Walking and balance tasks were performed under taped and non-taped conditions, with outcomes measured before and after taping. The results revealed significant main effects for time (pre- vs. post-treatment), group (KT vs. sham), and a group*time interaction for navicular drop (p < ۰,۰۵ for all). Specifically, navicular drop was reduced by ۱۸.۳۳% following KT application, compared to a ۰.۸۵% reduction in the sham condition. However, no significant differences were observed in vGRF or CoP variables for time, group, or their interaction (p > ۰,۰۵). These findings suggest that while KT may improve static foot posture, its effects do not translate into meaningful changes in gait mechanics or balance control. These findings emphasize the need for therapeutic interventions to be assessed beyond clinical outcomes, with an emphasis on biomechanical evaluations to better understand their functional impact on movement and stability
