جستجو در مقالات منتشر شده
۳ نتیجه برای بهنام مرشدی
دوره ۲۱، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
یکی از مهمترین عناصر راهبردی در تحقیقات علمی به کارگیری فرایند روششناسی مناسب با مسأله پژوهش است. با توجه به اینکه توسعه شهری از حوزههای مهم تحقیقات جغرافیا و برنامهریزی شهری است، واکاوی روششناسی این تحقیقات در به کارگیری یک فرآیند نظاممند ضرورتی اجتنابناپذیر است. بر این اساس واکاوی روششناسی پژوهشهای علمی همراه با رهیافت انتقادی و با ارزیابی ملاکهای روششناسی پژوهش (فرایند انجام پژوهش) هدف این تحقیق محسوب میشود. این پژوهش از نظر روششناسی توصیفی- تحلیلی با تکیه بر منابع کتابخانهای (چکلیست بیانیه پریزما) و شیوه خبره محور است. جامعه آماری پژوهش شامل ۱۶ مورد از رسالههای رشته جغرافیا و برنامهریزی شهری دانشگاههای دولتی تهران در زمینه توسعه شهری است. نتایج پژوهش نشان میدهد که در فرایند روششناسی پژوهش با توجه به نظر کارشناسان به ترتیب شاخصهای بیان مسأله، پرسشهای پژوهش و روششناسی اهمیت بیشتری داشته و در اولویتهای نخست قرار دارند، در صورتی که رسالههای مورد بررسی از این حیث دچار کاستی بوده و موارد دیگری از جمله شاخصهای منابع، تبیین هدف و آیین نگارش نمره بالاتری را به خود اختصاص دادهاند.
واژگان کلیدی: نقد، روششناسی، توسعه شهری، رساله دکتری، بیانیه پریزما.
دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۷ )
چکیده
شبکه راههای ارتباطی بهعنوان یکی مهمترین زیرساختها در توسعهی فعالیتهای گردشگری، رابطه تنگاتنگی میان گردشگری و حملونقل و بهطورکلی در مفهوم دسترسی برقرار میکند. ازاینرو سطحبندی محورهای گردشگری معیاریست برای تعیین اولویت این محورها، همچنین تعیین زیرساختها و تسهیلات گردشگری مورد نیاز و تعدیل نابرابری در بین این محورها متناسب با جاذبههای گردشگری. هدف این پژوهش نیز سطحبندی محورهای گردشگری استان تهران ازنظر خدمات و تسهیلات گردشگری است. روش پژوهش کاربردی بوده و از مدل مثلث سلسله مراتبی فولر برای وزندهی معیارها، همچنین از روش ORESTE برای رتبهبندی محورها استفاده شده است. درنهایت پس از رتبهبندی، این محورها به ۴ سطح از فروبرخوردار تا فرابرخوردار تقسیمبندی شدهاند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که محورهای شمالی و غربی استان از خدمات مناسبتری نسبت به محورهای شرق و جنوبشرقی استان برخوردار میباشند؛ درحالیکه محورهای شرق و جنوبشرقی، علیرغم وجود ظرفیتهای قابلتوجه، همچنین مسافت طولانیتر نیازمند خدمات و تسهیلات گردشگری بیشتری میباشند؛ لذا به برنامهریزان و کارشناسان مربوطه توصیه میشود که توسعه این محورها را در اولویت برنامهریزیهای خود قرار دهند.
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( تابستان ۱۴۰۱ )
چکیده
یکی از دیدگاههای قدرتمند که تحولات فضایی را از دیدگاه روابط سیاسی و قدرت مطالعه میکند، اقتصاد سیاسی فضا بوده که با انتقاد از روابط سرمایهداری، شکلگیری فضاها و تحولات آنها را در راستای تسهیل روابط سرمایهداری میداند. بهبیاندیگر استراتژیهای نئولیبرالی که امروزه در روح و روان شهرها ریشه دوانده و قریب بهاتفاق شهرها با مکانیزمهای نظام سرمایهداری آمیختهشدهاند، موجب بازتولید فضاهای شهری بهصورت تنگاتنگ تحت تأثیر نیروهای سیاسی و اقتصادی شده تا محملی برای تسهیل روابط سرمایهداری ایجاد شود؛ بنابراین تولید فضا پدیدهای در راستای تحکیم روابط انباشت، گردش، سود و غیره بهعنوان مؤلفههای اصلی سرمایهداری است. ازاینرو منطق اقتصاد سیاسی همواره بهمثابه امری گریزناپذیر برای تبارشناسی هر نوع سوگیری پیرامون آینده شهری تهران مورد تأکید بوده است؛ آیندهای که بر بستری متأثر از دگرگونی فضای شهری، کلانشهر تهران را تبدیل به شهر «مال»ها کرده است. ازاینرو این سؤال مطرح میشود که علت فراگیری یکباره «مال و مجتمعهای بزرگ تجاری» بهعنوان پدیدهای نوظهور در تهران چیست؟ و فرایند شکلگیری آن چگونه است؟. راهبرد غالب در این پژوهش بر اساس مساله تعریفشده در ذهن پژوهشگر، راهبرد کیفی است. روش پژوهش نیز توصیفی - تبینی با تأکید بر روش تحلیل گفتمان انتقادی میباشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شیوه غالب اقتصادی حاکم بر دولتهای ایران در چند دهه اخیر، مبتنی بر تزریق رانت در قالب فعالیتهای عمرانی و جاری بوده است. درواقع دولتهای حاکم فضامند شدهاند و در جهت بقای خود، عادتهای روزمره و فضاهای کهنی را که در طول فراز و نشیبهای تاریخی به وجود آمده است