۱۰ نتیجه برای بخش آبادی
دوره ۱۴، شماره ۷۰ - ( ۹-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
مرسوم‌ترین روش‌های استخراج روغن از دانه‌های روغنی، استفاده از پرس و حلال میباشد که موثرترین روش استخراج روغن آفتابگردان، مانند سایر دانه‌های با درصد روغن بالا نظیر کلزا، پرس مکانیکی و به دنبال آن استخراج با حلال میباشد. در این تحقیق به منظور مدل‌سازی فرایند استخراج روغن از دانه‌های آفتابگردان در مقیاس صنعتی از ۳ سطح دمای پخت (۷۰، ۸۰ و ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد) و سه سطح رطوبت دانه‌های خروجی از دیگ پخت (۷، ۵/۷ و ۸ درصد) استفاده گردید و میزان روغن، رطوبت و پروتئین کنجاله و درصد مواد ریز نامحلول در روغن و اسیدیته روغن مورد بررسی قرار گرفت. جهت پیش‌بینی روند تغییرات از ابزارشبکه‌های عصبی مصنوعی در نرم‌افزار MATLAB R۲۰۱۳a استفاده شد. با بررسی شبکه‌های مختلف شبکه‌ی پس‌انتشار پیشخور با توپولوژی‌های۲-۵-۱۰ با ضریب همبستگی بیشتر از ۹۹۹/۰ و میانگین مربعات خطای کمتر از ۰۰۳/۰ و با بکارگیری تابع فعال‌سازی تانژانت سیگموئید هیپربولیکی، الگوی یادگیری لونبرگ– مارکوات و چرخه یادگیری ۱۰۰۰ به عنوان بهترین مدل عصبی مشخص گردید. نتایج حاصل از مدل‌های بهینه‌ی انتخاب شده نیز ارزیابی گردید و این مدل‌ها با ضرایب همبستگی بالا )بیش از ۹۶/۰( قادر به پیش‌بینی روند تغییرات بودند.
دوره ۱۵، شماره ۸۰ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
در این پژوهش مدل‌سازی استخراج روغن بادام‌زمینی با پیش‌تیمار مایکروویو و با استفاده از سامانه استنتاج فازی-عصبی تطبیقی (انفیس) بررسی شد. بدین منظور زمان مایکروویو و سرعت دورانی پرس مارپیچی به‌عنوان ورودی و میزان راندمان استخراج روغن، دانسیته، رنگ، اسیدیته و پایداری اکسایشی روغن به‌عنوان خروجی در نظر گرفته شد. سه تابع عضویت گوسی، مثلثی و ذوزنقه‌ای با ۲-۲ و ۳-۳ تابع عضویت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تابع ذوزنقه‌ای با ۳ - ۳ تابع عضویت برای متغیر خروجی راندمان استخراج روغن به‌عنوان مدل بهینه انتخاب گردید. همچنین برای متغیر خروجی دانسیته، رنگ و پایداری اکسایشی تابع گوسی با ۳- ۳ تابع عضویت به‌عنوان مدل بهینه انتخاب شد و در نهایت برای اسیدیته روغن مدل مثلثی با ۳-۳ تابع عضویت انتخاب گردید. از طرفی مشخص شد که با افزایش زمان مایکروویو میزان راندمان استخراج روغن و دانسیته افزایش یافت ولی میزان اسیدیته و رنگ روغن ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت. افزایش سرعت دورانی پرس مارپیچی نیز منجر به کاهش راندمان استخراج روغن و دانسیته شد ولی میزان اسیدیته، رنگ و پایداری اکسایشی روغن را افزایش داد. در پایان می‌توان بیان داشت که میزان ضرایب همبستگی بالای بین نتایج آزمایشگاهی و خروجی‌های مدل بیانگر دقت قابل قبول و قابلیت استفاده از این مدل‌ها در کنترل فرایند استخراج روغن بادام‌زمینی با پیش‌تیمار مایکروویو است.
دوره ۱۶، شماره ۸۹ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
در این تحقیق به منظور بهینه‌سازی فرایند استخراج روغن از بادام‌زمینی به کمک پیش‌تیمار فراصوت از سه سطح زمان فراصوت (۰، ۳۰ و ۶۰ دقیقه) استفاده گردید و بعد از اعمال این پیش‌تیمارها، روغن دانه‌ها با پرس مارپیچی و با سرعت‌های متفاوت (۱۱، ۳۴ و ۵۷ دور در دقیقه) استخراج شد و میزان راندمان استخراج روغن، اسیدیته، پایداری اکسایشی، پراکسید، ترکیبات فنولی کل و ضریب شکست نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری و بهینه‌سازی فرایند به روش سطح پاسخ انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش زمان فراصوت میزان راندمان استخراج روغن و ترکیبات فنولی ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. با افزایش سرعت دورانی پرس مارپیچی نیز میزان راندمان استخراج روغن و پایداری اکسایشی کاهش ولی میزان اسیدیته، پراکسید و ترکیبات فنولی کل افزایش یافت. افزایش زمان فراصوت نیز منجر به افزایش اسیدیته، پایداری اکسایشی و کاهش پراکسید گردید. از طرفی مشخص گردید که پارامترهای مورد مطالعه تأثیری بر میزان ضریب شکست نداشتند و میزان آن برای تمامی نمونه‌های اندازه‌گیری شده برابر ۴۷۱/۱ بود. با توجه به نتایج بهینه‌سازی فرایند می‌توان بیان نمود که ۶۰ دقیقه فراصوت و پرسی با سرعت با ۷۳/۲۰ دور در دقیقه می‌تواند مطلوبیت ۷۴۶/۰ برای استخراج روغن از بادام زمینی ایجاد نماید.
دوره ۱۷، شماره ۱۰۵ - ( آبان ۱۳۹۹ )
چکیده
ولیک (Crataegus spp.) منبع غنی ازآنتی اکسیدان‌های طبیعی به ویژه فلاونوئیدها و آنتوسیانین‌ها میباشد که این ترکیبات زیست فعال اثرات مختلف و مفید دارویی و سلامتی بخش دارند. در این مطالعه به منظور استخراج عصاره از میوه‌های ولیک به کمک پیش‌تیمارهای فراصوت (برای ۳۰ دقیقه)، مایکروویو (۱۵۰ ثانیه) و فراصوت- مایکروویو (۳۰ دقیقه فراصوت +۱۵۰ ثانیه مایکروویو) استفاده گردید و بعد از اعمال این پیش‌تیمارها، عصاره میوه‌ها با اتانول استخراج گردید و یک نمونه نیز بدون پیش تیمار به‌عنوان شاهد انتخاب شد. میزان ترکیبات فنولی کل، توانایی مهار رادیکال‌های آزاد DPPH، قدرت احیاکنندگی آهن، اسیدیته و برخی از ترکیبات مهم موجود (توسط دستگاه گازکروماتوگرافی/طیف سنجی جرمی) نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری و بهینه سازی فرایند به روش کاملا تصادفی و توسط نرم‌افزار SAS انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از پیش تیمارهای مختلف منجر به افزایش میزان ترکیبات فنولی کل، توانایی مهار رادیکال‌های آزاد DPPH و میزان قدرت احیاکنندگی آهن در عصاره‌های استخراج شده گردید به‌طوری که نمونه حاصل از پیش تیمار فراصوت- مایکروویو نسبت به نمونه شاهد، ۸۹/۹ درصد فنول کل بیشتری داشت. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل از اسیدیته نمونه‌ها مشخص گرداند که نوع پیش تیمار بر میزان اسیدیته نمونه‌ها تأثیر معنی دار نداشت (۰۱/۰< p). استفاده از پیش تیمار فراصوت- مایکروویو منجر به افزایش بیشتر ترکیبات موجود در عصاره شد و ترکیب بیس (۲- اتیل هگزیل) فتالات بیشترین ترکیب قابل شناسایی در عصاره‌ها بود. در پایان می‌توان بیان داشت که پیش‌تیمار فراصوت- مایکروویو بهترین پیش تیمار برای استخراج عصاره از میوه‌های ولیک بود.
دوره ۱۸، شماره ۱۱۴ - ( مرداد ۱۴۰۰ )
چکیده
در این تحقیق به‌منظور بهینه‌سازی فرایند استخراج عصاره اتانولی میوه زرشک، افزایش و بهینه‌سازی شرایط استخراج آنتوسیانین ها و ترکیبات زیست فعال به کمک پیش تیمار میدان الکتریکی پالسی از ۳ سطح شدت میدان الکتریکی (۵/۰، ۷۵/۱ و ۳ کیلوولت بر سانتی‌متر) و ۳ سطح تعداد پالس (۱۵، ۳۰ و ۴۵) استفاده گردید و میزان فلاونوئیدها، آنتوسیانین کل، فعالیت رادیکال گیرندگی به روش DPPH، میزان ترکیبات فنولی کل، قدرت احیاکنندگی آهن، میزان ویتامین C و اسیدیته در مقایسه با کنترل (فاقد تیمار) موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محتوای فنول کل عصاره با افزایش تعداد پالس و کاهش شدت میدان الکتریکی پالسی اعمال‌شده به نمونه کاهش یافت. افزایش شدت میدان الکتریکی و تعداد پالس‌ها در ابتدا منجر به افزایش میزان فلاونوئید، DPPH و قدرت احیاکنندگی یون آهن گردید ولی با افزایش بیشتر این متغیرها، این سه پارامتر کاهش یافتند. همچنین با افزایش این پارامترها میزان آنتوسیانین و محتوای ویتامین C افزایش یافت. میزان اسیدیته نمونه با افزایش شدت میدان الکتریکی و تعداد پالس اعمال‌شده ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت. با توجه به نتایج بهینه‌سازی فرایند می‌توان بیان نمود که شدت میدان الکتریکی ۰۰۳/۲ کیلوولت بر سانتی‌متر و اعمال ۶۵۳/۲۸ پالس، موجب افزایش خواص آنتی‌اکسیدانی در محصول فراوری‌شده نسبت به نمونه شاهد بود.
دوره ۱۹، شماره ۱۲۵ - ( تیر ۱۴۰۱ )
چکیده
در این مطالعه به منظور بهینه‌سازی فرآیند استخراج لیکوپن و ترکیبات زیست فعال دیگر از تفاله گوجه فرنگی به کمک پیش تیمار میدان الکتریکی پالسی از شدت‌های الکتریکی مختلف (۲، ۴ و ۶ کیلوولت بر سانتی‌متر) و تعداد پالس‌های مختلف (۱۰، ۳۵ و ۶۰) استفاده گردید و میزان راندمان استخراج لیکوپن، ترکیبات فنولی کل، فعالیت رادیکال گیرندگی به روش DPPH و قدرت احیاکنندگی آهن عصاره‌های استخراجی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری و بهینه‌سازی فرآیند به روش سطح پاسخ انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش شدت میدان الکتریکی در ابتدا میزان لیکوپن استحصالی، ترکیبات فنولی کل، فعالیت رادیکال گیرندگی به روش DPPH و میزان قدرت احیاکنندگی آهن ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. با افزایش تعداد پالس‌ها نیز هرچند با شیب و تاثیر کمتر ابتدا میزان لیکوپن کاهش و سپس افزایش یافت ولی میزان ترکیبات فنولی کل و فعالیت رادیکال گیرندگی به روش DPPH به صورت جزئی افزایش یافت. بهینه‌سازی فرآیند نیز نشان داد که به‌منظور رسیدن به عصاره‌ای با میزان لیکوپن و ترکیبات فنولی بیشتر، بایستی شدت میدان الکتریکی ۷/۳ کیلوولت بر سانتی‌متر و تعداد پالس ۶۰ باشد، تا مطلوبیت ۹۱۵/۰ ایجاد گردد. در نهایت مقایسه نمونه شاهد (فاقد تیمار ) با نمونه حاصل از تیمار بهینه مشخص گرداند که نمونه حاصل از پیش‌تیمار میدان الکتریکی پالسی به ترتیب دارای ۴۳/۷۳ ، ۲۸/۱۴۶، ۶۴/۴۵ و ۴۴/۱۱۲ درصد لیکوپن، ترکیبات فنولی کل، فعالیت رادیکال گیرندگی به روش DPPH و قدرت احیاکنندگی آهن بیشتری نسبت به نمونه شاهد داشت.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۳ - ( آبان ۱۴۰۳ )
چکیده
اکسایش چربی‌ها در مواد غذایی، نگهداری آنها را شدیدا̋ کاهش داده و باعث می‌شود که غذا‌هایی با کیفیت غیر قابل قبول به مشتری ارائه شود. در همین راستا این پژوهش با هدف افزایش پایداری اکسایشی روغن کنجد با نانولیپوزوم‌های حاوی عصاره آنتی‌اکسیدانی گیاه بومادران صورت پذیرفت. در این مطالعه از ۶ غلظت نانولیپوزوم حاوی عصاره گیاه بومادران (۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ پی‌پی‌ام)، در روغن کنجد استفاده گردید و آزمون‌هایی از قبیل اسیدیته، پراکسید، شاخص تیوباربیتوریک اسید، دی‌ان مزدوج روی آن روغن‌ها انجام گرفت و بعد از یافتن بهترین غلظت از نانولیپوزوم حاوی عصاره بومادران، این نمونه با نمونه حاوی همین مقدار عصاره آزاد بومادران و همچنین نمونه دارای ۲۰۰ پی پی‌ام BHT بعد از ۷ روز نگهداری در دمای ۶۳ درجه سانتی‌گراد مقایسه گردید. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان اسیدیته، شاخص تیوباربیتوریک اسید و دی‌ان مزدوج افزایش یافت ولی با افزایش نانولیپوزوم حاوی ۵۰۰ پی‌پی‌ام عصاره بومادران این ویژگی‌ها کاهش و سپس افزایش یافت. میزان پراکسید نمونه‌ها بر خلاف سایر ویژگی‌ها از روز ۵ام به بعد کاهش یافت. از طرفی مشخص گردید که نمونه حاوی ۵۰۰ پی‌پی‌ام عصاره آزاد گیاه بومادران دارای بالاترین میزان اسیدیته، پراکسید، شاخص تیوباربیتوریک اسید و دی‌ان مزدوج بود. بیشترین پایداری اکسایشی (۲۱/۱۴ ساعت) مربوط به روغن دارای نانولیپوزوم حاوی ۵۰۰ پی‌پی‌ام عصاره بومادران تعلق داشت. اسید چرب غالب در روغن کنجد حاوی نانولیپوزوم و همچنین شاهد، لینولئیک اسید بود و استفاده از آنتی‌اکسیدان تغییر قابل ملاحظه‌ای بر پروفایل اسیدهای چرب روغن کنجد نداشت. در نهایت می‌توان، بیان داشت که استفاده از نانولیپوزوم حاوی عصاره گیاه بومادران جایگزین مناسبی برای آنتی‌اکسیدان‌های سنتزی موجود در بازار میباشد.
دوره ۲۱، شماره ۱۵۴ - ( آذر ۱۴۰۳ )
چکیده
آسکوربیل پالمیتات یک استر محلول در چربی ویتامین C و اسید پالمتیک میباشد که از این ترکیب برای افزایش پایداری اکسایشی روغن‌ها استفاده می‌شود و در این مطالعه به‌منظور افزایش پایداری آن نسبت به شرایط محیطی حرارت، رطوبت، اکسایش و نور از فناوری‌های درون پوشانی (نانولیپوزوم) در روغن سویا پالایش شده فاقد آنتی‌اکسیدان استفاده گردید. در این مطالعه از ۵ غلظت نانولیپوزوم حاوی آسکوربیل پالمیتات (۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ پی‌پی‌ام) برای افزایش پایداری اکسایشی روغن سویا نگهداری شده در دمای ۶۳ درجه سانتی‌گراد (آون الکتریکی) برای مدت زمان ۱۶ روز استفاده گردید و آزمون‌هایی از قبیل اسیدیته، پراکسید، دی‌ان مزدوج، آنیزیدین و پایداری اکسایشی روی آن روغن‌ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری میزان اسیدیته، دی‌ان مزدوج و آنیزیدین افزایش یافت ولی با افزایش غلظت نانولیپوزوم حاوی آسکوربیل پالمیتات روند افزایش این ویژگی‌ها از شدت کمتری برخوردار بود. با افزایش زمان نگهداری تا روز ۱۲ام، میزان پراکسید نمونه‌ها افزایش و سپس کاهش یافت و با افزایش غلظت آنتی‌اکسیدان میزان پراکسید نمونه‌ها کاهش یافت. از طرفی نشان داده شد که افزایش غلظت نانولیپوزوم از صفر تا ۵۰۰ پی‌پی‌ام در روغن سویا، میزان پایداری اکسایشی را در حدود ۹۶ درصد افزایش می‌دهد. در نهایت مشخص گردید که افزایش غلظت نانولیپوزوم‌های حاوی آسکوربیل پالمیتات در روغن سویا، اکسیداسیون روغن را کاهش می‌دهد.
دوره ۲۲، شماره ۱۵۹ - ( اردیبهشت ۱۴۰۴ )
چکیده
خرما از نظر تغذیه‌ای بسیار غنی بوده و از لحاظ تجاری و صادرات نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا راهکارهای مختلف در جهت افزایش ماندگاری این محصول اتخاذ شده که می‌تواند آن را در گستره زمانی وسیع‌تر در اختیار مصرف‌کننده‌ها قرار دهد. از این‌رو هدف مطالعه حاضر استفاده از پوشش خوراکی مبتنی بر کیتوزان-ژلاتین حاوی عصاره طبیعی پوست پرتقال بر روی خرما کبکاب ذخیره شده در دو دمای ۴ و ۲۵ درجه سانتی‌گراد به مدت ۹۰ روز است. سپس با آزمون‌های فیزیکوشیمیایی (افت وزن ،pH، اسیدیته، رطوبت، قند احیاء، مواد جامد محلول و سفتی بافت) و حسی (پذیرش کلی)، وضعیت تیمارها طی مدت نگهداری بررسی گردید. بر اساس بررسی‌های صورت گرفته کمترین تغییرات افت وزن در هر دو دمای مورد بررسی (۴ و ۲۵ درجه‌سانتی‌گراد) در نمونه تیمار شده با پوشش خوراکی کیتوزان-ژلاتین حاوی عصاره پوست پرتقال در روز ۹۰ نگهداری بود. نتایج نشان داد که با افزایش زمان و دمای نگهداری، میزان pH و رطوبت کاهش و میزان اسیدیته، مواد جامد محلول، قند احیاء و سفتی بافت افزایش معنی‌داری داشتند (۰۵/۰p<). همچنین با افزایش زمان و دمای نگهداری روند کاهشی در ویژگی‌های حسی وجود داشت و نمونه‌های تیمار شده با پوشش خوراکی بر پایه کیتوزان-ژلاتین حاوی mg/ml ۴ و ۱۰ عصاره پوست پرتقال دارای بالاترین مطلوبیت در ویژگی‌های حسی خرما کبکاب بودند. بر اساس نتایج بررسی‌ها می‌توان پوشش خوراکی کیتوزان-ژلاتین حاوی عصاره پوست پرتقال را به عنوان بهترین فرمولاسیون در جهت افزایش ماندگاری خرما کبکاب تا ۹۰ روز معرفی نمود.
دوره ۲۲، شماره ۱۶۱ - ( تیر ۱۴۰۴ )
چکیده
سلیاک یک بیماری ایجاد شده توسط مصرف گلوتن در افراد مستعد از لحاظ ژنتیکی میباشد که تنها درمان موثر برای این بیماری پایبندی به یک رژیم غذایی فاقد گلوتن در سراسر طول عمر بیمار میباشد. بنابراین هدف از این مطالعه بهینه‌یابی فرمولاسیون کیک اسفنجی بر پایه آرد برنج با افزودن صمغ کتیرا و تفاله خرما بود. اثرات دو غلظت صمغ کتیرا (۰ تا ۵/۱ درصد) و پودر تفاله خرما در محدوده‌ی ۰ تا ۹ درصد با کمک طرح آماری مخلوط بر پارامترهای رطوبت، حجم مخصوص، تخلخل، سختی، شاخص‌های رنگی و خصوصیات حسی کیک برنجی بررسی گردید. بر اساس نتایج این پژوهش کلیه ویژگی‌های مورد آزمایش کیک تهیه شده تحت تأثیر اجزای مخلوط بود (۰۵/۰>P). افزایش میزان صمغ کتیرا در فرمولاسیون منجر به افزایش مقدار رطوبت، تخلخل، شاخص L* و b* شد. به‌گونه‌ای که بیشینه میزان رطوبت متعلق به نمونه حاوی ۵/۱ درصد صمغ کتیرا و فاقد پودر تفاله خرما بود که این نمونه دارای ۹۳/۴۹ درصد رطوبت بیشتری از نمونه‌ی حاوی ۹ درصد پودر تفاله خرما داشت. در حالی‌که میزان سختی، شاخص a* و پذیرش کلی کاهش یافت. با افزایش پودر تفاله خرما در فرمولاسیون میزان رطوبت، حجم مخصوص، شاخص L* و b* و پذیرش کلی کاهش ولی میزان سختی، تخلخل و شاخص a* افزایش یافت. میزان صمغ کتیرا، پودر تفاله خرما و سایر مواد در فرمولاسیون بهینه به ترتیب برابر ۹/۰، ۲۵/۰ و ۸۵/۹۸ درصد بود که در این نقطه مطلوبیت ۸۵۴/۰ حاصل گردید.
