جستجو در مقالات منتشر شده
۴ نتیجه برای امینی‌فر
دوره ۱۴، شماره ۶ - ( بهمن و اسفند ۱۴۰۲ )
چکیده
مقولۀ نمود یکی از مهم‌ترین ویژگیهای ساختاری و معنایی فعل‌هاست. بحث عبارت تداومی و تأثیر آن بر خوانش نمودی انواع افعال نیز ازجمله مباحث مهم در بررسی نمود واژگانی به‌شمار می‌رود. هدف پژوهش حاضر این است که به بررسی خوانش نمودی محمول‌های حصولی و غایتمند، که هردو از نوع نهایت‌پذیرند، در حضور عبارت تداومی در زبان فارسی بپردازد تا مشخص شود که افزودن یک عبارت تداومی به جملۀ حاوی محمول حصولی یا غایتمند چه تأثیری بر خوانش نمودی آن خواهد داشت. نتایج این تحلیل که براساس رویکرد مک‌دونالد (۲۰۰۸) و در چارچوب برنامۀ کمینه‌گرا انجام شده است نشان داد که افزودن عبارت تداومی به محمول‌های حصولی تکرارشدنی و چرخه‌ای به خوانش «پایان زمان» منجر می‌شود، اما در کنار محمول‌های حصولی تکرارنشدنی اضمحلالی خوانش نهایت‌ناپذیر تک‌رویدادی به‌دست می‌دهد. بررسی تأثیر حضور عبارت تداومی بر خوانش نمودی محمول‌های غایتمند نیز نشان داد که خوانش نمودیِ این محمول‌ها هم مانند محمول‌های حصولی در حضور عبارت تداومی نه‌تنها به نوع مفعول (از لحاظ کمیت‌دار بودن یا نبودن) بستگی دارد، بلکه به ماهیت خود رویداد نیز بستگی دارد که آیا تکرارپذیر است یا تکرارناپذیر.
دوره ۱۴، شماره ۷۲ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
چکیده
میوه آلبالو پس از برداشت به دلیل فساد و تخریب سریع، صادارات محدودی دارد. بستهبندی مناسب موجب افزایش ماندگاری محصول خواهد شد. از سویی دیگر، فیلمهای طبیعی مورد مصرف در بستهبندی محصولات غذایی مانند نشاسته، خصوصیات مکانیکی و ممانعتی ضعیفی دارند. بدین منظور استفاده از ترکیبات نانو برای بهبود ویژگیهای فیلمهای بر پایه نشاسته پیشنهاد شده است. نانوذرات اکسیدروی با توجه به خصوصیاتی همچون ایمن بودن، دسترسی آسان و قیمت مناسب، میتواند به عنوان گزینهای مطمئن برای تقویت فیلمهای بر پایه نشاسته مطرح باشند. هدف از انجام این پژوهش، طراحی فیلمهای بستهبندی جدید بر پایه نشاسته سیبزمینی که با ترکیب درصدهای مختلف از نانوذرات اکسیدروی (۴%، ۳%، ۲%، ۱%، ۵/۰%،۰%) تقویت شده و بررسی عملکرد آن بروی شاخصهای کیفی میوه آلبالوی ایرانی میباشد. فیلمهای حاصل با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، تستهای مکانیکی و نفوذپذیری به بخارآب بررسی شدند. به طور کلی با افزودن نانوذرات اکسیدروی به بستر فیلمهای بر پایه نشاسته سیبزمینی، استحکام کششی و مدول الاستیسیته فیلمها به ترتیب از ۷/۳ تا ۸/۴ مگاپاسکال و از ۶۳ تا ۹۲ مگاپاسکال افزایش یافت در حالیکه، درصد ازدیاد طول و نفوذپذیری نسبت به بخارآب به ترتیب از ۲۶% به ۲۲% و از ۷-۱۰×۷/۵ به ۷-۱۰×۳/۵ (g.Pa-۱.h-۱.m-۱)کاهش یافت. به طور کلی، بررسیها نشان داد که فیلم نشاسته حاوی نانوذرات اکسیدروی ۲% خصوصیات فیزیکی و مکانیکی بهتری نسبت به فیلمهای دیگر دارد و بنابراین به عنوان مناسبترین فیلم، برای ارزیابی تاثیرات نوع بستهبندی در حفظ شاخصهای کیفی میوه آلبالو مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاکی از بالاتر بودن میزان اسیدیته، ماده جامد محلول و سفتی بافت نمونه آلبالوهای بستهبندی شده در فیلم نشاسته سیب زمینی/نانوذرات اکسید روی ۲% نسبت به نمونه میوههای بستهبندی شده در فیلم نشاسته خالص و فیلمهای پلیاتیلن تجاری بودند. در این مطالعه جهت تحلیل آماری از نرم افزار SPSS استفاده شد.
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( اسفند ۱۳۹۸ )
چکیده
در این مقاله به معرفی سامانه تقویت‌کننده جریان آب به‌عنوان پیشران زیرسطحی پرداخته شده و عملکرد آن با استفاده از آزمون تجربی و تحلیل عددی بررسی شده است. در این سامانه از پدیده اثر کواندا برای تقویت جریان سیال استفاده می‌شود. اثر کواندا با ایجاد خلأ نسبی روی سطح منحنی محدب باعث انحراف جت سیال از مسیر مستقیم خود شده به‌نحوی که جریان سیال، سطح منحنی را دنبال می‌کند. آب تحت فشار از یک شکاف حلقوی به‌صورت جت پرسرعت در ناحیه قبل از گلوگاه یک مجرای همگرا- واگرا تزریق می‌شود. بر اساس پدیده اثر کواندا، جریان جت، انحنای مسیر تا گلوگاه و بعد از آن را می‌پیماید. حجم بیشتری از آب در قسمت همگرای مجرا از محیط مکیده شده و از قسمت دمش به بیرون رانده می‌شود و جریان آب ایجادشده باعث تولید نیروی پیشران می‌شود. این سامانه به‌منظور ارزیابی عملکرد در ایجاد نیروی پیشران، در آب ساکن (بولارد) مورد آزمایش قرار گرفت. مقدار نیروی پیشران برای حالات مختلف اندازه دهانه و دبی جت سیال ورودی به‌صورت تجربی اندازه‌گیری شد. مدل‌سازی عددی در شرایط مشابه با آزمایش تجربی صورت گرفت و نتایج مقایسه شد. تطابق خوبی بین هر دو دسته از نتایج دیده می‌شود. سپس از ابزار عددی برای تحلیل وسیله در سرعت جریان آزاد ۵/۲متر بر ثانیه استفاده شد. نتایج آن با نمودارهای یک پروانه چرخشی معمولی مقایسه شد. نتایج نشان می‌دهد که می‌توان از این سیستم در تولید نیروی پیشران زیر سطح آب با کارآیی قابل قبول استفاده نمود.
دوره ۲۰، شماره ۱۰ - ( مهر ۱۳۹۹ )
چکیده
مبدل‌های حرارتی باعث انتقال انرژی گرمایی بین چند سیال با دماهای متفاوت می‌شوند. بیشتر سیالها ضریب هدایت حرارتی پایینی نسبت به جامدات دارند، لذا افزودن ذرات جامد با ضریب هدایت حرارتی بالا میتواند باعث افزایش ضریب انتقال حرارت جابه‌جایی آنها شود. در این پژوهش به بررسی تأثیر افزودن نانوذرات به سیال پایه (آب دیونیزه)، قراردادن نوارهای مارپیچ با شیار مثلثی و همچنین شیاردارکردن سطح بیرونی لوله‌های مبدل پوسته و لوله، بر میزان ضریب انتقال حرارت، تغییرات ضریب اصطکاک و همچنین تغییرات معیار ارزیابی عملکرد پرداخته شده است. بدین منظور، تأثیر افزودن غلظت‌های۰/۷ و یک درصد نانوذرات اکسید منیزیم در بهبود میزان ضریب انتقال حرارت بررسی شده و نتایج استفاده همزمان از نانوسیال آب اکسید منیزیم، لوله‌های شیاردار و نوارهای مارپیچ با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج نشان می‌دهد اگر حالت (آب دیونیزه بدون استفاده از نانوسیال، لوله‌های شیاردار و نوارهای مارپیچ با شیار مثلثی) به‌عنوان حالت پایه و مبنا در نظر گرفته شود، در هنگام استفاده از نانوسیال آب اکسید منیزیم با غلظت ۰/۷%، استفاده از لوله‌های شیاردار و استفاده از نوارهای مارپیچ با شیار مثلثی در درون لوله‌های مبدل پوسته و لوله باعث افزایش عملکرد حرارتی به میزان ۴۸، افزایش ضریب اصطکاک تنها به میزان ۶/۳ و افزایش معیار ارزیابی عملکرد به میزان ۴۶% می‌شود. همچنین در هنگام استفاده از نانوسیال آب اکسید منیزیم با غلظت یک درصد، استفاده همزمان از لوله‌های شیاردار و نوارهای مارپیچ با شیار مثلثی در درون لوله‌های مبدل پوسته و لوله باعث افزایش عملکرد حرارتی به میزان ۷۲، افزایش ضریب اصطکاک تنها به میزان ۶/۹ و افزایش معیار ارزیابی عملکرد به میزان ۷۰% شده است.
