---

اکلیل کوهی با نام عمومی رزماری، گیاهی از خانواده نعناعیان با خاصیت آنتی­اکسیدانی می­باشد، لذا هدف از این تحقیق، استخراج عصاره گیاه رزماری با استفاده از حلال­ها، روش­ها (ماسیراسیون، استخراج گرم، سوکسله، پرکولاسیون و سونیکاسیون)، اندازه ذرات (۳۰۰، ۵۰۰ و ۸۰۰ میکرومتر) و نسبت­های گیاه به حلال (۱:۱۰۰، ۲:۱۰۰، ۳:۱۰۰، ۴:۱۰۰ و ۵:۱۰۰) مختلف می­باشد. در این مطالعه آزمایشگاهی، ابتدا سنجش میزان ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی به روش رنگ­سنجی آلومینیوم کلراید و بررسی فعالیت آنتی­اکسیدانی عصاره گیاه به روش DPPH صورت گرفت و برای استخراج این ترکیبات از حلال­ها و روش­های مختلف استفاده و با یکدیگر مقایسه شدند و تجزیه و تحلیل داده­ها نیز با نرم­افزار SPSS و آزمون ANOVA انجام گردید. بهترین حلال جهت استخراج ترکیبات فنولی، فلاوونوئیدی و آنتی­اکسیدانی، آب و متانول (۸۰:۲۰) بود. میزان ترکیبات فنولی تام با استفاده از این حلال (mg/g) ۱۷۲/۷ و ترکیبات فلاوونوئیدی (mg/g) ۱۵۷/۲۸ و فعالیت آنتی­اکسیدانی برای مهار رادیکال­های آزاد (mg/lit) ۲۳۵۸۶/۸۷ بود. بهترین روش برای استخراج ترکیبات فنولی روش ماسراسیون با میزان (mg/g) ۴۸۱/۷ و برای ترکیبات فلاوونوئیدی نیز با میزان (mg/g) ۸۵/۴۷ و به میزان (mg/lit) ۵۲۴/۷۳ برای مهار رادیکال­های آزاد تعیین گردید. نتایج نشان می­دهد برای دستیابی به حداکثر میزان استخراج ترکیبات فنلی تام، فلاوونوئید و آنتی­اکسیدان موجود در عصاره گیاه رزماری، استفاده از پودر گیاه با اندازه ذرات۳۰۰ میکرومتر، حلال آب: متانول (۸۰:۲۰)، نسبت گیاه به حلال (g/ml) ۱۰۰: ۱ و استفاده از روش ماسراسیون باید به عنوان شرایط عملیاتی مطلوب استفاده شود.