---

نقش زبان در ساختن هویت یکی از مهم‌ترین بحث‌های نظری مدرن در باب هویت است. ساختارگرایی و پساساختارگرایی با قاطعیت خاص بر نقش سازنده زبان در شکل‌گیری هویت تأکید می‌کنند. پژوهش پیش‌رو با این پیش‌فرض که زبان ابزاری قدرتمند در برساخت گفتمانِ هویتی محسوب می‌شود، با بررسی دو رمان آخرین دخترو دختری که از چنگ داعش گریخت نشان می‌دهد که زنان ایزدی با کدام سازوکارهای زبانی ژانر «زندگی‌نامه خودنوشت» را به‌مثابۀ راهبردی در مبارزه علیه گفتمان سلطه به خدمت می‌گیرند و با عرضه پادگفتمان‌هایی متفاوت به ساخت‌شکنی گفتمان‌های مسلط و کلیشه‌سازی‌های جهانی می‌پردازند تا برخی از پیامدها یا بازخوردهای منفی تجاوز و ظلم به جامعه استعمارزد‌ه ایزدی را بزدایند و در حیات بخشیدن به سنت‌های فرهنگی و قومی ایفای نقش ‌کنند. در این راستا از نظریه گفتمان «لاکلائو و موف» و ابزارهای روش‌شناختی آن برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش بهره ‌بردیم .نتایج نشان می‌دهد چهار گفتمان در کشمکش و تخاصم با یکدیگر درصدد بازنمایی هویت زن ایزدی برآمده‌اند: الف) گفتمان «حزب ملی‌گرای کرد»؛ ب) گفتمان «دولت مرکزی عراق و اعراب»؛ ج) گفتمان «داعش» و د) گفتمان «نویسندگان زن ایزدی». زنان ایزدی می‌کوشند با تمام هویت‌هایی که گفتمان‌های مسلط برایشان تعریف کرده‌اند همچون برده، قربانی تجاوز و پناهنده مبارزه کنند و هویت‌های تازه‌ای چون رهبر ایزدی و مدافع حقوق زنان و ایزدیان برای خود برسازند.

---

---

---

إنّ التواصل بالتراث ظاهره منتشره فی الأدب العالمی حیث یستلهم الشعراء المعاصرون عناصر رموزهم الشعریه من التراث بما فیه من طاقات ایحائیه مـؤثّره فی نفوس الجماهیر ووجدانهم . ومن مظاهر هذا التواصل توظیف الشخصیات التراثیه ومنها شخصیه لعازر الّتی تتأصّل فی الموروث الدینی المسیحی. وهذه المقاله تطرّق إلی دراسه شخصیه لعازر وتجلّیها فی الآداب الثلاثه المعاصره حیث قارن بین الشعر العربی والفارسی والإنجلیزی .وقد وظّفت هذه الشخصیه فی الشعر العربی المعاصر بشکل کبیر کما نجدها فی أشعار بدر شاکر السیاب، وخلیل حاوی وغیرهم. أمّا فی  الشعر الفارسی فتجلّت فی هذا العصر فی شعر أحمد شاملو فقط، وفی الإنجلیزی فی أشعار ت.إس.إلیوت «Thomas Stearns Eliot» وسیلفیا بلاث «Sylvia Plath» وغیرهم من الشعراء. ومن أهمّ ما وصل إلیه البحث هو أنّ الشاعر المعاصر وظّف الرموز الشعریه التراثیه بعد أن اکتشف لها بعداً نفسیاً یتواءم وتجربته الشعوریه الراهنة.کما تعاملت هذه التجربه مع شخصیه لعازر تعاملاً شعریاً علی مستوی الرمز فی الأدب العالمی. فقد أضفی الشاعرالمعاصر دلالات جدیده علی شخصیه لعازر، دلالات تعبّر عن تجاربه الشخصیه مثل المعاناه الذاتیه أو تجارب شعبه کالظروف السیاسیه والاجتماعیه والثقافیه الخانقة. ومن هذه الدلالات یمکن الإشاره إلی انبعاث الحیاة، البعث الکاذب، الخدعه والیأس فی الشعر العربی؛ أمّا فی الشعر الفارسی فقد عبّر عن موت الإنسانیه وعدم المسؤولیّة؛ وفی الإنجلیزی کان  الیأس من العصر الحاضر بما یتجلی فیه هذا الرمز أو هو الذی یحمی موت الإنسان الأبدی؛ لأنّ وراءه العوده والحصول علی هویّه ثابته وخلود. إنّ المنهج المتّبع فی هذه المقاله هو منهج وصفی-تحلیلی، أمّا الدراسه فهی دراسه مقارنه لشخصیه مسیحیه بین الآداب الثلاثة.